ARTE Family DE
Sonochiro (Biotope) is ontwikkeld door Yves Bas maar is Tadarida-L gegaan. Aanbevolen door Petterson. Herkent 63%.
Studenten aan de UK Universiteit hebben Auto Rec hardware AudioMoth ontwikkeld (Open Acoustic Devices) een klein toestelletje dat flink aan populariteit aan het winnen is. https://www.openacousticdevices.info/audiomoth
BatIdent is het Duitse programma van EcoCops dat bij BatCorder hoort en dat erg goed scoort op herkenning (81%).
Kaleidoscoop op 71%, Tadarida is zeker niet slechter dan Kaleidoscoop als de opnamen maar goed zijn.
BatExplorer is het programma van de BatLogger en herkent 53%.
Tadarida-L (Toolbox Animal Detection on Acoustic Recordings) is HulpSoftware, Open Source een Toolbox, altruistisch geschreven door Yves Bas waarbij je zelf je eigen classifier software kunt schrijven. Het werkt adhv herkenning van signalen. Used for birds, bush crickets and bats.
Tadarida-D=Detection
Tadarida-C=Classification
Tadarida-L=Labeling
https://github.com/YvesBas
In other programs you can get one ID for a wav file but now it can give more IDs onthe sound events. You get a probabilty rating for the Identification. For the final output it will summarrie it. Currently the NIOZ database is not strong enough but NIOZ wants to have identification and position of the bats.
Stewart Newson Norfolk Classifier in Belgium and UK.
STewart heeft voor de UK een classifier gebouwd om de UK soorten te determineren. Classifier UK uitbreiden met BENELUX soorten en classifier leert van zijn fouten. Tadarida is zeker niet slechter dan Kaleidoscoop als de opnamen maar goed zijn.
https://openresearchsoftware.metajnl.com/articles/10.5334/jors.154/
https://www.youtube.com/watch?v=z5C3wLsyGdE&t=50m
https://photos.app.goo.gl/iCaBSZHkzw9cNW9K9
Auto Rec Auto ID software
Auto Rec Auto ID software
De tweede lezing (vanaf 52.18 min) is door Marc van der Sijpe en Claire Hermans : 'Introductie in auto-recording en auto-identificatie en Explaination how works Tadarida and the BTO classifier of Tadarida'
Deze presentatie wordt in het Nederlands en Engels gegeven. Als eerste geeft Marc Van De Sijpe een introductie over auto- recording en auto-identificatie, waaronder Tadarida, een Open Sourceclassificatie in de programmeer- en statistiektaal R. Daarna neemt Claire ons in het Engels mee hoe Tadarida werkt, waarna ook de BTO classifier wordt gedemonstreerd.
De derde lezing (vanaf 1.41.17uur) is wederom door Claire Hermans en geeft een preview op haar project: 'Light on landscape' waarbij ze vertelt over de werking van Microphone-arrays om vliegpaden van vleermuizen te reconstrueren.
https://photos.app.goo.gl/iCaBSZHkzw9cNW9K9
In Frankrijk is ook een Monitoring project gebaseerd op Tadarida en ze willen hun Franse herkennigns database ook niet ter beschikking stellen. https://besjournals.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/2041-210X.13198
https://www.youtube.com/watch?v=z5C3wLsyGdE&t=11m44s
De eerste lezing (vanaf 11.44 min) is door Johann Prescher & Dirk Oosterholt : 'Grootoorvleermuizen leggen grote afstand af door coulissenlandschap om in moeras te foerageren.'
Tijdens onderzoek naar effectiviteit hopovers als verbinding in coulissenlandschap voor Gewone Grootoorvleermuis werd ontdekt dat deze vleermuizen lange afstanden aflegden om te foerageren in moerasgebied. Tot voor kort werd aangenomen dat Gewone Grootoorvleermuizen niet zulke grote afstanden afleggen.
https://www.youtube.com/watch?v=z5C3wLsyGdE&t=52m
De tweede lezing (vanaf 52.18 min) is door Marc van der Sijpe en Claire Hermans : 'Introductie in auto-recording en auto-identificatie en Explaination how works Tadarida and the BTO classifier of Tadarida'
Deze presentatie wordt in het Nederlands en Engels gegeven. Als eerste geeft Marc Van De Sijpe een introductie over auto- recording en auto-identificatie, waaronder Tadarida, een Open Sourceclassificatie in de programmeer- en statistiektaal R. Daarna neemt Claire ons in het Engels mee hoe Tadarida werkt, waarna ook de BTO classifier wordt gedemonstreerd
https://www.youtube.com/watch?v=z5C3wLsyGdE&t=101m Effect of light intensity on Habitat loss De derde lezing (vanaf 1.41.17uur) is wederom door Claire Hermans en geeft een preview op haar project: 'Light on landscape' waarbij ze vertelt over de werking van Microphone-arrays om vliegpaden van vleermuizen te reconstrueren.
https://openresearchsoftware.metajnl.com/articles/10.5334/jors.154/
https://www.youtube.com/watch?v=z5C3wLsyGdE&t=47m (OpenSource Introduction)
Tadarida Open Software Toolbox
https://www.youtube.com/watch?v=z5C3wLsyGdE&t=59m (English)
DIY Zelfbouw Teensybat-VLEN Bat detector/recorder (Vleermuis) Open Source (45)
How to start a new BAT Classification database (Classifier) Together.
Are there people interessted in building a database.
Mark gave some identified recordings. With this TADARIDA L
https://www.youtube.com/watch?v=z5C3wLsyGdE&t=111m
https://openresearchsoftware.metajnl.com/articles/10.5334/jors.154/
There is an R programm..Any user that subscribes can upload a ffile in a simple window to the Cloud in England and send back a .csv with the result. The volunteers in the UK throw away their recordins so now they are storing the uploading the files in the cloud. The identification will be stored in the UK Waarneming.nl. People can tell if the detection is wrong and the R programm can be adapted. Unknown if it will be Open Source if not Funding not Open Source. Free for volunteers
REQUIREMENTS:
Audio Bat Wav file with the namespecies and location of the bat in the file
NEM VT has recordings
Bestimmung von Fledermausrufaufnahmen und Kriterien für die Wertung von akustischen Artnachweisen - Teil 1
The original FFT is processed every 0.67msec. If you use a zoom factor of 4, you only take every fourth sample. Thus, it needs four times longer until you have acquired enough samples for the FFT, thus 2.67msec. Now, the trick is that you do not wait until you have all the samples collected, but you allow for „overlap“ in the samples and perform the FFT with the same rhythm of 0.67msec. [please note that this also takes four times the processing power compared to non-overlapping samples for the FFT and also takes more memory]
I have collected more information on the ZoomFFT in this Wiki:
https://github.com/df8oe/UHSDR/wiki/...ode-=-Zoom-FFT
I am not experienced in programming audio library blocks, but my gut feeling is, it could be easier to just use a queue object from the lib to get the samples and perform all the calculations in the main loop and not inside an audio lib object (because there are different sample rates involved). However, for people also interested in using the ZoomFFT, if you design a specific audio library object, you will get much more credit ;-).
Best wishes,
BTW: this brandnew publication will rapidly become the professional standard for the identification of bat calls from spectrograms in Germany. Maybe it also helps others with ID of bats in Central Europe.
https://www.bestellen.bayern.de/appl...tMUG,ALLE:x)=X
Bestimmung von Fledermausrufaufnahmen und Kriterien für die Wertung von akustischen Artnachweisen - Teil 1
A little off-topic, OK, but now that the bat detector works, you need some info about bats and their bioacoustical properties and how to identify them by their ultrasound calls.
This is the "bible" of bat bioacoustics, if you want to know everything about bats and their calls:
Barataud et al. (2015): Acoustic ecology of European bats: Species identification, study of their habitats and foraging behaviour. -
http://www.nhbs.com/title/199366/aco...-european-bats --> not only for european bat friends, the bioacoustics & methods section is universal
There are many many nice websites on batcalls, here is a subjective choice:
https://www.researchgate.net/profile...ication_detail
If you live in the northern hemisphere, we are very near to the end of the bat season, before the bats go to their wintering grounds. But if you live in a city, it could be worth going outside when the sun goes down and try to detect the last bats of the mating season doing their courtship calls.
Have fun with the Teensy and with bat detection,
===========
This is the "bible" of bat bioacoustics, if you want to know everything about bats and their calls:
Barataud et al. (2015): Acoustic ecology of European bats: Species identification, study of their habitats and foraging behaviour. -
http://www.nhbs.com/title/199366/aco...-european-bats --> not only for european bat friends, the bioacoustics & methods section is universal
There are many many nice websites on batcalls, here is a subjective choice:
https://www.researchgate.net/profile...ication_detail
If you live in the northern hemisphere, we are very near to the end of the bat season, before the bats go to their wintering grounds. But if you live in a city, it could be worth going outside when the sun goes down and try to detect the last bats of the mating season doing their courtship calls.
https://www.bestellen.bayern.de/application/eshop_app000005?SID=1615997943&ACTIONxSETVAL(artdtl.htm,APGxNODENR:34,AARTxNODENR:193326,USERxA
Building an acoustic recognition database Tadarida-L (Toolbox Animal Detection on Acoustic Recordings(47)
PyData London 2018
Bird sounds are complex and fascinating. Can we automatically "understand" them using machine learning? I will describe my academic research into "machine listening" for bird sounds. I'll tell you why it's important, methods we use, Python libraries, open code and open data that you can use. Examples of the latest research, and a successful commercial recognition app (Warblr).
Who's singing? Automatic bird sound recognition with machine learning - Dan Stowell
https://www.youtube.com/watch?v=pzmdOETnhI0
PyData London 2018
https://www.slideshare.net/PyData/whos-singing-automatic-bird-sound-recognition-with-machine-learning-dan-stowell
Bird sounds are complex and fascinating. Can we automatically "understand" them using machine learning? I will describe my academic research into "machine listening" for bird sounds. I'll tell you why it's important, methods we use, Python libraries, open code and open data that you can use. Examples of the latest research, and a successful commercial recognition app (Warblr).
186-NDR Wildes Deutschland ARTE Mediathek
https://www.nlbif.nl/bat-sounds-on-xeno-canto-gbif/ On www.xeno-canto.org a large and diverse community, with professional ornithologists and sound recordists as well as “citizen scientists” and casual observers have brought together a truly global reference database of bird sounds, with over 660.000 sound recordings of more than 10.000 bird species. Over the years the website has become an indispensable tool for everyone interested in bird song worldwide. As an example a Google Scholar search turns up 3260 results (November 1st 2021). The collection is housed on a stable institutional IT infrastructure in the Netherlands maintained by the Dutch GBIF partner Naturalis Biodiversity Center.
Communities of bat researchers and enthusiasts have steadily grown worldwide. Recently, research involving passive acoustic monitoring has surged. In fact a large portion of bat species are rarely sampled using other methods. Accessible, high-quality call libraries for bats sounds are vital for the field to progress. Currently no repository similar to Xeno-canto for bat sounds exists. For example on April 1st 2021 GBIF referred to 490 bat sounds, mostly from Europe and North America. With a larger number of bat species and recordings openly accessible on Xeno-canto, it will be possible to better train algorithms used for automatic species recognition. This will greatly improve our ability to generate baseline information on species diversity for many yet unexplored sites, but also to more effectively monitor bat species or sites of conservation interest. In addition, open access to bat vocalizations will stimulate research at larger geographical, temporal and evolutionary scales.
This project will result in a stable repository for bat sounds (Chiroptera) as an expansion of the Xeno-canto collection on www.xeno-canto.org of bird (Aves) and grasshopper (Orthoptera) sounds. The sounds and metadata will be shared through GBIF and are also available through an API.
De aquilaecologie.sprinkenapp1 herkent automatisch Orthoptera Sounds netzoals Birdnet maar dan voor sprinkhanen en krekels.
https://play.google.com/store/apps/details?id=com.aquilaecologie.sprinkenapp1
Opnamen toevoegen bij waarnemingen wordt erg gewaardeerd want dat verbeterd de herkenning !!
Gewoon Spitskopje - 100%, 0% zuidelijk spitskopje
Zuidelijk Spitskopje - 90%, 9% gewoon spitskopje
Grote Groene Sabelsprinkhaan - 100%, 0% zuidelijk spitskopje
Kleine Groene Sabelsprinkhaan - 100%, 0% rosse sprinkhaan
Wrattenbijter - 89%, 11% bramensprinkhaan
Heidesabelsprinkhaan - 93%, 3% wrattenbijter
Greppelsprinkhaan - 83%, 10% gewoon spitskopje
Bramesprinkhaan - 100%, 0% wrattenbijter
Zadelsprinkhaan - 100%, 0% locomotiefje
Veldkrekel - 100%, 0% huiskrekel
Huiskrekel - 100%, 0% veldkrekel
Boskrekel - 100%, 0% sikkelsprinkhaan
Boomkrekel - 100%, 0% boskrekel
Een zwart wekkertje wordt herkend als een wekkertje. Deze twee soorten zijn ook lastig te onderscheiden. Het verschil zit niet in het spectrum maar in de rust tussen de strofen.
Krasser worden zompsprinkhaan goed worden onderscheiden
https://rickmiddelbos.wordpress.com/
https://www.sikkom.nl/actueel/Video-Huisbioloog-Rick-ontdekt-verborgen-onderwaterwereld-bij-het-Stadsstrand-28528635.html
https://www.npostart.nl/collectie/natuur
https://docs.google.com/spreadsheets/d/1JHn6J_9HBYyN5kaVrH1qcc3VMyxOsV2II8BvSwufM54/edit#gid=0
https://github.com/visipedia/inat_comp#data
Beery, S., Van Horn, G., Perona, P. Recognition in Terra Incognita. The European Conference on Computer Vision (ECCV), 2018. [pdf]
Van Horn, G., Mac Aodha, O., Song, Y., Cui, Y., Sun, C., Shepard, A., Hartwig, A., Perona, P., and Belongie, S. The iNaturalist Species Classification and Detection Dataset. IEEE Conference on Computer Vision and Pattern Recognition (CVPR), 2018. [pdf]
Van Horn, G., Loarie, S., Belongie, S., and Perona, P. Lean Multiclass Crowdsourcing. IEEE Conference on Computer Vision and Pattern Recognition (CVPR), 2018. [pdf]
Subject: Links https://www.inaturalist.org/pages/help#cv-taxa https://www.inaturalist.org/pages/help#computer-vision https://www.inaturalist.org/pages/help#cv-select https://www.inaturalist.org/blog/31806-a-new-vision-model FWIW, there's also discussion and some additional charts at https://forum.inaturalist.org/t/psst-new-vision-model-released/10854/11 https://www.inaturalist.org/pages/identification_quality_experiment https://www.inaturalist.org/journal/loarie/10016-identification-quality-experiment-update https://www.inaturalist.org/journal/loarie/9260-identification-quality-experiment-update about a rare species, but the system might still recommend one based on nearby observation https://forum.inaturalist.org/t/identification-quality-on-inaturalist/7507 https://github.com/kueda/inaturalist-identification-quality-experiment/blob/master/identification-quality-experiment.ipynb "nearby" means near in space and time The model became more efficient in sedges and grasse the vision model does no
To: Marcel Hospers marcelhospers@gmail.com
https://www.inaturalist.org/pages/help#cv-taxa
https://www.inaturalist.org/pages/help#computer-vision
https://www.inaturalist.org/pages/help#cv-select
https://www.inaturalist.org/blog/31806-a-new-vision-model
FWIW, there's also discussion and some additional charts at
https://forum.inaturalist.org/t/psst-new-vision-model-released/10854/11
https://www.inaturalist.org/pages/identification_quality_experiment
https://www.inaturalist.org/journal/loarie/10016-identification-quality-experiment-update
https://www.inaturalist.org/journal/loarie/9260-identification-quality-experiment-update
about a rare species, but the system might still recommend one based on nearby observation
https://forum.inaturalist.org/t/identification-quality-on-inaturalist/7507
https://github.com/kueda/inaturalist-identification-quality-experiment/blob/master/identification-quality-experiment.ipynb
"nearby" means near in space and time
The model became more efficient in sedges and grasse
the vision model does not itself incorporate non-image data other than taxon IDs
b/c because
https://www.inaturalist.org/blog/25510-vision-model-updates ("taxon and region comparisons" 20190614)
https://distill.pub/2020/circuits/zoom-in/ ("connections between neurons")
https://www.inaturalist.org/projects/flora-of-russia/journal/31726
https://www.inaturalist.org/posts/31726-
https://forum.inaturalist.org/t/provide-relevant-geographic-data-confidence-level-accuracy-scores-with-ai-suggestions/9226/2
https://forum.inaturalist.org/t/range-covered-by-the-seen-nearby-feature/2849/5
Packed with dual microphones, WiFi/BLE, GPS, environmental sensors, and a built-in neural engine, all in a weatherproof enclosure, PUC is ready to capture all that nature can throw at it!
https://www.birdweather.com/
https://www.birdweather.com/addons
Our cloud server uses the BirdNET neural network (a joint project between the K. Lisa Yang Center for Conservation Bioacoustics at the Cornell Lab of Ornithology and the Chemnitz University of Technology) to process all audio soundscapes from the PUC, featuring:
In addition to its stereo microphones, PUC is also packed with environmental sensors, including (Temp, Humidity, Pressure, Air Quality, tVOC, CO2, and a Spectral Light Sensor) so you're able to track local weather conditions.
Over 6000 global bird species!
Man-made sources (e.g. fireworks, engine)
Non-avian species (e.g. coyote, dog, fox, squirrel, frogs, insects)
Automatic removal of any soundscapes with human vocal detections
https://www.birdweather.com/addons
Building an acoustic recognition database Tadarida-L (Toolbox Animal Detection on Acoustic Recordings
https://www.raspberrypi.com/news/classify-birds-acoustically-with-birdnet-pi/
https://app.birdweather.com/api/index.html
https://app.birdweather.com/api/v1/index.html
https://app.birdweather.com/data
1.-Mike Dilger British Dragonfly Society Scotland Conference 2021
1- Mike Dilger British Dragonfly Society Scotland Conference 2021
Listen to Mike welcoming participants to the British Dragonfly Society Scotland Conference 2021 (online).
Mike talks enthusiastically about being BDS President and the joys of his own garden pond.
2-Stephen Corcorran, Northern Damselfly Project in the Cairngorms NP
2-Stephen Corcorran, Northern Damselfly Project in the Cairngorms NP
Stephen tells us about the great work he completed last year in the Cairngorms NP area in finding existing and new sites for the Northern Damselfly as well as plan to create new ponds and manage existing ones in the next phase.
3-Tom Bowser, creating habitat for Dragonflies at Argaty Red Kites
3-Tom Bowser, creating habitat for Dragonflies at Argaty Red Kites
4-Pat Batty, Azure Hawkers in Scotland
Pat tells us all about the sites she has been discovering with Azure Hawker present.
4-Pat Batty, Azure Hawkers in Scotland
5-Daniele Muir, working with land owners
5-Daniele Muir, working with land owners
Daniele tells us about how working with landowners has helped to find new Azure hawker sites.
7-Daniele Muir, Conservation Officer update
7-Daniele Muir, Conservation Officer update
Daniele looks back on the last two years of working for dragonflies in Scotland
8-Eric McCabe, Dragonfly encounters in Sweden
8-Eric McCabe, Dragonfly encounters in Sweden
Eric recalls to us his trip to Sweden encountering Dragonflies.
9-Andrea Hudspeth, Project Officer update
9-Andrea Hudspeth, Project Officer update
Andrea tells us what has been happening in the last few months.
10-Toni Watt, surveying the population changes of Northern Damselflies at Castle Fraser.
10-Toni Watt, surveying the population changes of Northern Damselflies at Castle Fraser.
Toni tells us about the monitoring activities at two ponds on the NTS Castle Fraser estate.
11-Jonathan, Surveying Dragonflies on the Pennicuik Estate.
11-Jonathan, Surveying Dragonflies on the Pennicuik Estate.One of our fabulous volunteers, Jonathan Callis, introduces us to his adopted site for monitoring and talks us through his great results.
12-David McCulloch, Monitoring Dragonflies at Flanders Moss
12-David McCulloch, Monitoring Dragonflies at Flanders Moss
Another of our dedicated volunteers tells us about their experiences monitoring Dragonflies at a NatureScot reserve which is also a Dragonfly Hotspot.
13-Nicole Digruber, Dragonflies in the community
13-Nicole Digruber, Dragonflies in the community
Nicole, one of our People for Ponds participants, tells all above her new found enthusiasm for Dragonflies and introduces us to sites which she involved in maintaining and developing with others in her community.
14-Tom Cunningham, working with Dragonflies at Morton Lochs
14-Tom Cunningham, working with Dragonflies at Morton Lochs
Tom, our first Scottish Trustee, tells us about the site he used to manage for NatureScot which is one of our Dragonfly Hotspots.
MISS PODCAST HILCO "Otter In De Stad" , "Noorderplantsoen" Vijf jaar lang lag de bioloog in de bosjes om een documentaire te maken over één van de meest schuwe dieren die ons land (sinds kort weer!) rijk is te filmen: de otter. Velen verklaarden hem voor gek. Maar het leverde een uniek ontroerende film op over dit bijzondere beest. Hilco over zijn leven onder de ottersteen, wat hem bezielde en zijn terugkeer naar de gewone mensenwereld, waar podcasts opeens een 'ding' zijn.
https://www.nporadio1.nl/podcasts/miss-podcast/1408276-324-milou-in-gesprek-met-hilco-jansma
Ook in het Alumnimagazine 'Broerstraat 5' van de Rijksuniversiteit Groningen verscheen een artikel over de otter met daarin een interview over mijn documentaire. Grinning faceOtter (https://lnkd.in/gRUDVsM)
Wederom geschreven door Nienke Beintema die mij eerder ook interviewde voor het NRC.
17 mei om 15.00 ARK Hoe worden knelpunten voor otters opgelost? Melanie Pekel van ARK Natuurontwikkeling vertelt over ontsnippering en Claude Belpaire van het instituut voor Natuur- en Bosonderzoek over watervervuiling en het effect op otters.
Dit webinar wordt georganiseerd in het kader van het Jaar van de Otter door CaLutra (Zoogdiervereniging Nederland), Otterland (WWF-België, ANB, RLR, RLSD) en de zoogdierwerkgroep van Natuurpunt.
Hopelijk tot daar! Heb je de webinar gemist? Kijk het rustig terug op het YouTube-kanaal van CaLutra.
https://www.youtube.com/channel/UCJ738uoaz9vOMKDdj0bCoZA
7 mei 2021, 19.30 uur "Webinar over de bescherming van otters in Friesland"
Het herstel van de otterpopulatie is in volle gang. Maar de otter blijft een kwetsbare soort. Verkeer blijft een groot risico, maar ook het verbinden van natuurgebieden, herstel van de waterkwaliteit e.a. blijven aandacht vragen.
It Fryske Gea heeft zich altijd verbonden gevoeld met de otter. Dit aansprekende waterdier past heel goed bij de waterrijke provincie Fryslân. Daarom lanceerde It Fryske Gea in 2017 het Otterprogramma; vol ideeën om de omstandigheden voor de otter in Fryslân verder te verbeteren.
In dit webinar laat It Fryske Gea zien wat ze tot nu toe bereikt hebben en welke opgaven er nog zijn. Het webinar is live te volgen via hun YouTube-kanaal: https://www.youtube.com/watch?v=UDcq_aLyPJU
https://www.youtube.com/channel/UCJ738uoaz9vOMKDdj0bCoZA
171-British Dragonfly Society (BDS) Scotland Conference 2021 NHGL Kring Maastricht
Probably on Youtube:
292-BDS Spring]Meeting British Dragonfly Society Spring Meeting 2022
https://british-dragonflies.org.uk/event/bds-spring-meeting/
https://british-dragonflies.org.uk/recording/state-of-dragonflies-2021/
We hope you will join us at our annual Spring Meeting! This year’s event will look at some of the species and themes highlighted in our recent State of Dragonflies 2021 report.
The online Zoom event is free and open to all: book here.
Zoom log-in details will be emailed out shortly before the event -please check your junk file if you cannot find it.
Programme
9:30 Welcome
9:45 Steve Cham
The Life and Times of Brilliant Emerald: Britain’s least recorded dragonfly?
10:15 Magnus Billqvist
How are Coenagrion hastulatum, Aeshna caerulea, Somatochlora arctica and
Leucorrhinia dubia doing in Sweden?
10:45 Break
11:00 Johanna Hedlund
The answer is blowing in the wind: Globe Skimmer migration over the Indian Ocean
11:30 Panel discussion with morning speakers
12:00 Break
12:15 BDS update – BDS staff
12:45 Lunch break
13:45 Genevieve Tompkins
Rare Invertebrates in the Cairngorms
14:15 David Chelmick
The rise and fall of the Scarce Bluetail (Ischnura pumilio) in West Sussex
14:45 Break
15:00 Panel discussion with afternoon speakers
15:30 County Dragonfly Recorder meeting/ Meet and greet (chat to fellow attendees in breakout rooms)
Confirmed speakers
Steve Cham
Th
https://us06web.zoom.us/j/89576137571?pwd=ZXVXY3drRnkyMTNPa3YvS3h4K3NvQT09
FSC
Zaterdag 5 maart 2022
https://vimeo.com/688292025
Gebundelde samenvattingen van de lezingen en de brochure met inzendingen van de 10 prijswinnaars van de schrijfwedstrijd 'het natuurbelevingsmoment van 2042'.
Vergroening van de gebouwde omgeving is gunstig voor mens en dier. Uit onderzoek blijkt dat het onder meer de biodiversiteit en de luchtkwaliteit versterkt en van groot belang is voor de waterberging en verkoeling op warme dagen. De laatste jaren dringt dit ook steeds meer door bij beleidsmakers en het grote publiek: groen is hip. Maar ondanks de toegenomen populariteit blijft natuur in de praktijk toch nog vaak het ondergeschoven kindje, in plaats van een vanzelfsprekend onderdeel van gemeenteplannen. Gemeenten zijn zich wel bewust van de energie- en mobiliteitstransitie, maar zien groen toch nog vooral als een kostenpost. Of ze leggen de nadruk vooral op natuur als een ecologische en recreatieve dienst voor mensen en vergeten daarbij de eigen waarde van dieren en natuur los van het nut voor de mens. Nieuwe woonwijken worden nog steeds gepland ten koste van dieren en natuur, zonder eisen te stellen aan bijvoorbeeld minimale percentages groen, wateropvangvoorzieningen en nestmogelijkheden. Er wordt zelfs natuur vernietigd voor woningbouw, met de belofte het groen elders te ‘compenseren’. En wanneer het wel lukt om groene plannen door te zetten, gaat het in de uitvoering of het onderhoud nog vaak genoeg mis.
Het is duidelijk: het is de hoogste tijd voor een fundamentele koerswijziging.
De sprekers van deze avond zijn Robbert Snep en Fabrice Ottburg. Zij zijn academici met een missie, die vanuit inhoud en passie zowel de natuur als de samenleving een stap verder willen helpen. Ze zullen de laatste kennis delen op het gebied van de voordelen en mogelijkheden van groene gemeenten, maar zullen ook de obstakels en valkuilen benoemen. Aan de hand van vragen uit het publiek zal Marianne Thieme, directeur van de Nicolaas G. Pierson Foundation, verder met hen in gesprek gaan.
ir. Robbert Snep
Robbert Snep is senior onderzoeker Groene Steden bij Wageningen Environmental Research, WUR. Hij houdt zich al meer dan 20 jaar bezig met de verduurzaming en vergroening van bebouwde gebieden en bedrijfsterreinen en weet alles van stedelijke biodiversiteit en ecosystemen, klimaatadaptatie en natuurinclusief bouwen. Hij adviseert projectontwikkelaars, bedrijven, maatschappelijke organisaties en overheden.
Fabrice Ottburg, BSc
Fabrice Ottburg is onderzoeker bij Wageningen Environmental Research, WUR. In samenwerking met IVN-natuureducatie onderzoekt hij het effect van zogeheten Tiny Forests op biodiversiteit, CO2 opslag, hittestress en waterberging. Tiny Forests zijn compact opgezette mini-bossen ter grootte van een tennisbaan. Ze bestaan uit inheemse bomen en planten en vormen een geschikte plek voor insecten, vogels en kleine zoogdieren.
West-Vlaamse Natuurstudiedag – maart 2022
West Vlaamse natuurdag
https://vimeo.com/688292025
hanks for booking onto the Butterfly Talk last night. Here is the link to the video so you can refresh your butterfly knowledge any time: https://youtu.be/a9Y4s2sFEB4
Please remember all butterfly records are highly valuable to Devon Biodiversity Records Centre so please do send us any sightings: Wildlife sightings – DBRC
Thank you for showing an interest in the Conservation Communities Project Bat Talk, here is the link to the recording:
Here are some of the details Helen mentioned during the talk and discussion:
Bat calls book;
“British Bat Calls – A Guide to Species Identification” by Jon Russ (published by Pelagic Publishing). This covers all UK bat calls plus some of the more common social calls.
If you want to get serious i.e. understand bat social calls and ultrasonic calls, then you should also get Middleton’s “Social Calls of the Bats of Britain and Ireland” and “Is That A Bat?” (also by Pelagic Publishing).
Thank you for showing an interest in the Meadows Mammals talk. As promised, here is the link to the recording of the talk by Jess Smallcombe from DBRC: https://youtu.be/CzBoRdBNloo
Please do continue to record your wildlife sightings and just as importantly, please do record your sightings at the Devon Biodiversity Records Centre: Wildlife sightings – DBRC
For information about the Conservation Communities Project; how to borrow a trail camera, links to all our videos from our online talks and how you can get involved, please go to the project webpage at: Conservation Communities Project | Devon Wildlife Trust
This Friday is our talk about Frogs from the expert Alice Pawlik, follow this link to book your place: Identifying Devon’s Amphibians
During the presentation Alice talk about various websites that may be useful, here’s a few of them:
Amphibian guides: ID guides - Amphibian and Reptile Groups of the UK (arguk.org)
Devon Reptile Amphibian Group : Devon Reptile & Amphibian Group (DRAG) (arguk.org)
Froglife sound app: Dragon Finder (froglife.org)
To report sick or infected amphibians: Garden Wildlife Health
If you know of a suitable pond for Alice’s research then do get in touch with her: ap853@exeter.ac.uk
deze podcast gaat Anthonie Stip voor De Vlinderstichting op zoek naar toekomst voor natuur in de Lage landen. Welke plek heeft natuur in onze samenleving? En wat is natuur eigenlijk? De tweede aflevering gaat over het verlangen naar wildernis: Liesbeth Bakker over wilde natuur en rewilding
Beluister de tweede aflevering
Op za 18 dec. 2021 om 20:06 schreef Adri Akkerman akkermanadri@gmail.com:
Dit is de lezing over Stoepplantjes!
Begin doorgestuurd bericht:
Van: Hortus - Algemeen hortus@hortus.leidenuniv.nl
Onderwerp: Opname Science café Stoepplantjes | Hortus botanicus Leiden
Datum: 16 december 2021 om 13:53:35 CET
Beste relatie,
Enige tijd geleden beloofden we u de opnames van het Science café over stoepplantjes.
U kunt de opname terugkijken via de volgende link: https://youtu.be/UXB6t1EZGWc.
292-BDS Spring Meeting British Dragonfly Society Spring Meeting 2022
This event is free but donations are welcome.
https://british-dragonflies.org.uk/event/bds-annual-meeting-and-agm/
https://www.eventbrite.co.uk/e/bds-annual-meeting-and-agm-tickets-397263173847?aff=ebdsoporgprofile
Registration is essential; book your ticket here.
The day will be hosted on zoom; if you are not familiar with the app please check out the new users manual here.
You will receive the link for the event on Zoom via email near the time.
Programme
9:30 Welcome9:45 Reshaping the Coastline for our Future ~ Alys Laver, Steart Marshes Site Manager
10:15 Urban Wetlands for Wellbeing ~ Andy Graham (WWT Senior Project Manager)
10:45 Dragonflies of Llangorse Lake ~ Keith Noble (BDS County Dragonfly Recorder for Breconshire)
11:15 Break
11:30 Q&A with morning speakers
12:00 BDS Staff Update
12:30 Meet our new Conservation Outreach Officer, Lauren Kennedy
13:00 AGM
13:30 Lunch
14:15 A common endosymbiotic bacterium led to reduced genetic diversity in the Common Blue-tailed Damselfly (Ischnura elegans) ~ Junchen Deng (Lund University)
14:45 Willow Emeralds in the Winter – Extending Dragonfly Recording To Every Season! ~ Ian Merrill (BDS County Dragonfly Recorder for Leicestershire with Rutland)
15:15 Break
15:30 Biological control of Floating pennywort using the South American weevil, Listronotus elongatus ~ Djami Djeddour, senior research scientist, CABI
16:00 Q&A with afternoon speakers
16:30 Finish (the meeting will be left live for a chance to socialise with other attendees).
Please note the programme may be updated.
🐲 Join us for our Autumn Meeting where Keith Noble (BDS County Recorder) will share the dazzling diversity of dragonflies at Llangorse Lake!
Llangorse Lake, in the Brecon Beacons, is the largest natural water body in south/mid-Wales and is important for a wide range of wildlife. In recent years the number of dragonfly species has increased and this summer the Lake was recognised as a Dragonfly Hotspot!
For fascinating talks and updates on the work of the society, book a place today! The event will take place online via zoom.
Book FREE via the link - https://british-dragonflies.org.uk/.../bds-annual.../
As BDS recorder for VC 55 (Leicestershire & Rutland), Ian Merrill will recount his personal experience of the colonisation of VC 55 by Willow Emerald Damselfly since 2019. The presentation will focus on the benefits of searching for evidence of the species during the winter months and the huge value which can be added to our knowledge of the spread of this often-elusive species by the adoption of this tactic. The richly illustrated talk will describe how best to focus winter recording efforts, exactly where best to search and, importantly, exactly what the clues of its presence look like in the field.
A common endosymbiotic bacterium led to reduced genetic diversity in the Common Blue-tailed Damselfly (Ischnura elegans)
Junchen Deng (Lund University)
Population genetic diversity is closely linked with the ability of species to colonize new habitats. Although both abiotic and biotic factors can shape the genetic diversity of a population, the effects of biotic factors are often unexplored. One of these biotic factors could be Wolbachia, a common endosymbiotic bacterium found in >40% of insect species. Wolbachia can manipulate host reproduction in many ways and thus influence the genetic diversity of a population. Blue-tailed damselfly (Ischnura elegans), or Common Bluetail, is a species expanding northward under global climate change. Although several studies have looked at the population genetics of I. elegans, no one has investigated Wolbachia and its potential effects on the genetic diversity of this damselfly species. In our study, we characterized Wolbachia diversity and genetic diversity of I. elegans populations across Europe by sequencing various Wolbachia and host genetic markers. Our results linked the reduction of genetic diversity of I. elegans populations to the infection of a Wolbachia strain. These findings provided an example of how endosymbiont infections can shape spatial variation in the genetic diversity of their host populations during range expansion.
Dragonflies of Llangorse Lake
Keith Noble (County Dragonfly Recorder for Breconshire)
Llangorse Lake is the largest natural water body in south/mid-Wales and is important for a wide range of wildlife. In recent years the number of dragonfly species has increased and this summer the Lake was recognised as a Dragonfly Hotspot, with good support from local organisations and the community. I shall illustrate the talk with my own photographs.
Reshaping the Coastline for our Future
Alys Laver, Steart Marshes Site Manager
The history of the site’s creation, changes as it’s developed, the management, and how WWT uses it as a site of inspiration for wetland creation.
Biological control of Floating pennywort using the South American weevil, Listronotus elongatus
Djami Djeddour, senior research scientist, CABI
Floating pennywort, Hydrocotyle ranunculoides, is an invasive non-native plant that can dominate still and slow-flowing water bodies. Since its establishment in the wild in the late 1980s, the plant has spread rapidly throughout England and has the potential to out-compete native plants and reduce oxygen levels by forming dense mats, which can also exacerbate flood risk. With restrictions on chemical use near water, management tends to largely rely on sustained and labour intensive mechanical and manual clearance which can exacerbate spread if the plant is fragmented. Costs linked to its management and impacts on tourism and recreational activities are estimated to exceed £25.5 million per year. Furthermore, adverse effects on biodiversity and habitats, through degradation of important wetland ecosystems and competition with native species make this one of the most damaging aquatic invaders in the country. In 2010, CABI was commissioned by the Department for Environment, Food and Rural Affairs (Defra) to investigate the potential of biocontrol for floating pennywort. Over a decade of research into the suitability and safety of a suite of natural enemies from its centre of origin in South America culminated in the prioritisation of a weevil, Listronotus elongatus. This insect was approved for release into the environment in late 2021. This presentation will review the project history and provide an update on progress to date.
Other
Requirements
Booking required: https://www.eventbrite.co.uk/e/bds-annual-meeting-and-agm-tickets-397263173847?aff=ebdsoporgprofile
https://british-dragonflies.org.uk/event/bds-annual-meeting-and-agm
https://british-dragonflies.org.uk/news-events/news/
https://www.eventbrite.co.uk/e/bds-annual-meeting-and-agm-tickets-397263173847
https://british-dragonflies.org.uk/entolve-is-coming/
https://biologicalrecording.co.uk/entolive/
27/10/2022
The entoLIVE webinar series is an upcoming programme of virtual talks exploring the science of insects and other invertebrates.
All events are free to attend and are suitable for adults of all abilities – a passion for invertebrates is all that’s required!
The first round of talks is listed below.
You can find full details on the entoL!VE website.
https://biologicalrecording.co.uk/entolive/
The entoLIVE webinar series is an upcoming programme of virtual talks exploring the science of insects and other invertebrates.
All events are free to attend and are suitable for adults of all abilities – a passion for invertebrates is all that’s required!
Season 1 of entoLIVE will take place during February to May of 2023 and will consist of 20 invertebrate science webinars. The programme is finalised and all webinars are now open for bookings. you can see the full programme on our entoLIVE Season 1 webpage.
We’ll cover invertebrate subjects across all environments, including:
We’ll also look a wide taxonomic range of subjects, including annelids, molluscs, crustaceans, jellyfish and a whole range of insect groups!
And don’t miss out on our cross-taxa talks on museum collections and genome sequencing!
The first round of talks is listed below.
You can find full details on the entoL!VE website.
| Date | Title | Speaker |
| 02/02/23 | Wriggling Into Recording: 10 Years of the National Earthworm Recording Scheme | Keiron Brown |
| 06/02/23 | No Brain, No Problem? 20 Years of the National Jellyfish Survey | Amy Pilsbury |
| 09/02/23 | Ain’t No Mountain High Enough: The Impacts of Climate Change on Aquatic Insects | Craig Macadam |
| 13/03/23 | The Most Remarkable Migrants of All: The Fascinating World of Fly Migration | Will Hawkes |
| 16/03/23 | Flying Squids: Their Life Story and Relationships With Each Other | Fernando Á. Fernández-Álvarez |
| 20/03/23 | Hop of Hope: Restoring the Large Marsh Grasshopper Through Citizen Keepers | Citizen Zoo |
| 23/03/23 | The Pine Hoverfly: Bringing Them Back From The Brink Of Extinction | Dr Helen Taylor |
| 27/03/23 | Streams To Spiders: How Aquatic Insects Interconnect Our Ecosystems | Liam Nash |
| 30/03/23 | Weird But Wonderful World of Worms: Tales From The Museum Collections | Emma Sherlock |
| 03/04/23 | Celebrating Ladybirds: Developing Our Knowledge Through Citizen Science | Helen Roy |
| 06/04/23 | Crawfish: Trending in South-west Britain | Dr Angus Jackson |
| 13/04/23 | Unlocking Invertebrate Genomes: How & Why Are Scientists Trying To Sequence Every Species? | Dr Liam Crowley |
| 17/04/23 | The London Bee Situation: How Sustainable Is Beekeeping in London? | Mark Patterson |
| 24/04/23 | Slipping Under the Radar: Recording Slugs in British Gardens | Imogen Cavadino |
| 27/04/23 | DragonflyWatch: The National Dragonfly Recording Scheme | Eleanor Clover |
| 04/05/23 | Big Wasp Survey: Investigating Social Wasp Populations Through Citizen Science | Prof. Seirian Sumner |
| 11/05/23 | Restoration, Rearing & Reintroductions: Saving the Freshwater Pearl Mussel | Dr Louise Lavictoire |
| 15/05/23 | The Marine Mollusc Recording Scheme: Discoveries from the Conchological Society of Great Britain and Ireland | Simon Taylor |
| 18/05/23 | Bees, Flowers & Pesticides: Using The National Honey Monitoring Scheme to Understand the Risks Posed to Bees in Farmlands | Ben Woodcock |
| 25/05/23 | Bumblebees & Their Differing Habitats: How a Decade of Citizen Science Has Increased Our Knowledge | Dr Penelope Whitehorn |
You can find full details on the entoL!VE website.
350- entoLIVE webinar series are virtual talks exploring the science of insects and other invertebrates.
https://www.youtube.com/user/FLORONNederland/videos
You can find full details on the entoL!VE website.
https://ebb.nhgl.nl/home Euregionale Botanische Bijeenkomst
De Euregio Maas-Rijn is een gebied met allerlei verschillende bodems, landschappen en milieu´s. Deze variëren van kalkrijk tot zuur, van droog tot nat, van zandgrond tot klei en van hoog tot laag. De rijkdom aan planten in zo´n beperkt gebied is hierdoor aanzienlijk.
https://www.youtube.com/user/FLORONNederland/videos
349- British Dragonfly Symposium, This event is free
0:03 - Intro - Begijn Le Bleu
6:11 - Leo Zwarts - Europese trekvogels als overwinteraar in de droge Sahel
50:38 - Outro - Begijn Le Bleu + intro volgende spreker
55:20 - Piet van den Hout - Migratie bij steltlopers
1:34:00 - Outro - Begijn Le Bleu + intro volgende spreker
1:36:00 - Anny Anselin - Bewegingen van bruine kiekendieven
2:37:00 - Outro Begijn Le Bleu
Vragen TrekvogelSymposium Zwin
youtube TrekvogelSymposium Zwin
Update 26 oktober 2020:
Als gevolg van de ontwikkelingen inzake COVID-19 kan het geplande trekvogelsymposium helaas niet meer fysiek plaatsvinden. Geen nood echter: we organiseren een waardig alternatief in de vorm van een online event!
Op 22 november organiseren we een webinar over trekvogels waarbij verschillende experten een presentatie geven over het natuurfenomeen dat vogeltrek heet.
We brengen alle deelnemers die al waren ingeschreven voor het symposium op de hoogte van de wijzigiging.Wie nog niet was ingeschreven voor het fysieke symposium heeft de mogelijkheid om deel te nemen aan het online event.
Programma 22 november
Van 13u tot 16u30:
Sinds de publicatie van het boek zijn Leo Zwarts en zijn mede-onderzoekers doorgegaan met onderzoek naar overwinterende trekvogels in de Sahel. De resultaten daarvan komen aan bod in deze lezing.
https://podcastluisteren.nl/pod/Fwiet-Fwiet Tweet! Tweet! / Fwiet! Fwiet! is a birding podcast made by Begijn Le Bleu.
Natuurpionier André Verstraeten kiest de houtsnip, de wespendief en het bozzeke toebak als zijn favoriete soorten. De boommarter komt even meegluren over onze schouders.
Een unicum in België: er zijn twee blauwe kiekendieven, de machtigste roofvogelsoort van ons land, gezenderd. Rémar Erens, Robin Guelinckx en Kjell Janssens van Werkgroep Grauwe Gors.
http://begijnlebleu.be/fwiet-fwiet/
Trekvogelsymposium - webinar Het Zwin Zondag (33)
Trekvogelsymposium - webinar 22 nov 2020 Zwin
Groningen-DeHeld-Roege Bos's Journal
https://www.inaturalist.org/posts/45465-20-trekvogelsymposium-webinar-22-nov-2020-zwin
Yelnia
https://www.inaturalist.org/projects/belarus-knnv-braslav-yelnya/journal/72549-20-trekvogelsymposium-webinar-22-nov-2020-zwin
https://www.natuurkennis.nl/publicaties-extra/rapporten-provincies/noord-brabant/
https://www.natuurkennis.nl/publicaties-extra/rapporten-provincies/noord-brabant/
356-OBN Natuurkennis Raporten Provincie Noord Brabant
 |
Reemer, M. & T. Peeters, 2013 Bijen in het centrale stuifzandgedeelte van de Loonse en Drunense Duinen EIS2013-08, EIS Kenniscentrum Insecten, Leiden De bijenfauna van het centrale stuifzandgedeelte van de Loonse en Drunense Duinen is in 2006 geïnventariseerd door EIS-Nederland. Sindsdien zijn hier in het kader van het LIFE-project Sand Dynamics in Inland Dunes diverse maatregelen uitgevoerd om het dynamiek van het stuifzand te herstellen, zoals grootschalige boskap, plagwerkzaamheden en schapenbegrazing. In 2013 heeft EIS in opdracht van Natuurmonumenten de inventarisatie herhaald, om zicht te krijgen op de effecten van de maatregelen op de bijenfauna. Deze rapportage doet verslag van de resultaten van de inventarisatie en vergelijkt deze met de resultaten uit 2006, alsmede met die van een eerdere inventarisatie in 1999/2000. |
Downloaden | ||
 |
Henk Sierdsema, Robbert Wolf, André van Kleunen, Loes van den Bremer, Laurens Sparrius, John Smit, Adriaan Gmelig Meyling, Tim Termaat, Jan Kranenbarg, Hans Hollander & Ronald Zollinger 2015 Leefgebiedkaarten van de Gelderse Natura2000-gebieden. SOVON 2015/67, SOVON Vogelonderzoek Nederland, Nijmegen 54 pp, plus bijlagen De provincie Gelderland heeft verzocht om leefgebiedkaarten op te stellen per Gelders Natura 2000 gebied, voor alle soorten waarvoor voor het betreffende gebied instandhoudingsdoelen gelden conform het aanwijzingsbesluit. De leefgebiedenkaarten gelden alleen voor de in het aanwijzingsbesluit opgenomen functie(s) voor de soort (zie bijlage 1). Het betreft geschikt leefgebied op basis van terreinkenmerken, onderverdeeld in de categorieën bezet en mogelijk bezet leefgebied op basis van verspreidingsgegevens. Vanuit deze Natura 2000 leefgebieden is tevens verzocht om voor de soorten waarvoor dat aan de orde is stikstofgevoelig PAS leefgebieden af te bakenen. De afbakening hiervan en methodiek hiervoor is gebaseerd op de beschrijvingen in de herstelstrategieën die in het kader van de PAS voor deze leefgebieden zijn opgesteld.
Voor de begrenzing van de Natura 2000 leefgebieden is een combinatie van habitatgeschiktheidkaarten (HSI, Habitat Suitability Index) en recente verspreidingsinformatie gebruikt. De HSI-kaarten geven aan waar op basis van omgevingskenmerken waarschijnlijk geschikt habitat voorkomt voor de betreffende soort. Deze HSI-kaarten worden vervolgens gecombineerd met verspreidingsinformatie om aan te geven waar het voorkomen actueel bekend is (bezet leefgebied).
Voor de begrenzing van de PAS leefgebieden is per leefgebiedtype (LG01 tot LG14) eerst afgebakend in welke terreingedeelten de terreinkenmerken overeenkomen met de beschrijving uit de herstelstrategie. Daarna is onderzocht in welke delen van dit potentiele PAS leefgebied geschikt leefgebied aanwezig is voor de soorten die in de herstelstrategie bij het betreffende LG-type worden genoemd. Het gaat daarbij alleen om delen van Natura 2000 gebieden waarin voor de betreffende soort een instandhoudingsdoelstelling geldt. De combinatie van potentieel PAS leefgebied en geschikt leefgebied van relevante soorten levert zo de afbakening van een PAS leefgebiedtype op. Gedeelten hiervan waarvoor van geen van de relevant soorten is vastgesteld dat het om bezet leefgebied gaat, worden als zoekgebied voor he PAS leefgebiedtype aangeduid.
|
Downloaden | ||
 |
Kalkman, V.J. 2015 SNL-faunakartering Langstraat: Dagvlinders en libellen EIS2015-015, EIS Kenniscentrum Insecten, Leiden 16 pp, plus bijlagen In 2014 en 2015 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een gebiedsdekkende karteringen uitgevoerd van dagvlinders, libellen en sprinkhanen in verschillende gebieden van Staatsbosbeheer. Dit gebeurde in opdracht van Staatsbosbeheer, in het kader van het Subsidiestelsel Natuur en Landschap (SNL). Deze deelrapportage geeft de resultaten van de kartering van het object Langstraat van kavel NbrP 2-6 in de provincie Noord-Brabant Het gebied is in 2014 en 2015 in de periode half mei en half augustus twaalf maal bezocht voor dagvlinders, libellen en sprinkhanen. Van de hokken met faunarijke graslanden is 60% van de hokken tweemaal bezocht en 26% eenmaal bezocht. Van de overige hokken is 92% tweemaal bezocht en 6% eenmaal. In totaal zijn 20 soorten dagvlinders, 28 libellensoorten en 13 soorten sprinkhanen waargenomen. Van deze soorten staat alleen het groot dikkopje op de Rode lijst. |
Niet openbaar | ||
 |
Smit, J.T. 2015 SNL-faunakartering Vressel & Dommelbeemden: Dagvlinders, libellen en sprinkhanen EIS2015-014, EIS Kenniscentrum Insecten, Leiden 25 pp, plus bijlagen In 2014 en 2015 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een gebiedsdekkende karteringen uitgevoerd van dagvlinders, libellen en sprinkhanen in verschillende gebieden van Staatsbosbeheer. Dit gebeurde in opdracht van Staatsbosbeheer, in het kader van het Subsidiestelsel Natuur en Landschap (SNL). Deze deelrapportage geeft de resultaten van de kartering van de objecten Dommelbeemden en Vressel van kavel NbrP 2-7 in de provincie Noord-Brabant. De gebieden zijn tussen half mei en eind augustus negentien maal bezocht voor dagvlinders,libellen en sprinkhanen. Van de Dommelbeemden is van de hokken met faunarijke graslanden 71% van de hokken tweemaal bezocht en 26% eenmaal bezocht. Van de overige hokken is 96% tweemaal bezocht en 2% eenmaal. Van Vressel is van de hokken met faunarijke graslanden 100% van de hokken tweemaal bezocht. Van de overige hokken voor dagvlinders en libellen is 91% tweemaal bezocht en 2% eenmaal, en van de overige hokken voor dagvlinders en sprinkhanen is 100% tweemaal bezocht. In totaal zijn 25 soorten dagvlinders, 36 libellensoorten en 16 soorten sprinkhanen waargenomen. Daarvan staan het bruin blauwtje, het groot dikkopje, de speerwaterjuffer, de venwitsnuitlibel en de zompsprinkhaan op de Rode Lijst. |
Niet openbaar | ||
 |
Smit, J.T. 2015 SNL-faunakartering Overijssel 2014-2015, Traject IJssel Zwolle-Deventer: Dagvlinders en libellen EIS2015-013, EIS Kenniscentrum Insecten, Leiden 19 pp, plus bijlagen In 2014 en 2015 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een gebiedsdekkende karteringen uitgevoerd van dagvlinders, libellen en sprinkhanen in verschillende gebieden van Staatsbosbeheer. Dit gebeurde in opdracht van Staatsbosbeheer, in het kader van het Subsidiestelsel Natuur en Landschap (SNL). Deze deelrapportage geeft de resultaten van de kartering van het traject IJssel Zwolle-Deventer van kavel OVP 2-1 in de provincie Overijssel. Deze omvat de objecten (van noord naar zuid): Oldeneel, Windesheim, Molenpolder Oost, Wijhe buitenwaarden, Fortmmond, Duursche waarden, Hengforder waarden en Nijendal. De gebieden zijn tussen half mei en half augustus vierentwintig maal bezocht voor dagvlinders en libellen. Van de hokken met faunarijke graslanden is 64% van de hokken tweemaal bezocht en 25% eenmaal bezocht. Van de overige hokken is 92% tweemaal bezocht en 7% eenmaal. In totaal zijn 24 soorten dagvlinders, en 33 libellensoorten waargenomen. Daarvan staan het bruinblauwtje, het groot dikkopje en de gevlekte witsnuitlibel op de Rode lijst.
|
Niet openbaar | ||
 |
Smit, J.T. 2015 SNL-faunakartering Overijssel 2014-2015, Traject IJssel Kampen-Zwolle: Dagvlinders en libellen EIS2015-012, EIS Kenniscentrum Insecten, Leiden 15 pp, + bijlagen In 2014 en 2015 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een gebiedsdekkende karteringen uitgevoerd van dagvlinders, libellen en sprinkhanen in verschillende gebieden van Staatsbosbeheer. Dit gebeurde in opdracht van Staatsbosbeheer, in het kader van het Subsidiestelsel Natuur en Landschap (SNL). Deze deelrapportage geeft de resultaten van de kartering van het traject IJssel Kampen-Zwolle van kavel OVP 2-1 in de provincie Overijssel. Deze omvat de objecten Zalk-Wilsum en Engelse werk. De gebieden zijn tussen half mei en half augustus vijftien maal bezocht voor dagvlinders en libellen. Van de hokken met faunarijke graslanden is 70% van de hokken tweemaal bezocht en 22% eenmaal bezocht. Van de overige hokken is 89% tweemaal bezocht en 9% eenmaal. In totaal zijn 18 soorten dagvlinders en 25 libellensoorten waargenomen. Daarvan staat alleen het groot dikkopje op de Rode Lijst.
|
Niet openbaar | ||
 |
Smit, J.T. 2015 SNL-faunakartering Breugel: Dagvlinders en libellen EIS2015-011, EIS Kenniscentrum Insecten, Leiden 16 pp + bijlagen In 2014 en 2015 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een gebiedsdekkende karteringen uitgevoerd van dagvlinders, libellen en sprinkhanen in verschillende gebieden van Staatsbosbeheer. Dit gebeurde in opdracht van Staatsbosbeheer, in het kader van het Subsidiestelsel Natuur en Landschap (SNL). Deze deelrapportage geeft de resultaten van de kartering van het object Breugel van kavel NbrP 2-7 in de provincie Noord-Brabant. De gebieden zijn tussen half mei en half augustus zeventien maal bezocht voor dagvlinders en libellen. Sprinkhanen zijn niet specifiek onderzocht, maar aangetroffen Rode Lijst soorten zijn wel genoteerd. Van de hokken met faunarijke graslanden is 66% van de hokken tweemaal bezocht en 18% eenmaal bezocht. Van de overige hokken is 92% tweemaal bezocht en 6% eenmaal. In totaal zijn 23 soorten dagvlinders, 31 libellensoorten en 4 soorten sprinkhanen waargenomen. Daarvan staan alleen het groot dikkopje en de zompsprinkhaan op
de Rode Lijst.
|
Niet openbaar | ||
 |
Reemer, M. 2015 Bijen en zweefvliegen in het land van Wijk en Wouden: nulmeting 2015 EIS-2015-010, EIS Kenniscentrum Insecten, Leiden, 66 pp. In 2013 is het project Bijenlandschap opgestart in het Land van Wijk en Wouden, deregio rond Leiden, Alphen aan den Rijn en Zoetermeer in Zuid-Holland. Doel van hetproject is het vergroten van de bloemen- en bijenrijkdom, teneinde de biodiversiteit,bestuiving en landschapsbeleving te vergroten. Vele partijen in de regio nemen hiertoemaatregelen in inrichting en beheer. Om te onderzoeken of deze maatregelen hetgewenste effect hebben op de wilde bijenfauna, wordt een monitoring uitgevoerd.In 2015 is de eerste inventarisatie (nulmeting) uitgevoerd en in 2018 wordt deze herhaald.De huidige rapportage bespreekt de resultaten van de nulmeting.In 2015 zijn 12 gebieden onderzocht, waarvan sommige zijn opgedeeld in deelgebieden.Alle gebieden zijn drie maal bezocht, in vroeg voorjaar, laat voorjaar enzomer. Ook zweefvliegen, net als bijen belangrijke bestuivers, zijn in de monitoringmeegenomen.In totaal zijn in 2015 in het Land van Wijk en Wouden 71 soorten bijen en 83 soortenzweefvliegen gevonden. Hier zijn verschillende bijzondere soorten bij, die inhet westen van het land zeldzaam zijn of zelfs op de Nederlandse Rode Lijst staan,zoals de weidebij Andrena gravida, de asbij Andrena cineraria, de distelbehangersbijMegachile ligniseca, de kleine tuinmaskerbij Hylaeus pictipes en de gewone tubebijStelis breviuscula.De resultaten worden per gebied besproken. Adviezen voor inrichting en beheerworden slechts beperkt gegeven, omdat hierin vaak al is voorzien door de Bijenhelpdeskbinnen het project Groene Cirkels. |
Downloaden | ||
 |
Smit, J.T., J. Noordijk & J. Smit 2015 Insecten van steilranden op de Sallandse Heuvelrug EIS-2015-08, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 16 pp. Het gaat slecht met de heidefauna. Het systeem heeft te kampen met een verstoord evenwicht van de voedingsstoffen. Hierdoor worden planten minder aantrekkelijk voor veel insecten. Het gevolg is dat deze dieren en insecteneters het moeilijk hebben en zelfs aan het verdwijnen zijn. Om deze achteruitgang te remmen heeft Natuurmonumenten op de Sallandse Heuvelrug diverse maatregelen uitgevoerd ten behoeve van insecten, waaronder het aanleggen van een groot aantal steilrandjes voor extra nestgelegeheid voor onder andere bijen en graafwespen. EIS Kenniscentrum Insecten heeft zes van deze steilranden in 2015 onderzocht, niet alleen op bijen maar voor het eerst ook op graafwespen en diverse andere insectengroepen. In totaal zijn er 73 soorten insecten aangetroffen, waaronder 15 soorten bijen en 14 soorten graafwespen. Hieronder zijn diverse zeldzame tot zeer zeldzame soorten aangetroffen. De spectaculairste vondst was die van de gele tubebij Stelis signata, Rode Lijstcategorie ernstig bedreigd. Al met al geven de steilranden een bijzondere soortensamenstelling: nestgelegenheid van bijen en wespen die hun voedsel grotendeels van elders op de heide halen, bijbehorende broedparasieten en predatoren, generalistische predatoren als zandloopkevers en mierenleeuwen en warmteminnende herbivoren zoals doorntjes en blauwvleugelsprinkhaan. Er ontstaat zo een uitgebreide soortengemeenschap die eigenlijk alleen in deze samenstelling te vinden is bij grote kale plekken zand. De steilranden zijn dus zeer waardevolle insectenbiotopen die elders op de heide niet te vinden zijn. |
Downloaden | ||
|
|
Heijerman, Th., J. Noordijk, G.O. Keijl & J.T. Smit 2015 Monochamus-monitoring 2014 met een vergelijking van twee vangstmethoden EIS-2015-02, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 21 pp. + bijlagen Dit rapport behandelt de onderzoeksopzet en de resultaten van het zesde jaarwaarin het voorkomen van boktorren van het genus Monochamus is geïnventariseerd.Naar aanleiding van enkele vondsten van de boktor in het noordelijk deel van België werden dit jaar dennenbossen langs de grens met dit land bemonsterd.Er werden azijnzuurvallen opgehangen in Zeeuws-Vlaanderen, Noord-Brabant,Midden-Limburg en Zuid-Limburg. Er werden geen Monochamus-soortengevangen op deze locaties en het is niet aannemelijk dat er een populatie van Monochamus in de onderzochte bossen langs de Belgische grens is.De NVWA heeft ook in 2014 azijnzuurvallen opgehangen op risicolocaties, veelal bedrijven waar veel verpakkingshout wordt gebruikt. Ook hier zijn geen boktorren van het genus Monochamus gevangen. Er werden echter wel drie potentieel invasieve exoten gevangen: Trichoferus cf campestris (Cerambycidae), Berginus tamarisci (Mycetophagidae) en Cryptophilus obliteratus (Erotylidae). De eerste soort is nuvoor het tweede opeenvolgende jaar in Nederland gevonden tijdens de monitoring;de andere twee soorten zijn nog niet eerder voor Nederland gemeld.Daarnaast heeft in de bekende populatie van Monochamus galloprovincialis in de Schoorlse Duinen een vergelijkend onderzoek plaatsgevonden met twee valtypen. De conclusie hieruit is dat het gebruik van a-pineen als extra lokstof bij de vallenzeer is aan te raden, omdat deze lokstof resulteerde in hogere vangsten van M. galloprovincialis en tevens kan zorgen voor een grotere aantrekking op andere Monochamus-soorten dan vallen waarin alleen het gebruikelijke Galloprotect 2D hangt, dat specifiek is ontwikkeld voor het lokken van M. galloprovincialis. Door deze bemonstering werd tevens duidelijk dat de populatie in de Schoorlse Duinen een aanzienlijke omvang heeft, want er werden in zes vallen maar liefst 214 individuen gevangen. |
Downloaden | ||
|
|
Vorst, O., 2014 Wat opvalt is dat de frequentieverdeling opvallend scheef is, met één dominante soort (Aphodius sphacelatus, 89%) en relatief veel soorten die in slechts weinig exemplaren werden verzameld. |
Downloaden | ||
|
|
Wallis de Vries, M.F., J. Noordijk & R. Zollinger, 2014 |
Downloaden | ||
 |
Reemer, M. & J.T. Smit, 2014 Bijen en zweefvliegen in stedelijk groen van Rotterdam EIS 2014-21, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 46 pp. + bijlagen Op verzoek van Bureau Stadsnatuur Rotterdam heeft EIS Kenniscentrum Insecten in 2014 een inventarisatie uitgevoerd van de bijen en zweefvliegen op 13 locaties in Rotterdam. Elke locatie is drie maal bezocht: in april, mei en juli. Deze inventarisatie geeft een indruk van de Rotterdamse bijenfauna, en geeft bovendien inzicht in de mogelijkheden om met aanpassingen in inrichting en beheer iets voor de bijen- en andere bestuiversfauna te betekenen. In totaal zijn 61 soorten bijen en 75 soorten zweefvliegen gevonden. De locatie met de meeste bijensoorten is de Stoopweg (33 soorten), gevolgd door het Eiland van Brienenoord (27), Jachthaven IJsselmonde (24) en de Spoortuin (24). De Stoopweg is ook wat zweefvliegen betreft de rijkste locatie met 39 soorten, op de voet gevolgd door Kralingse Bos vistrap en Ommoordse Veld met elk 38 soorten. Per locatie worden de resultaten besproken en worden aanbevelingen gegeven om de bijen- en zweefvliegenfauna te stimuleren. In het hoofdstuk Aanbevelingen worden deze samengevat. Het rapport besluit met enkele bijlagen met informatie over bijvriendelijk maaibeheer, aanwijzingen voor bouw en plaatsing van bijenhotels en de aanleg van van nestelhopen, -wanden en -dijkjes. |
Downloaden | ||
 |
Reemer, M., 2014 Bijen, zweefvliegen en beheer van bermen langs rijksweg N11 EIS 2014-20, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 28 pp. + bijlagen In 2014 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een inventarisatie uitgevoerd van bijen, zweefvliegen en dagvlinders in wegbermen van Rijksweg N11 tussen Leiden en Hazerswoude-Rijndijk. De resultaten worden gebruikt bij het opstellen van adviezen voor een bijvriendelijker beheer van de bermen. Het onderzoek is zo opgezet dat dit in de toekomst op dezelfde wijze herhaald kan worden, zodat de effecten van gewijzigd beheer op de bijenfauna zichtbaar gemaakt kunnen worden. In totaal zijn 27 soorten bijen, 44 soorten zweefvliegen en 13 soorten dagvlinders gevonden. In het rapport wordt het voorkomen van de soorten geanalyseerd. Voorts worden enkele aanbevelingen gegeven voor het creëren van meer nestelgelegenheid. Als 'toegift' is in dit rapport een hoofdstuk opgenomen over de bijvriendelijke benutting van geluidsschermen langs snelwegen. Er worden enkele algemene voorwaarden geschetst, waarma de situatie rond de geluidsschermen bij Hazerswoude-Rijndijk (N11) en de Willem van der Madeweg bij Leiden (A4) nader besproken wordt. |
Downloaden | ||
 |
Kalkman, V.J., 2014
|
Niet openbaar | ||
 |
Smit, J.T., 2014 SNL-Faunakartering van Agglomeratie Eindhoven: dagvlinders, libellen en sprinkhanen EIS 2014-15, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 20 pp. + bijlagen In 2014 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een gebiedsdekkende karteringen uitgevoerd van dagvlinders, libellen en sprinkhanen in verschillende gebieden van Staatsbosbeheer. Dit gebeurde in opdracht van Staatsbosbeheer, in het kader van het Subsidiestelsel Natuur en Landschap (SNL). Deze deelrapportage geeft de resultaten van de kartering van het object agglomeratie Eindhoven van kavel NbrP 2-7 in de provincie Noord-Brabant. De gebieden zijn tussen half mei en half augustus acht maal bezocht voor dagvlinders
en libellen. Van de hokken met faunarijke graslanden is 66% van de hokken tweemaal bezocht en 31% eenmaal bezocht. Van de overige hokken is 83% tweemaal bezocht en 10% eenmaal. In totaal zijn 22 soorten dagvlinders, 20 libellensoorten en 3 soorten sprinkhanen waargenomen. Daarvan staan alleen het groot dikkopje, de moerassprinkhaan en de zompsprinkhaan op de Rode lijst.
|
Niet openbaar | ||
 |
Kalkman, V.J., 2014 SNL-Faunakartering in Willemstad: dagvlinders, libellen en sprinkhanen EIS 2014-14, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 14 pp. + bijlagen In 2014 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een gebiedsdekkende karteringen uitgevoerd van dagvlinders, libellen en sprinkhanen in verschillende gebieden van Staatsbosbeheer. Dit gebeurde in opdracht van Staatsbosbeheer, in het kader van het Subsidiestelsel Natuur en Landschap (SNL). Dit rapport heeft betrekking op de gebieden rondom Willemstad (Noord-Brabant). In totaal is 82% van de hokken tweemaal en 18% eenmaal bezocht. In totaal zijn 14 soorten dagvlinders, 17 libellensoorten en negen soorten sprinkhanen waargenomen. Hieronder bevinden zich geen soorten van de rode lijst.
|
Niet openbaar | ||
 |
Kalkman, V.J., 2014
SNL-Faunakartering in Prinsland: dagvlinders, libellen en sprinkhanen
EIS 2014-13, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 14 pp. + bijlagen
In 2014 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een gebiedsdekkende karteringen uitgevoerd van dagvlinders, libellen en sprinkhanen in verschillende gebieden van Staatsbosbeheer. Dit gebeurde in opdracht van Staatsbosbeheer, in het kader van het Subsidiestelsel Natuur en Landschap (SNL). Dit rapport heeft betrekking op de gebieden rondom Prinsland. Van de hokken met faunarijke graslanden is 84% van de hokken tweemaal bezocht en 9% eenmaal bezocht. Van de overige hokken is 88% tweemaal bezocht en 12% eenmaal. In totaal zijn 14 soorten dagvlinders, 11 libellensoorten en 6 soorten sprinkhanen waargenomen. Daarvan staat alleen groot dikkopje op de Rode lijst.
|
Niet openbaar | ||
 |
Kalkman, V.J., 2014
SNL-Faunakartering Moerdijk: dagvlinders, libellen en sprinkhanen
EIS 2014-12, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 14 pp. + bijlagen
In 2014 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een gebiedsdekkende karteringen uitgevoerd van dagvlinders, libellen en sprinkhanen in verschillende gebieden van Staatsbosbeheer. Dit gebeurde in opdracht van Staatsbosbeheer, in het kader van het Subsidiestelsel Natuur en Landschap (SNL). Dit rapport heeft betrekking op de gebieden rondom Moerdijk. Van de hokken met faunarijke graslanden is 64% van de hokken tweemaal bezocht en 28% eenmaal. Van de overige hokken is 100% tweemaal bezocht. In totaal zijn 18 soorten dagvlinders, 12 libellensoorten en 9 soorten sprinkhanen waargenomen. Daarvan staan het bruin blauwtje en de sikkelsprinkhaan op de Rode lijst.
|
Niet openbaar | ||
 |
Kalkman, V.J., 2014
SNL-Faunakartering van de Auvergnepolder: dagvlinders, libellen en sprinkhanen
EIS 2014-11, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 14 pp. + bijlagenIn 2014 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een gebiedsdekkende karteringen uitgevoerdvan dagvlinders, libellen en sprinkhanen in verschillende gebieden vanStaatsbosbeheer. Dit gebeurde in opdracht van Staatsbosbeheer, in het kader vanhet Subsidiestelsel Natuur en Landschap (SNL).Dit rapport heeft betrekking op de in Noord-Brabant gelegen Auvergnepolder. Degebieden zijn tussen mei en augustus driemaal bezocht voor dagvlinders, libellenen sprinkhanen.Van de hokken met faunarijke graslanden is 70% van de hokken tweemaal bezochten 27% eenmaal. Van de overige hokken is 47% tweemaal bezocht en 53%eenmaal.In totaal zijn 14 soorten dagvlinders, 8 libellensoorten en 7 soorten sprinkhanenwaargenomen. Daarvan staat alleen het groot dikkopje op de Rode lijst. |
Niet openbaar | ||
 |
Smit, J.T., 2014 |
Downloaden | ||
 |
Reemer, M. & B. Brugge, 2014 Bijen en andere bestuivers in stedelijk groen van Purmerend EIS 2014-08, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 38 pp. + bijlagen In 2014 heeft EIS Kenniscentrum Insecten een inventarisatie uitgevoerd van de bijen en zweefvliegenfauna op 10 locaties in Purmerend. Aan de hand van de resultaten kunnen waar wenselijk wijzigingen in het stedelijk groenbeheer worden doorgevoerd om de bestuiversfauna te stimuleren. Door de inventarisatie op een gestandaardiseerde wijze uit te voeren, kan deze over enkele jaren herhaald worden, zodat de resultaten tussen verschillende jaren vergelijkbaar zijn. Effecten van eventuele wijzigingen in het beheer op de bijen- en zweefvliegenfauna kunnen hiermee inzichtelijk gemaakt worden. In dit rapport zijn ook gegevens verwerkt van bijen in Purmerend uit de jaren 1940-2013. Deze zijn grotendeels afkomstig uit de collectie van Ben Brugge, entomoloog en inwoner van Purmerend. Een klein deel komt uit het databestand van EIS Kenniscentrum Insecten. Deze historische gegevens worden gebruikt om een completer beeld van de Purmerendse bijenfauna te geven. In 2014 zijn in Purmerend 42 soorten bijen, 66 soorten zweefvliegen en 16 soorten dagvlinders gevonden. Uit de jaren 1940-2013 zijn nog eens 18 aanvullende bijensoorten bekend, waarmee het totaal uit Purmerend bekend bijensoorten op 60 komt. Onder de aangetroffen soorten zijn geen echte bijzonderheden. Wel zijn er enkele plekken die een relatief rijke bijenfauna hebben, met name de Gorslaan (22 soorten), heemtuin De Dwarsgouw (20 soorten) en A7 Weidevenne (18 soorten). Het beheer van deze plekken is al vrij gunstig voor bijen. Sommige van de minder soortenrijke plekken hebben potentie om tot rijker bijengebied uit te groeien. Dit geldt vooral voor de taluds bij de Nelson Mandelabrug, de stadsparken (Leeghwaterpark en De Uitvlugt) en de twee gebieden in polder De Baanstee. |
Downloaden | ||
 |
Noordijk, J., A.J. van Loon & M. Hemminga, 2014 Werkbeschrijving verplaatsing van spoorbielzen met nest van de zwarte reuzenmier op station Schin op Geul EIS 2014-03, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 7 pp. De bielzen onder de rails langs een perron van de Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij (ZLSM) zullen vervangen worden door nieuwe dwarsliggers. De locatie vormt de enige bekende vindplaats van de zwarte reuzenmier Camponotus vagus in Nederland, waarbij de mieren een nest hebben in de bielzen. De ZLSM en de Provincie Limburg hebben EIS Kenniscentrum Insecten verzocht om de bielzen waarin het nest zich bevindt te markeren, waarna ze verplaatst kunnen worden naar een andere plek in de directe omgeving, in een poging de zwarte reuzenmier te behouden voor ons land. In dit rapport beschrijven we de vindplaats van het nest, een manier om de bielzen te verplaatsen, en de gewenste uitleglocatie. |
Niet openbaar | ||
 |
Reemer, M., 2014 Bestuivende insecten in Hellevoetsluis EIS 2014-02, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 25 pp. + bijlagen De gemeente Hellevoetsluis voert ecologisch beheer op enkele graslandlocaties. Het gaat om bloemrijke plekken, waarvan het maaibeheer is afgestemd op instandhouding van de plantenrijkdom. Op verzoek van de gemeente Hellevoetsluis heeft EIS Kenniscentrum Insecten in 2013 en 2014 een inventarisatie uitgevoerd van de bijen en zweefvliegen (bestuivende insecten) op drie ecologische beheerde graslandlocaties: Kanaalweg Oost, Kanaalweg West en Kooisteebos. Eén van de doelen van de inventarisatie was een vergelijking tussen ecologisch beheerd grasland en intensief gemaaid gazon, en tussen ecologisch beheerd grasland en 'ruw gras' (voor definitie zie omschrijving locatie Kanaalweg West). Een ander doel van de inventarisatie was een onderzoek naar mogelijkheden voor verbeteringen in het beheer ten gunste van de bestuiversfauna. In totaal zijn tijdens de inventarisatie 31 soorten bijen (waarvan zes soorten hommels) en 47 soorten zweefvliegen aangetroffen op de drie onderzoekslocaties. De auteur analyseert het voorkomen van de diverse soorten en besluit met twee hoofdaanbevelingen voor het beheer van de locaties, en enkele specifieke aanbevelingen per locatie. |
Downloaden | ||
 |
Heijerman, Th. & J. Noordijk, 2014 Monochamus-inventarisatie nabij risicolocaties EIS 2014-04, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 17 pp. + bijlagen Dit verslag rapporteert over het vijfde jaar waarin het voorkomen van boktorren van het genusMonochamus is geïnventariseerd. Deze boktorren kunnen vector zijn voor het dennenhoutaaltje of 'pine wood nematode'. Zowel het dennenhoutaaltje als niet-Europese Monochamus-soorten staan op Europese Fytorichtlijn als quarantaineorganismen en dienen daarom gemonitord te worden. In 2013 zijn dennenbossen geïnventariseerd die in de nabijheid liggen van bedrijven waar veel verpakkingshout binnenkomt, zogenaamde 'risicolocaties' voor Monochamus en dennenhoutaaltje. Tevens zijn de kevers uit vallen die NVWA óp risicolocaties heeft gehangen gedetermineerd. In totaal zijn er meer dan 5000 kevers uit de vallen gedetermineerd. Monochamus werd niet gevangen, maar wel zijn er enkele andere exotische keversoorten van belang aangetroffen. Er zijn ook weer enkele inheemse soorten verzameld die nieuw zijn voor een provincie of die als zeldzaam beschouwd worden en sinds geruime tijd niet in Nederland zijn aangetroffen. |
Downloaden | ||
 |
Koese, B., J.T. Smit, E. Colijn, Th. Heijerman, J. Noordijk, R. Kleukers, O. Vorst & K. Beentjes, 2013 Urgent bedreigde typische ongewervelden in het NEM in 2013 EIS 2013-12, EIS Kenniscentrum Insecten en andere ongewervelden, Leiden, 24 pp. + bijlagen Elk EU-land heeft, conform de verplichtingen die voortvloeien uit de habitatrichtlijn, de verantwoordelijkheid om te zorgen voor een gunstige staat van instandhouding van de verschillende habitattypen en (bijbehorende) soorten. Eens in de zes jaar rapporteren de lidstaten de staat van instandhouding van de soorten en habitats aan de EU. De afgelopen rapportageperiode liep van 2007-2012. In de voorliggende rapportage worden de gegevens gepresenteerd die verzameld zijn in 2012 en 2013 (met nadruk op 2013) ten behoeve van de rapportage aan de EU over de periode 2013-2018. Naar alle vier de kevers van de habitatrichtlijn is in 2013 gericht onderzoek gedaan. Voor de vermiljoenkever Cucujus cinnaberinus werd een pilot uitgevoerd om te onderzoeken of de inventarisatie geoptimaliseerd zou kunnen worden met behulp van azijnzuurvallen. Voor de brede geelgerande waterroofkever Dytiscus latissimus werd de PCR-assay voorgezet, waarmee de soort in de toekomst mogelijk met behulp van 'environmental-DNA' (vrij, in het water zwevend DNA van de betreffende soort) gedetecteerd kan worden. Voor de gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus werd voor het derde achtereenvolgende jaar het meetprogramma voor het trendonderzoek uitgevoerd. Voor het vliegend hert werd in 2013 een gerichte publieksactie uitgevoerd in het Rijk van Nijmegen. Voor wat betreft de typische soorten is alleen voor de sprinkhanen (wrattenbijter Decticus verrucivorus en kleine wrattenbijterGampsocleis glabra) gericht veldwerk uitgevoerd. |
Downloaden | ||
 |
Noordijk, J., J. Vos & B. Schoelitsz, 2013 Risicobeoordeling van zwarte weduwen en verwante spinnensoorten EIS 2013-03, EIS-Nederland, Leiden & KAD Wageningen, 34 pp. + bijlagen Latrodectus-soorten, waaronder zwarte weduwen (L. mactans en L. hesperus) en de roodrugspin (L. hasselti), worden soms versleept vanuit hun natuurlijke areaal naar nieuwe gebieden. Het zijn spinnen met een krachtig gif die een gezondheidsrisico meebrengen voor de mens. In dit rapport wordt beschreven in hoeverre deze spinnen ook in Nederland (kunnen) voorkomen. In totaal konden tien gedocumenteerde imports worden gevonden (uit de periode 1994-2012), waarbij het tweemaal ging om L. hesperus, eenmaal om L. hasselti en zeven maal om L. hesperus óf L. mactans. Hierbovenop bestaan er veel anekdotische meldingen van imports die suggereren dat Latrodectuswaarschijnlijk minimaal eens per maand wordt ingevoerd. Er bestaat dus een introductierisico voor Nederland, maar hoe omvangrijk dat in werkelijkheid is kon niet vastgesteld worden. Latrodectus wordt vaak niet gemeld, maar waarschijnlijk simpelweg verwijderd bij een import. De Latrodectus-soorten kunnen in ons land in verwarmde gebouwen waarschijnlijk nakomelingen krijgen. Vestiging vanLatrodectus buiten gebouwen is momenteel onwaarschijnlijk, omdat onze zomers niet warm en droog genoeg zijn. De belangrijkste risicolocaties zijn plekken waar scheepvaartcontainers open worden gemaakt en gebouwen van old-timerhandelaars. |
Downloaden | ||
 |
Koese, B. & J. Vos, 2013
Op in totaal 17 locaties (adressen) werd graafgedrag door rode Amerikaanse rivierkreeften geconstateerd. In totaal werden 79 kreeften uitgegraven, afkomstig uit 48 verschillende holen. In veengrond blijkt een individuele kreeft minimaal 1,26 liter aarde per dag te kunnen verplaatsen. Het maximale grondverzet door kreeften gezamelijk wordt geschat op 30-50 liter aarde per meter oever per jaar. |
Niet openbaar | ||
 |
H.J. de Lange, G.J. Maas, B. Makaske, M. Nijssen, J. Noordijk, S. van Rooij & C.C. Vos, 2013 Fauna in het rivierengebied - Knelpunten en mogelijkheden voor herstel van terrestrische en amfibische fauna Rapportnummer 2013/OBN175-RI. Directie Agrokennis, Ministerie van Economische Zaken. Door de huidige inrichting van het rivierengebied zijn de meeste natuurlijke processen sterk beteugeld. De afgelopen decennia zijn veel natuurontwikkelingsprojecten uitgevoerd langs de verschillende riviertakken. Het ontbreekt echter aan een goede onderbouwing waarom bepaalde inrichtingen voor de fauna succesvol zijn en andere niet. Om concrete adviezen te kunnen geven voor natuurontwikkeling, is het noodzakelijk om te begrijpen waarom bepaalde soorten aan het rivierenlandschap zijn gebonden en wat hun huidige knelpunten zijn. Uit de analyse bleek dat de knelpunten in drie hoofdcategorieën verdeeld kunnen worden: (i) onvoldoende oppervlak van het habitat, (ii) het ontbreken van specifieke habitatcombinaties en (iii) onvoldoende kwaliteit van het habitat. Er zijn drie habitattypen die duidelijk het meest ontbreken in de huidige uiterwaarden. Het gaat om laagdynamische natte zones, plekken met schrale begroeiing en open zandige plekken en moerasbossen. Veel diersoorten hebben meerdere habitats nodig om hun levenscyclus te voltooien. Deze behoefte kan in drie categorieën opgesplitst worden, waartussen overlap kan voorkomen: specifieke habitatcombinaties, hoogwatervrije vluchtplaatsen naast zomerhabitat en verbindingen met binnendijkse gebieden. Daarnaast spelen vermesting en de nog steeds onvoldoende waterkwaliteit van het rivierwater een rol. Op basis van de geschatte oppervlaktebehoefte en dispersiecapaciteit van de soorten, zijn voor de twee studietrajecten kansenkaarten opgesteld die aangeven op welke locaties de meeste natuurwinst te halen is waardoor stapstenen en sleutelgebieden worden gecreëerd voor de diersoorten van het rivierengebied. |
Niet openbaar | ||
 |
Heijerman, Th., J. Noordijk & J.T. Smit, 2013 Vierde onderzoek naar het voorkomen van Monochamus galloprovincialis in Nederland EIS 2013-01, EIS-Nederland, Leiden, 20 pp. + bijlagen Voor de vierde maal is in opdracht van de NVWA een inventarisatie gehouden naar boktorren van het genus Monochamus en andere xylobionte kevers. Monochamus-soorten zijn vectoren voor het dennenhoutaaltje Bursaphelenchus xylophilus; een exoot die de dennenverwelkings- ziekte kan veroorzaken. Binnen de EU wordt scherp gecontroleerd op deze nematode. In 2012 werden tien dennenbossen onderzocht: drie op de Veluwe, één in Flevoland en twee in Overijssel, Drenthe en Friesland. Hierbij werd gebruik gemaakt van azijnzuurvallen met feromonen. In totaal werden 1.769 kevers gevangen (waarbij de kortschildkevers niet zijn meegeteld) van 105 taxa.Monochamus galloprovincialis werd in de onderzochte bossen niet aangetroffen, en het lijkt erop dat deze soort maar één populatie elders in Nederland heeft. |
Downloaden | ||
 |
Wallis de Vries, M.F., J. Noordijk, H. Sierdsema, R. Zollinger, J.T. Smit & M. Nijssen, 2013 Begrazing in Brabantse heidegebieden - Effecten op de fauna De Vlinderstichting, Wageningen / EIS-Nederland, Leiden / SOVON Vogelonderzoek, Stichting RAVON en Stichting Bargerveen, Nijmegen, 121 pp. + bijlagen Heidelandschappen herbergen een belangrijk deel van de biodiversiteit in Nederland. Voor het behoud van gevarieerde heidelandschappen wordt in het terreinbeheer veelal gebruik gemaakt van begrazing. In dit rapport zijn de effecten van begrazing op kenmerkende diersoorten van de heide in Noord-Brabant onderzocht. Op basis daarvan zijn aanbevelingen voor het beheer opgesteld. In het veldonderzoek zijn op de Strabrechtse Heide, Spinsterbergen en Braakhuizensche Heide zowel natte heide als droge heide, variërend van onbegraasd tot zeer intensief begraasd, onderzocht op de aantallen voorkomende levendbarende hagedissen en dagvlinders, sprinkhanen, bijen, zweefvliegen, mieren, zandloopkevers, de heidecicade en enkele spinnensoorten. Met name op de droge heide liet begrazing positieve effecten zien op de insectenfauna en werden bij een zeer intensief begrazingsregiem zelfs enkele bijzondere warmteminnende soorten gevonden. |
Downloaden | ||
 |
Reemer, M. & D. Klein, 2012 1. Welke soorten wilde bijen en zweefvliegen worden waargenomen op bloemen van landbouwgewassen? 2. Op welke afstanden van hun (vermoedelijke) nestelplaatsen worden deze bijensoorten nog aangetroffen op landbouwgewassen? 3. Gebruiken deze soorten in dezelfde gebieden daarnaast andere stuifmeelbronnen? Het huidige rapport doet verslag van een onderzoek om de eerste twee vragen te beantwoorden. De derde vraag komt in een afzonderlijk onderzoek aan de orde. De resultaten uit deze studie suggereren dat wilde bijen belangrijk kunnen zijn voor de bestuiving van appel- en perenbloesems. Mogelijk kunnen wilde bijen de rol van honingbijen in deze bestuiving zelfs grotendeels of geheel overnemen. In de onderzochte boomgaarden lijken zweefvliegen in dit opzicht van veel geringer belang. Kwantitatief onderzoek aan vruchtzetting is echter nodig om het relatieve belang van wilde bijen ten opzichte van honingbijen nader te bepalen. |
Downloaden | ||
 |
Koese, B., D. Tempelman, R.M.J.C. Kleukers, J.T. Smit & M. Reemer, 2012 Urgent bedreigde typische ongewervelden in het NEM in 2012 EIS2012-04, EIS-Nederland, 22 pp. + bijlagen Elk EU-land heeft, conform de verplichtingen die voortvloeien uit de habitatrichtlijn, de verantwoordelijkheid om te zorgen voor een gunstige staat van instandhouding van de verschillende habitattypen en (bijbehorende) soorten. Eens in de zes jaar rapporteren de lidstaten de staat van instandhouding van de soorten en habitats aan de EU. De afgelopen rapportageperiode liep formeel van 2007-2012, maar is opgesteld aan de hand van de data die verzameld zijn tot en met 2011. In de voorliggende rapportage worden de gegevens gepresenteerd die verzameld zijn in 2012, ten behoeve van de rapportage aan de EU over de periode 2013-2018. |
Downloaden | ||
 |
Colijn, E.O. & J. Noordijk, 2012 De vermiljoenkever in Nederland. Een oriënterende studie EIS2012-02, EIS-Nederland, 27 pp. In 2012 heeft EIS-Nederland in opdracht van het Ministerie van Economische Zaken een onderzoek verricht naar het voorkomen van de vermiljoenkever Cucujus cinnaberinus in Nederland. Aanleiding was de ontdekking van deze soort op 11 januari 2012. Doel van het onderzoek was vast te stellen of de soort ook op andere locaties voorkomt, in welk biotoop hij zich ophoudt, of de huidige populatie(s) afdoende beschermd worden en of de noodzaak bestaat aanvullend verspreidingsonderzoek uit te voeren. Tijdens het onderzoek zijn in één gebied diverse imago's, larven en poppen gevonden. Daarbuiten zijn geen vondsten gedaan. Het voorkomen van de vermiljoenkever in Nederland lijkt zich vooralsnog te beperken tot één kwetsbare populatie maar het is niet geheel uit sluiten dat de kever zich inmiddels ook al in ander geschikte gebieden heeft gevestigd. |
Niet openbaar | ||
 |
Lange, H.J. de, G. Maas, B. Makaske, M. Nijssen, J. Noordijk, S. van Rooij & C. Vos, 2012 Fauna in het rivierengebied. Uitkomsten Fase 1: Knelpunten en mogelijkheden voor herstel van terrestrische en amfibische fauna Rapport nr. 2012/OBN160-RI, Directie Kennis en Innovatie, Ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie Deze studie richt zich op het maken van een analyse van de belangrijkste knelpunten voor karakteristieke terrestrische en amfibische fauna in het rivierengebied en de mogelijkheden te verkennen voor het opheffen van deze knelpunten binnen de huidige randvoorwaarden van het Nederlandse rivierengebied. Deze kennis vormt de basis voor de beheersadviezen die OBN geeft voor optimalisatie van herstel en behoud van de biodiversiteit in het rivierengebied. Dit rapport beschrijft de resultaten van fase 1, waarin het accent ligt op de ontwikkeling van een conceptueel raamwerk en het inventariseren van beschikbare faunadata voor verdere analyse. |
Niet openbaar | ||
 |
Heijerman, Th., J. Noordijk & J.T. Smit, 2011 Zoektocht in Zuid-Nederlandse dennenbossen naar Monochamus en andere xylobionte kevers EIS2011-06, EIS-Nederland, 22 pp. + bijlagen Boktorren van het genus Monochamus zijn vectoren voor het dennenhoutaaltje Bursaphelenchus xylophilus. Dit is een nematode die voornamelijk leeft in dennen en daar verantwoordelijk is voor de dennenverwelkingsziekte. De aanwezigheid van de nematode leidt tot het stagneren van het watertransport in de boom waardoor die kan sterven. In opdracht van de Plantenziektenkundige Dienst (nu nieuwe Voedsel- en Warenautoriteit, nVWA) is in 2009 informatie over het geslacht Monochamus in Nederland bijeengebracht en is er een inventarisatie uitgevoerd in het duingebied tussen Schoorl en Bergen. In 2010 is een vervolgonderzoek uitgevoerd in de duinen van Noord-Holland en Zuid-Holland. Aangezien Monochamus-soorten ook in dennenbossen buiten het duingebied kunnen voorkomen, was het noodzakelijk om ook andere delen van Nederland te inventariseren. Dit rapport behandelt de inventarisatie van enkele dennenbossen in Noord-Brabant, Limburg en Wageningen op Monochamus-soorten en andere xylobionte soorten dat is uitgevoerd in 2011. |
Downloaden | ||
 |
Heijerman, Th., G. Keijl, K. van Bochove & V. Kalkman, 2011 Monochamus galloprovincialis in de Nederlandse duinbossen EIS2010-05, EIS-Nederland, 17 pp. + bijlagen Het dennenhoutaaltje Bursaphelenchus xylophilus is een nematode die voornamelijk leeft in dennen. De nematode is verantwoordelijk voor een ziekte die in het Engels de 'pine wilt desease' heet, vertaald de dennenverwelkingsziekte. De aanwezigheid van de nematode leidt tot het stagneren van het watertransport in de boom waardoor de boom sterft. De nematode verspreidt zich niet op eigen kracht maar via transport van hout (bomen), verpakkingshout (pallets) en schors (houtsnippers). Daarnaast verplaats deze nematode zich van boom van boom door mee te liften met kevers. De belangrijkste vectoren lijken op dit moment boktorren van het genus Monochamus. In opdracht van de Plantenziektenkundige Dienst is in 2009 informatie over het geslacht Monochamus in Nederland bijeengebracht en is er een inventarisatie uitgevoerd in het duingebied tussen Schoorl en Bergen (Noord-Holland). In 2010 is een vervolgonderzoek uitgevoerd in de duinen van Noord-Holland en Zuid-Holland. Tijdens het huidige onderzoek werden twaalf exemplaren gevangen op dezelfde locaties als in 2009. Op basis van deze inventarisatie lijkt het ons niet erg waarschijnlijk dat de soort zich nog op een tweede locatie in het duingebied van Noord- of Zuid-Holland heeft weten te vestigen. |
Downloaden | ||
 |
Koese, B., J.T. Smit, D. Tempelman & V.J. Kalkman, 2011 Urgent bedreigde typische ongewervelden in het NEM in 2011 EIS2011-04, EIS-Nederland, 17 pp. + bijlagen In 2010 heeft de stuurgroep van het Netwerk Ecologische Monitoring (NEM) nieuwe meetdoelen vastgesteld voor de afzonderlijke dier- en plantgroepen. Het is de bedoeling dat, behalve van de soorten van de habitatrichtlijn, ook van de (potentiëel) urgent bedreigde typische soorten structureel een vinger aan de pols gehouden gaat worden. Voor habitatrichtlijnsoorten is verspreiding op 10*10 km-hokniveau, informatie over de landelijke trend en informatie over de trend per Natura2000-gebied gewenst. Voor de (potentieel) urgent bedreigde typische soorten, zoals geformuleerd in Epe et al. 2009, wordt beoogd om de verspreiding minimaal op 5*5 km-hok niveau compleet te hebben. In deze rapportage worden de eerste resultaten van enkele groepen ongewervelden besproken, te weten het vliegend hert, de gestreepte waterroofkever, sprinkhanen en kokerjuffers. |
Downloaden | ||
 |
Koese, B. & N. Evers, 2011 A national inventory of invasive freshwater crayfish in the Netherlands in 2010 EIS2011-03, EIS-Nederland, 52 pp. Ongeveer 200 vrijwilligers uit heel Nederland droegen in het najaar van 2010 bij aan een bijzonder inventarisatieproject: het verspreidingsonderzoek uitheemse rivierkreeften. Het doel van dit project was het in kaart brengen van de landelijke verspreiding van deze soortgroep. De gebruikte methode was weliswaar niet selectief voor uitheemse soorten rivierkreeften, maar omdat de enige inheemse kreeft (de Europese rivierkreeft Astacus astacus) in Nederland vrijwel is uitgestorven, werden in praktijk alleen uitheemse rivierkreeften gevangen (naast de bijvangsten). Daarnaast is geprobeerd om de habitatvoorkeur te bepalen van een reeds lang gevestigde exoot, de gevlekte Amerikaanse rivierkreeft Orconectes limosus. Tenslotte is van recentere nieuwkomers (in het bijzonder de rode Amerikaanse rivierkreeft Procambarus clarkii) onderzocht of de soorten effect kunnen hebben op de kwalititeit en structuur van het ecosysteem. |
Downloaden | ||
 |
Koese, B., 2011 De geknobbelde Amerikaanse rivierkreeft rond Kamerik en Kockengen in 2010 EIS2011-01, EIS-Nederland, 15 pp. In een aantal watergangen in het beheergebied van het Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden (HDSR) is de vegetatie de afgelopen tijd sterk teruggelopen. Watergangen die normaal gesproken de afvoer van water remmen door de aanwezigheid van (submerse) vegetatie, zijn dit jaar grotendeels open gebleven. Hierdoor is ongeveer 85% van het maaibestek in deelgebied OR04 (oostelijke groene hart regio) voor 2010 komen te vervallen. De opvallende decimering van de vegetatie is mogelijk het gevolg van de aanwezigheid van Amerikaanse rivierkreeften, de geknobbelde Amerikaanse rivierkreeft (Orconectes virilis) in het bijzonder. HDSR heeft Stichting EIS verzocht om een korte quick-scan uit te voeren om de aanwezigheid van kreeften in het gebied te verifiëren. Met behulp van fuiken zijn een aantal sloottrajecten in de regio rond Kamerik, Kockengen en Woerdense Verlaat bemonsterd in augustus en november 2010. In dit rapport wordt verslag gedaan van de inventarisatie, aangevuld met gegevens die door vrijwilligers van Stichting EIS-Nederland verzameld zijn. |
Downloaden | ||
 |
Reemer, M. & R. Klein, 2010 1. Welke bijen- en zweefvliegsoorten verzamelen stuifmeel op landbouwgewassen? 2. Op welke afstanden van hun (vermoedelijke) nestelplaatsen worden deze bijensoorten nog aangetroffen op landbouwgewassen? 3. Gebruiken deze soorten in dezelfde gebieden daarnaast andere pollenbronnen? Dit voorlopige rapport doet verslag van een onderzoek om de eerste twee vragen te beantwoorden. De derde vraag komt in een latere fase aan de orde. In 2012 werd een completer verslag van dit onderzoek gepubliceerd (zie hier boven). |
Downloaden | ||
 |
Noordijk, J., 2010 A risk analysis for fire ants in the Netherlands EIS2010-03, EIS-Nederland Geregeld worden brandmieren aangetroffen tijdens importinspecties. Solenopsis invicta, S. geminata en S. richteri zijn notoire invasieve exoten die in grote delen van de wereld voor veel overlast zorgen. Dit was voor het Team Invasieve Exoten (van het Ministerie van EL&I) de aanleiding om een risicoanalyse voor brandmieren in Nederland uit te laten voeren. Deze moet inzicht geven in het aantal importen in Nederland, of ze zich hier kunnen vestigen, welke gevolgen eventuele vestigingen zullen hebben voor mens en de natuur, en op welke wijze ze eventueel bestreden kunnen worden. In Nederland is het onwaarschijnlijk dat brandmieren zich buiten kunnen vestigen. Een in de literatuur beschikbare klimaatanalyse laat zien dat S. invicta zich niet kan voortplanten in Nederland, omdat het klimaat te koud is. Solenopsis geminata is nog meer een warmteminnende soort dan S. invicta, dus voor deze soort is het Nederlandse klimaat helemaal ongeschikt. Vestigingen van een nest in permanent verwarmde gebouwen is wel mogelijk en de mieren kunnen daar overlast veroorzaken. Dergelijke vestigingen kunnen gemakkelijk en met succes worden bestreden. Import van mierennesten moet echter wel streng in de gaten gehouden worden. Mieren zijn soms moeilijk op naam te brengen en er zijn vele potentiële invasieve mierensoorten. Een risicoanalyse gaat doorgaans uit van de onveranderlijkheid van een soort. Het blijft echter mogelijk dat een kleine verandering in gedrag of genetisch materiaal ervoor kan zorgen dat een exoot toch succesvol kan aanslaan in een nieuw leefgebied waarvan werd aangenomen dat het niet geschikt zou zijn. |
Downloaden | ||
| Koese, B., J.G.M. Cuppen, G. van Dijk & O. Vorst, 2010 Populatieschatting van de brede geelgerande waterroofkever Dytiscus latissimus in Nederland EIS2010-02, EIS-Nederland. |
Niet openbaar | |||
 |
Soes, D.M. & B. Koese, 2010 Invasive freshwater crayfish in the Netherlands: a preliminary risk analysis EIS2010-01, EIS-Nederland. Tien soorten kreeften zijn waargenomen in Nederland: één inheemse soort en negen invasieve soorten. Zes soorten hebben zich gevestigd (Turkse rivierkreeft Astacus leptodactylus, Californische rivierkreeftPacifastacus leniusculus, gevlekte Amerikaanse rivierkreeft Orconectes limosus, geknobbelde Amerikaanse rivierkreeft Orconectes virilis, gestreepte Amerikaanse rivierkreeft Procambarus acutus en de rode Amerikaanse rivierkreeft Procambarus clarkii), de status van één soort (de marmerkreeft Procambarussp.) is onzeker en twee soorten (de steenkreeft Austropotamobius torrentium en de Australische roodklauwkreeft Cherax quadricarinatus) zijn slechts één maal waargenomen. Door de opmerkelijke opmars van een aantal soorten zijn er zorgen gerezen over de mogelijke gevolgen van de kreeften voor flora, fauna en infrastructuur. In deze studie is de waarschijnlijkheid van binnenkomst, vestiging en verspreiding van de verschillende soorten onderzocht. Daarbij is een inschatting gemaakt van de impact. |
Downloaden | ||
 |
Heijerman, Th., G.O. Keijl & V.J. Kalkman, 2009 Monochamus in Nederland: voorkomen en vangmethoden EIS2009-08, EIS-Nederland. Bursaphelenchus xylophilus (Steiner & Bührer, 1934), het dennenhoutaaltje, is een vermoedelijk van oorsprong Noord-Amerikaanse nematode die voornamelijk leeft in dennen (Pinus spec.). De aanwezigheid van het aaltje leidt tot het stagneren van het watertransport in de boom waardoor de boom sterft. Eenmaal aangetaste bomen zijn niet meer te redden en het tegengaan van verspreiding is dan ook de belangrijkste maatregel. De nematode is niet in staat om zichzelf van boom naar boom te verplaatsen en komt op andere bomen terecht door mee te liften met kevers. Zo ver bekend zijn boktorren van het geslacht Monochamus de belangrijkste vectoren. Het voorkomen van de invoer en verdere verspreiding van Monochamus-soorten is één van de belangrijkste maatregelen voor het voorkomen van uitbraken van het dennenhoutaaltje. In opdracht van de Plantenziektenkundige Dienst is in 2009 informatie over het geslacht Monochamus in Nederland bijeengebracht en is er een inventarisatie uitgevoerd op de enige Nederlandse locatie waarvan een populatie van een Monochamus-soort bekend is. |
Downloaden | ||
 |
Roos, M. & M. Reemer, 2009 De moshommel Bombus muscorum in Zuid-Holland EIS2009-05, EIS-Nederland. In 2007 is het Leefgebiedenbeleid van het Ministerie van LNV van start gegaan. Met dit beleid streeft men naar de actieve bescherming van plant- en diersoorten binnen de samenhang van hun gemeenschappelijke leefgebied. Per Leefgebied bestaat een 'actielijst' van bedreigde soorten die goed herkenbaar zijn en een signaalfunctie hebben voor meer soorten in het Leefgebied. Op deze actielijsten staan enkele soorten waarover onvoldoende kennis beschikbaar is om direct tot uitvoer van maatregelen over te kunnen gaan. Eén van die soorten is de moshommel. De moshommel staat als bedreigd op de Nederlandse Rode Lijst. In het Leefgebiedenbeleid is de moshommel opgenomen als aandachtsoort voor de Leefgebieden Kustgebied en Agrarisch landschap. De soort is sterk achteruitgegaan in Nederland, zonder dat precies duidelijk is hoe dat komt. De Provincie Zuid-Holland maakte het mogelijk om in enkele Zuid-Hollandse populaties nader onderzoek te doen, om zo meer zicht te krijgen op de eisen die de soort aan zijn omgeving stelt. Dit rapport doet verslag van dit onderzoek. |
Downloaden | ||
 |
Koese, B. & J.G.M. Cuppen, 2009 De gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus in Zuid-Friesland: verspreidingsonderzoek 2009 EIS2009-04, EIS-Nederland. In het kader van het project “Inhaalslag Verspreidingsgegevens Ongewervelden” in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Voedselkwaliteit (LNV) doet Stichting EIS sinds een aantal jaar onderzoek naar de verspreiding van de beschermde gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus. Het doel van het verspreidingsonderzoek in 2009 is het completeren van de verspreidingskennis van de gestreepte waterroofkever in uurhokken (5x5 kmhokken) die niet eerder onderzocht waren, maar die wel gelegen zijn binnen het gebied dat door Cuppen et al. (2007) is aangeduid als 'mogelijk areaal'. In totaal zijn negen uurhokken in Zuid-Friesland onderzocht, waarbij per uurhok twee kmhokken geselecteerd zijn op basis van ‘expert judgement’, zodat in totaal 18 kmhokken bemonsterd zijn. De gestreepte waterroofkever werd in één kmhok aangetroffen, langs een woonwijk in het noorden van Joure. Op nationale schaal is de soort nu bekend uit 90 kmhokken, 34 uurhokken en 18 10x10 kmhokken. |
Downloaden | ||
 |
Loon, A.J. van, 2009 Risicoanalyse van de plaagmier Lasius neglectus EIS2009-03, EIS-Nederland. De plaagmier Lasius neglectus van Loon, Boomsma & Andrásfalvy, 1990 werd in de vroege jaren 1970 ontdekt en beschreven van Boedapest (Hongarije). De mier is inmiddels op een groot aantal plekken in Europa en Voor-Azië gevonden en gedraagt zich soms invasief. Uit Europa worden jaarlijks nieuwe vindplaatsen bekend, maar uit Nederland was de soort nog niet bekend. Lasius neglectus kan overlast bezorgen in de stedelijke omgeving en ook invloed hebben op de lokale biodiversiteit. Dit was aanleiding voor Team Invasieve Exoten om aan EIS-Nederland de opdracht te verstrekken een risicoanalyse op te stellen voor de plaagmier. Het onderzoek leverde een verrassend resultaat op: L. neglectus blijkt al decennialang aanwezig in ten minste vijf gemeenten in Nederland, met de eerste melding al in 1978. De determinaties worden ondersteund door DNA-analyses. |
Niet openbaar | ||
 |
Loonstra, A.J., M. Reemer, F. van der Meer & J. Smit, 2008 OBN-inventarisaties van bijen in Buurserzand, Kampina, Sprengenberg, Velhorst en Witte Veen EIS2008-10, EIS-Nederland. Op initiatief van de Vereniging Natuurmonumenten heeft Stichting EIS-Nederland in 2008 de bijenfauna geïnventariseerd van vijf terreinen (zie onder). Speciale aandacht ging hierbij uit naar terreindelen waar in het kader van het Overlevingsplan Bos en Natuur (OBN) maatregelen getroffen zijn of zullen worden om verzuring, vermesting en verdroging tegen te gaan. Elk gebied is minimaal drie keer bezocht. Per gebied wordt de aangetroffen bijenfauna besproken en waar mogelijk vergeleken met gegevens uit eerdere jaren. Ook worden er aanbevelingen gegeven voor beheer ten gunste van de bijenfauna. |
Downloaden | ||
 |
Reemer, R., R. Beringen & W. van der Slikke, 2008 De knautiabij: kroon op de beemdkroon. Beheeradviezen voor bloemrijke graslanden in het Heuvelland EIS2008-09, EIS-Nederland. Sinds 2007 maakt de knautiabij (Andrena hattorfiana) deel uit van de lijsten van aandachtsoorten die zijn opgesteld in het kader van het Leefgebiedenbeleid van het Ministerie van LNV. De knautiabij is aangewezen als aandachtsoort voor het Leefgebied Heuvelland. Door de sterke binding van deze bij met beemdkroon (Knautia arvensis) is het in het Heuvelland een kenmerkende soort voor bloemrijke graslanden. Deze graslanden staan in het Heuvelland sterk onder druk als gevolg van verruiging en ongunstig beheer. Met name schrale hooilanden en lijnvormige elementen als bermen, akker- en bosranden zijn in kwaliteit sterk achteruitgegaan. Deze gebieden worden vaak niet als natuurgebied beheerd en vallen door hun kleinschalige karakter buiten de Ecologische Hoofdstructuur. Dit rapport geeft beheeradviezen voor deze landschapselementen in het Leefgebied Heuvelland, met de knautiabij als vlaggenschip. |
Downloaden | ||
 |
Koese, B., E.P. de Boer, J.G.M. Cuppen, J. Schut & J. Tienstra, 2008 De gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus in Zuidoost-Friesland: inhaalslag 2008 EIS2008-11, EIS-Nederland. In het kader van het project “Inhaalslag Verspreidingsgegevens Ongewervelden” in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Voedselkwaliteit (LNV) doet Stichting-EIS sinds een aantal jaar onderzoek naar de verspreiding van de beschermde Gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus. Om dit onderzoek efficiënt en doelgericht te kunnen uitvoeren is een model ontwikkeld dat de kans op voorkomen van de soort in een bepaald kilometerhok voorspelt op basis van indicatieve planten, gegevens over het electrisch geleidingsvermogen (EGV) en de aanwezigheid van laagveen. De eerste versie van dit model bleek de aanwezigheid van de soort redelijk goed te kunnen voorspellen in gebieden waaruit zowel flora- als EGV-gegevens bekend waren. Gebieden zonder vegetatiegegegevens waren tot dusver niet onderzocht. Het doel van deze inhaalslag was om de betrouwbaarheid te toetsen van de kansberekeningen zonder vegetatiegegevens volgens het tweede, aangepaste verspreidingsmodel uit 2007. |
Niet openbaar | ||
 |
Reemer, M., J.G.M. Cuppen, G. van Dijk, B. Koese & O. Vorst, 2008 De brede geelgerande waterroofkever Dytiscus latissimus in Nederland EIS2008-08, EIS-Nederland. De brede geelgerande waterroofkever Dytiscus latissimus is internationaal beschermd via de Habitatrichtlijn. In Nederland was de soort sinds 1967 niet meer gevonden, totdat hij in 2005 werd herontdekt in Zuidwest-Drenthe. Een verkennend onderzoek in het betreffende gebied in 2006 leerde dat de soort er in minstens vier verschillende vennen voorkomt. In 2006 en 2007 heeft EIS-Nederland in opdracht van het Ministerie van LNV een landelijk vervolgonderzoek uitgevoerd naar de Nederlandse verspreiding van de brede geelgerande waterroofkever. Tijdens een verkenningsronde in het voorjaar van 2007 zijn in de wijde omgeving van de bekende vindplaatsen 36 vennen geselecteerd die op basis van hun morfologie en vegetatie mogelijk geschikt leken voor de soort. In aanvulling hierop zijn 13 vennen geselecteerd op historische vindplaatsen elders in Nederland. De totale selectie van 49 vennen is onderzocht in de nazomer van 2007 en het voorjaar van 2008. In geen van de onderzochte vennen is de brede geelgerande waterroofkever aangetroffen. De Nederlandse populatie van de brede geelgerande waterroofkever lijkt geheel beperkt te zijn tot de omgeving van Uffelte en het Dwingelderveld in Zuidwest-Drenthe. In deze gebieden liggen nog vele vennen die niet onderzocht zijn, maar die mogelijk wel geschikt zijn als biotoop voor deze waterkever. Momenteel is niet duidelijk in welke vennen de soort nog meer voorkomt en hoe groot de populaties zijn. Ook is niet duidelijk wat de biotoopeisen van de soort zijn. Om monitoring aan de soort te kunnen uitvoeren en om de soort in Nederland effectief te kunnen beschermen, is beter onderzoek naar zijn voorkomen in Zuidwest-Drenthe noodzakelijk. Ook is het nodig om de soort op te nemen in de aanwijzingsbesluiten voor deze gebieden in het kader van Natura 2000. |
Niet openbaar | ||
 |
Smit, J.T., 2008 |
Downloaden | ||
 |
Kalkman, V.J., 2008 De soorten van het leefgebiedenbeleid EIS2008-04, EIS-Nederland. In 2007 is het nieuwe soortenbeleid van start gegaan. Dit zogenoemde leefgebiedenbeleid richt zich meer dan voorheen op groepen van soorten die een gezamenlijk biotoop delen. Daarnaast wordt meer integratie in andere beleidsterreinen, plannen en maatregelen gezocht en wordt gepoogd meer partners, zoals provincies, terreinbeherende organisaties, waterschappen en het bedrijfsleven, te betrekken. Bij het nieuwe beleid hoort ook een nieuwe lijst met soorten waarop het beleid is gericht. Deze lijst is door LNV vastgesteld en bestaat vooral uit soorten van de Habitatrichtlijn en soorten die op de Nederlandse Rode lijsten staan. Uit deze laatste categorie zijn voornamelijk soorten gekozen die als bedreigd of sterk bedreigd op de Rode lijst staan. Niet alle soorten uit deze categorieen konden worden opgenomen. Van enkele grote groepen zoals bijen en paddestoelen is een selectie gemaakt waarbij vooral soorten zijn gekozen die goed herkenbaar zijn en een signaalfunctie hebben voor meerdere soorten van de groep. Een deel van de dier- en plantengroepen die in het leefgebiedenbeleid zijn opgenomen speelden tot nu geen belangrijke rol in het Nederlandse natuurbeleid. Deze groepen zijn vaak relatief onbekend en kennis over verspreiding en beheer is vaak moeilijk te vinden. Het voorliggende rapport is opgesteld met als doel de kennis over deze soorten te ontsluiten en voor iedereen beschikbaar te maken. |
Downloaden | ||
 |
Reemer, M., P. de Boer, F. van der Meer, T. Peeters & J. Smit, 2008 OBN-inventarisaties van bijen, graafwespen en sprinkhanen in terreinen van Natuurmonumenten EIS2008-01, EIS-Nederland. Op initiatief van de Vereniging Natuurmonumenten heeft Stichting EIS-Nederland in 2007 inventarisaties uitgevoerd van bijen, graafwespen en sprinkhanen in 12 gebieden. Speciale aandacht gaat hierbij uit naar de 'OBN-plangebieden': terreindelen waar in het kader van het Overlevingsplan Bos en Natuur maatregelen getroffen worden om verzuring, vermesting en verdroging tegen te gaan. Per gebied wordt de aangetroffen fauna besproken en waar mogelijk vergeleken met beschikbare gegevens uit eerdere jaren. Er wordt geprobeerd een inschatting te maken van de (te verwachten) effecten van de geplande OBN-maatregelen op de onderzochte insectenfauna. |
Downloaden | ||
 |
Smit, J.T. & R.F.M. Krekels, 2007 Het vliegend hert in de gemeente Ede EIS2007-09, EIS-Nederland. Het vliegend hert is een beschermde keversoort met een lange ontwikkelingsduur tot volwassen insect, minimaal 4 tot zo’n 8 jaar, en een beperkte verspreidingscapaciteit. Deze beide facetten maken haar tot een kwetsbare soort. Daar komt bij dat de weinige vindplaatsen veelal geïsoleerd liggen waardoor de soort extra kwetsbaar is. Het oorspronkelijke verspreidingsgebied van het vliegend hert in Nederland is de afgelopen decennia teruggedrongen tot vier kerngebieden. Twee daarvan liggen in ieder geval deels in de provincie Gelderland, waarmee deze provincie een centrale rol in het behoud van deze soort in Nederland inneemt. De verspreiding binnen de Gelderse kerngebieden laat zien dat de huidige populaties verspreid en tamelijk geïsoleerd liggen. Het doel van het voorliggende rapport is het duurzaam behouden van de populaties in het huidige leefgebied en het zoveel mogelijk onderling verbinden van de afzonderlijke populaties. |
Downloaden | ||
 |
Smit, J.T., 2007 Actuele en potentiele verspreiding van het vliegend hert in Nederland EIS2007-08, EIS-Nederland. In 2007 heeft EIS-Nederland in opdracht van het Expertise centrum van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit een onderzoek uitgevoerd naar de verspreiding van het vliegend hert. De focus bij deze inventarisatie lag op het in beeld brengen van de verspreiding op een schaal van 10x10 kilometer. Deze gegevens zijn van belang voor het bepalen van de range van de soorten van de Habitatrichtlijn ten behoeve van toekomstige rapportages van LNV over de staat van instandhouding aan de EU. De focus van het onderzoek in 2007 lag nadrukkelijk op drie gebieden waar ooit waarnemingen zijn gedaan (betrouwbaar of onduidelijk) en waarvan onduidelijk is of er zich populaties van het vliegend hert bevinden: Holterberg, Utrechtse Heuvelrug en Vriezeveen. Uit de drie focus gebieden zijn geen aanvullende waarnemingen binnengekomen, ook kon middels veldwerk de aanwezigheid niet vastgesteld worden. Drie van de betrouwbare waarnemingen vallen op door de afgelegen vindplaatsen: Hilversum, Mijdrecht en Sint Odiliënberg. Van de eerste twee waarnemingen wordt aangenomen dat het gaat om versleepte exemplaren. Bij Sint Odiliënberg zijn er echter aanwijzingen dat er mogelijk een populatie aanwezig is in de omgeving, hetzij in Nederland, dan wel in het aangrenzende bos in Duitsland. Naar aanleiding van de enorme hoeveelheid waarnemingen van dit jaar verandert het actuele verspreidingsgebied niet. Als potentieel verspreidingsgebied worden de Holterberg, de Utrechtse Heuvelrug en, op basis van de waarneming van 2007 gecombineerd met de reeds bestaande informatie uit die omgeving, Sint Odiliënberg beschouwd. Vriezeveen wordt mede gezien de biotoop en het uitblijven van nieuwe waarnemingen niet als potentieel leefgebied van het vliegend hert beschouwd. |
Downloaden | ||
 |
Cuppen, J.G.M., O. Vorst, B. Koese & H. Sierdsema, 2007 De gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus in Nederland: inhaalslag 2006/2007 EIS2007-06, EIS-Nederland. In 2004 en 2005 zijn alle vindplaatsen van de gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus uit de periode 1980-2000 onderzocht. Op basis van die resultaten is toen een voorspelling gedaan over het potentiële verspreidingsgebied van deze beschermde keversoort in Nederland. Hieruit bleek dat er 141 kilometerhokken waren waarin de kans op vóórkomen van G. bilineatus op minimaal 70% werd geschat. Het huidige rapport doet verslag van een inventarisatie van dat potentiële verspreidingsgebied, die in 2006 en 2007 werd uitgevoerd door Stichting EIS-Nederland. |
Downloaden | ||
 |
Boesveld, A. & V. Kalkman, 2007 Verspreiding en habitat van de zeggekorfslak Vertigo moulinsiana in Zuid-Holland EIS2007-04, EIS-Nederland. In 2005 werd onverwachts de zeggekorfslak op twee plaatsen in Zuid-Holland aangetroffen. De zeggekorfslak staat op de Habitatrichtlijn en geniet wettelijke bescherming. Om hieraan invulling te kunnen geven is het voor de provincie Zuid-Holland van belang om goede informatie over de verspreiding, biotoopkeuze en beheer van deze soort te hebben. In 2006 heeft de provincie daarom aan EIS-Nederland de opdracht gegeven om het voorkomen van de soort in de provincie in kaart te brengen. Tijdens het in 2006 uitgevoerde veldwerk is V. moulinsiana in totaal in negen (deel)gebieden aangetroffen: Nieuwkoopse plassen, Kagerplassen, Braassemermeer en Wijde Aa, Rotte, Hennipsloot en Lange Vaart, Vlietlanden, Kinderdijk, Groote- of Achterwaterschap en De Alblas. Met uitzondering van de Nieuwkoopse plassen waar slechts één populatie werd gevonden, werden in al deze gebieden meerdere of zelfs vele populaties aangetroffen. Vooral in de Hooge Boezem van de Overwaard bij Kinderdijk is de soort erg talrijk. Naar schatting kwamen langs een traject van circa 100 meter tienduizenden zeggekorfslakken voor. De dichtheden lopen hier op tot circa 500 exemplaren per vierkante meter. Ook bij het Norremeer in het Kagerplassengebied werden plaatselijk zulke dichtheden geschat. Bij Kinderdijk strekt het leefgebied van V. moulinsiana zich uit langs een groot deel van de boezem de Groote of Achterwaterschap. Vanaf Kinderdijk tot aan het plaatsje Donk, een afstand van ca 11 km komt de soort voor. |
Downloaden | ||
 |
Reemer, M. & J.T. Smit, 2007 |
Downloaden | ||
 |
Nieuwenhuijsen, H., M. Reemer, Th. Peeters, J. Smit & A. van Eck, 2007 OBN-monitoring van bijen in gebieden van Natuurmonumenten (Hymenoptera, Apidae s.l.) EIS2007-02, Het Overlevingsplan Bos en Natuur (OBN) is ontwikkeld door het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit om de effecten van verzuring, vermesting en verdroging in de Nederlandse natuur te verminderen. Op initiatief van Natuurmonumenten zijn in 2006 voor het eerst enkele inventarisaties van bijen uitgevoerd in het kader van het OBN. Dit gebeurde in vijf gebieden: Leggelderveld, Loonse en Drunense Duinen, Oldenaller: Heihoef, Steenbergerveld en Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Per terrein wordt de aangetroffen bijenfauna besproken en waar mogelijk vergeleken met gegevens uit eerdere jaren. Kort wordt ingegaan op de relatie tussen de bijenfauna en het beheer van het terrein, met name de geplande OBN-ingrepen. |
Downloaden | ||
 |
Smit, J.T., M. Reemer & B. Aukema, 2007 Verspreiding en fenologie van de wants Nysius huttoni in Nederland (Heteroptera: Lygaeidae) EIS2007-01, In opdracht van de Plantenziektenkundige Dienst heeft EIS-Nederland van 14 april tot en met 26 oktober 2006 een onderzoek uitgevoerd naar de verspreiding en populatiekarakteristieken van de wants Nysius huttoni White. Deze soort komt oorspronkelijk voor in Nieuw-Zeeland en is in 2002 voor het eerst in Nederland en België waargenomen. Vermoedelijk is hij via de haven van Antwerpen in Europa terechtgekomen. In Nieuw-Zeeland staat de soort bekend als een schadeverwekker bij tarwe en koolzaad. De Engelse naam is ‘the New Zealand wheat bug’, oftewel de Nieuw-Zeelandse tarwewants. De wantsen voeden zich met de sappen uit de tarwezaden, waarbij een enzym wordt afgescheiden dat in de plant aanwezig blijft. Bij verwerking van de tarwe tot deeg breekt het enzym de gluten af, waardoor het deeg slap en plakkerig wordt en het brood slecht van kwaliteit. Het in Nederland, en deels in België, uitgevoerde onderzoek had tot doel het verspreidingsgebied in kaart te brengen, evenals het beschrijven van de populatiekarakteristieken en eventuele schade aan landbouwgewassen. Het onderzoek bestond uit een inventarisatie en een monitoring van enkele grote populaties. |
Downloaden | ||
| Kalkman, V. & R. Kleukers, 2006 Quickscan boekenserie Nederlandse Fauna EIS2006-07. |
||||
 |
Cuppen, J.G.M. , G. van Dijk, B. Koese & O. Vorst, 2006 De brede geelgerande waterroofkever Dytiscus latissimus in Zuidwest-Drenthe EIS2006-06, EIS-Nederland. De verspreiding en de biotoop van de brede geelgerande waterroofkever Dytiscus latissimus in wateren, voornamelijk vennen, in Zuidwest-Drenthe is in 2006 onderzocht. Aanleiding voor dit onderzoek was de vondst van twee mannetjes van deze soort in het najaar van 2005 in een ven in de omgeving van Uffelte. Gedurende het onderzoek in 2006 in de maand september werden in 19 vennen en één middenloop van een laaglandbeek gedurende vier aaneensluitende nachten series met vallen opgesteld in ondiep water (30-60 cm). Op elke locatie werd verder een vegetatieopname gemaakt en een watermonster genomen. Dytiscus latissimus is aangetroffen in vier vennen. Op basis van dit onderzoek kan niet met 100% zekerheid gesteld worden dat D. latissimus in de overige onderzochte vennen afwezig is. Een groter aantal series vallen per ven dan wel een langere bemonsteringsperiode is hiervoor noodzakelijk. Ook voor het schatten of berekenen van een betrouwbare populatiegrootte van D. latissimus in vennen waar de soort is aangetoond, is een ruimere inzet van middelen noodzakelijk. Het rapport besluit met enkele overwegingen en aanbevelingen met betrekking tot toekomstig onderzoek naar Dytiscus latissimus in Nederland. |
Niet openbaar | ||
 |
Smit, J.T., 2006 |
Downloaden | ||
 |
Reemer, M. & R. Krekels, 2006 |
Downloaden | ||
|
Boesveld, A. & V. Kalkman, 2006 |
Niet openbaar | |||
 |
EIS-Nederland, De Vlinderstichting & Nederlandse Vereniging voor Libellenstudie, 2006. Waarnemingenverslag 2006 (dagvlinders, nachtvlinders en libellen) EIS2006-02 Het waarnemingenverslag van 2006 is dunner dan afgelopen jaren gebruikelijk is geweest. Dit komt niet doordat er minder gezien is. In tegendeel zelfs, afgelopen jaar zijn er weer zeer veel waarnemingen van vlinders en libellen aangeleverd. De reden voor het dunnere verslag is dat een groot deel van de verspreidingskaartjes op internet te vinden is. In het papieren waarnemingenverslag wordt voortaan alleen een aantal soorten behandeld die het opmerkelijk goed of slecht doen en daarom extra aandacht verdienen. |
Niet openbaar | ||
 |
Smit, J.T. & R. Krekels, 2006 |
Downloaden | ||
 |
Boesveld, A., 2005 Inventarisatie van de landslakken van Zuid-Holland EIS2005-13, EIS-Nederland. In Nederland komen ruim 400 soorten weekdieren voor, waarvan er ruim 100 tot de landslakken behoren. Landslakken is een praktische verzamelnaam voor alle slakken met een voornamelijk terrestrische levenswijze. In Nederland komen twee landslakken voor die op de Habitatrichtlijn genoemd staan. Hoewel deze een strenge wettelijke bescherming genieten is de kennis over de verspreiding van deze soorten beperkt. Dit levert bij de uitvoering van het natuurbeleid vaak problemen op. Om hierin verandering te brengen is de landslakkenfauna van de provincie Zuid-Holland in 2004 en 2005 in kaart gebracht. Hierdoor is het voortaan mogelijk om bij het vaststellen en uitvoeren van het beleid rekening te houden met de twee soorten van de Habitatrichtlijn die in Zuid-Holland voorkomen (Vertigo angustior enV. moulinsiana). Naast aandacht voor de soorten van de Habitatrichtlijn is ook veel aandacht uitgegaan naar de soorten van de Rode-Lijst. |
Downloaden | ||
 |
Reemer, M., F. van der Meer & A. Neve, 2005 De roodrandzandbij Andrena rosae in de Zuid-Hollandse Biebosch EIS2005-12, EIS-Nederland. De roodrandzandbij Andrena rosae is gedurende de 20e eeuw sterk achteruitgegaan in Nederland. Hierdoor staat de soort op de Rode Lijst van bedreigde bijen in de categorie 'ernstig bedreigd'. De enige resterende bekende populatie bevindt zich in de Biesbosch. In 2005 is de roodrandzandbij in het Zuid-Hollandse deel van de Biesbosch in kaart gebracht, om te onderzoeken of er mogelijkheden zijn om deze laatste populatie veilig te stellen. Het onderzoek werd uitgevoerd door EIS-Nederland in opdracht van de Provincie Zuid-Holland. Zowel in het voorjaar als in de zomer zijn enkele veldbezoeken aan de Zuid-Hollandse Biesbosch uitgevoerd. Gezien de eisen die de roodrandzandbij - voor zover nu bekend - aan zijn omgeving stelt, is het moeilijk te begrijpen waarom deze bij landelijk zo sterk achteruit is gegaan, terwijl hij in de Zuid-Hollandse Biesbosch zo talrijk aanwezig is. De dijken waar de soort in nestelt zijn op veel meer plaatsen in Nederland aanwezig en hetzelfde geldt voor de wilgen en schermbloemen waar de vrouwtjes stuifmeel verzamelen. Ondanks deze onduidelijkheid is het de moeite waard om te proberen deze ernstig bedreigde soort te beschermen. Maatregelen die hierbij van nut kunnen zijn worden in dit rapport aangegeven. |
Downloaden | ||
 |
Cuppen, J.G.M. & B. Koese, 2005 De gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus in Nederland: een eerste inhaalslag EIS2005-11, EIS-Nederland. De huidige verspreiding en de biotoop van de gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus in Nederland zijn in 2004 en 2005 onderzocht. Uitgangspunt vormden de waarnemingen van deze soort in het bestand van EIS-Nederland sinds 1980 in 16 5x5-kilometerhokken, waarvan met voldoende zekerheid kon worden aangenomen dat deze betrouwbaar waren. In 12 van deze 16 hokken werd G. bilineatus teruggevonden. In slechts in één hok, waar G. bilineatus waarschijnlijk nog wel voorkomt, de soort niet teruggevonden. Daarnaast is G. bilineatus in drie 'nieuwe' hokken aangetroffen en is een voorheen als onbetrouwbaar in het EIS-bestand opgenomen waarneming alsnog betrouwbaar bevonden door controle van het betreffende dier door een expert. Tevens werd op basis van gegevens over het electrisch geleidingsvermogen (EGV) van het water en de aquatische vegetatie een voorspellend model gemaakt voor de verspreiding van de gestreepte waterroofkever in Nederland. Met de uitkomsten van dit model is een kaart vervaardigd, waarop per kilometerhok is af te lezen hoe groot de kans is dat de soort er voorkomt. Dit levert 141 kilometerhokken op met een kans van 70% of meer op het voorkomen van de gestreepte waterroofkever. Deze selectie van hokken levert een kaartbeeld op dat aansluit bij de verwachting van het landelijke voorkomen op basis van 'expert judgement'. Daarom is deze selectie gebruikt in het uiteindelijke voorstel voor een landelijke inventarisatie van de gestreepte waterroofkever. Aan dit onderzoeksvoorstel zijn nog enkele kansrijke vennen op zandgrond toegevoegd. |
Downloaden | ||
 |
Smit, J.T., 2005 |
Downloaden | ||
| Kalkman, V.J. & A. Boesveld, 2005 Inventarisatie van de Nauwe korfslak Vertigo angustior op de Brouwersdam en in het duingebied tussen Hoek van Holland en Ter Heijde EIS2005-09. |
Niet openbaar | |||
| Bouwman, J. & V.J. Kalkman, 2005 Eindrapportage inhaalslag libellen De Vlinderstichting & EIS-Nederland, EIS2005-08. |
Niet openbaar | |||
|
Kalkman, V.J., 2005b |
Niet openbaar | |||
| Kalkman, V.J., 2005a Inventarisatie van de Nauwe korfslak Vertigo angustior op het Flaauwe werk, Goeree EIS2005-06. |
Niet openbaar | |||
 |
Reemer, M. & P.H. van Hoof, 2005. Beschermingsplan zadelsprinkhaan en kleine wrattenbijter in Gelderland EIS2005-05, EIS-Nederland & Natuurbalans, Gelderland is een zeer belangrijke provincie voor de Nederlandse sprinkhanenfauna. Voor de zadelsprinkhaan Ephippiger ephippiger en de kleine wrattenbijter Gampsocleis glabra herbergt Gelderland zelfs een groot deel van de Noordwest-Europese populaties. De achteruitgang van deze soorten was aanleiding om de status van de populaties van deze sprinkhaansoorten in Gelderland te onderzoeken. Aan de hand hiervan is een beschermingsplan opgesteld om verdere achteruitgang te voorkomen. De zadelsprinkhaan en de kleine wrattenbijter worden in dit rapport eerst besproken in inleidende, algemene soortbesprekingen. Hierin komen de verspreiding, de achteruitgang, de biologie, habitateisen en mogelijke maatregelen in het terreinbeheer aan bod. Het grootste deel van het rapport wordt ingenomen door de besprekingen per terrein. Hierin worden de vroegere en huidige status van de soort(en) in het gebied besproken, evenals de mogelijke maatregelen in inrichting en beheer van het gebied. |
Downloaden | ||
| Krekels, R.F.M. & P.H. van Hoof, 2005 De wrattenbijter in het Nationaal Park de Hoge Veluwe. Onderzoek nimfen en adulten 2004 Natuurbalans & EIS-Nederland, EIS2005-04. |
Niet openbaar | |||
| EIS-Nederland, de Vlinderstichting & de Nederlandse Vereniging voor Libellenstudie, 2005 Waarnemingenverslag ongewervelden 2005 |
Niet openbaar | |||
 |
Boesveld, A., 2005. Inventarisatie van de landslakken van Noord-Brabant EIS 2005-02, EIS-Nederland. Sinds 1997 wordt onder de naam van ‘Atlasproject Nederlandse Mollusken’ gewerkt aan het in kaart brengen van de verspreiding van de Nederlandse mollusken. Dit atlasproject is een samenwerkingsproject van Stichting ANEMOON en EIS-Nederland. Doel is te komen tot een verspreidingsoverzicht van de Nederlandse soorten. Van de verschillende groepen mollusken zijn de terrestrisch levende soorten, de landslakken, het slechtst onderzocht. Om dit te verbeteren is in de periode augustus 2003 tot en met juli 2004 een inventarisatie van terrestrische mollusken in Noord-Brabant uitgevoerd. De landslakkenfauna van deze provincie is de afgelopen decennia nauwelijks onderzocht en een extra inventarisatie-inspanning in deze provincie werd dringend nodig geacht. Tijdens het veldwerk is veel aandacht uitgegaan naar soorten genoemd in de conceptnota soortenbeleid van Provincie Noord-Brabant (prioritaire soorten). Het gaat hierbij om enkele op de Rode lijst als ‘bedreigd’ of ‘ernstig bedreigd’ genoemde soorten waarvoor de provincie Noord-Brabant van groot belang is. Het betreft Zonitoides excavates, Candidula gigaxii, Helix pomatia en Vertigo substriata. De meeste aandacht is uitgegaan naar het lokaliseren van leefgebieden van Zonitoides excavatus. Het zwaartepunt van de verspreiding op het Europese vasteland ligt in Nederland waardoor ons land een internationale verantwoordelijkheid voor het behoud van de soort heeft. |
Downloaden | ||
 |
Cuppen, J.G.M., 2005. De gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus in Zuid-Holland EIS2005-01, EIS-Nederland. De huidige verspreiding en de biotoop van de gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus in de provincie Zuid-Holland werd in 2004 onderzocht. Uitgangspunt vormden alle waarnemingen van na 1965. Op de vindplaatsen van adulten van vóór 2000 werd de soort niet meer geobserveerd. Op enkele vindplaatsen van vermeende larven van G. bilineatus werd slechts de verwante soort G. cinereusaangetroffen. Graphoderus bilineatus komt op de vindplaatsen buiten de Nieuwkoopse Plassen vrijwel zeker niet meer voor. Aan de vindplaatsen in de Nieuwkoopse Plassen, waar de soort voor het eerst in 2003 werd verzameld, konden enkele nieuwe worden toegevoegd. Toch lijkt de soort in dit natuurreservaat beperkt tot een klein gebied. De kever leeft hier in smalle tot brede sloten en vaarten die meer dan een halve meter diep zijn en met een (slappe) veenbodem. Deze wateren staan onderling met elkaar in verbinding en hebben een vrij uniforme fysisch/chemische samenstelling. De aquatische vegetatie is vrij soortenarm en weinig ontwikkeld en is kenmerkend voor matig voedselrijk water. De waterkeverfauna bestaat opmerkelijk genoeg uit zeer algemene soorten en bevat nauwelijks kenmerkende soorten van laagveenmoerassen. De gestreepte waterroofkevers zelf worden uitsluitend aangetroffen aan de steile of zelfs ondergraven oevers van legakkers, rietkragen, veenmosrietlanden en dergelijke, vooral op kopeinden van sloten of in inhammen met een wat beter ontwikkelde vegetatie. Een zeer grove schatting van het aantal exemplaren in het gebied komt uit op 3000 exemplaren. |
Downloaden | ||
| Krekels, R.F.M. & P.H. van Hoof, 2004 De wrattenbijter in de Overasseltse en Hatertse vennen. Monitoring 2004 EIS2004-24, Natuurbalans & EIS-Nederland. |
Niet openbaar | |||
| Bouwman, J. & V.J. Kalkman, 2004 Tussenrapportage inhaalslag libellen EIS2004-23. |
Niet openbaar | |||
 |
Smit, J.T., 2004. |
Downloaden | ||
 |
Kleukers, R.J.M. & A. Stroo, 2004. Informatieplan Ongewervelden in beleid en beheer EIS2004-21, EIS-Nederland. In het informatieplan 'Ongewervelden in beleid en beheer' zijn met behulp van diverse bronnen de beleids- en beheervragen in kaart gebracht. De informatiebehoefte in het Nederlandse natuurbeleid wordt steeds sterker toegespitst op wettelijk beschermde soorten. Anderzijds zijn er diverse voorbeelden van beleidsvragen die betrekking hebben op andere ongewervelden. Enkele voorbeelden zijn: soorten die reageren op klimaatsveranderingen, aquatische organismen, invasieve soorten, schadelijke soorten en bosfauna. Dit biedt EIS-Nederland goede kansen om ongewervelden onder aandacht te blijven brengen. Het blijkt steeds moeilijker te worden om aandacht van natuurbeheerders te krijgen voor bedreigde ongewervelden die buiten wet- en regelgeving vallen. Daar komt bij dat het produceren van rapporten en plannen niet genoeg is. Persoonlijk contact met beheerders is essentieel. Indien EIS-Nederland serieus werk wil maken van bescherming van ongewervelde dieren dan zal een veel grotere inspanning nodig zijn. |
Downloaden | ||
| Krekels, R.F.M. & P.H. van Hoof, 2004 De wrattenbijter in de Overasseltse en Hatertse vennen. Monitoring 2003 EIS2004-20, Natuurbalans & EIS-Nederland. |
Niet openbaar | |||
| Krekels, R.F.M. & R.J.M. Kleukers, 2004 De wrattenbijter op de Veluwe. Met speciale aandacht voor Nationaal Park de Hoge Veluwe EIS2004-19, Natuurbalans & EIS-Nederland. |
Niet openbaar | |||
| Bouwman, J. & V.J. Kalkman, 2004 Inhaalslag habitatrichtlijnsoorten: Libellen Odonata EIS2004-18. |
||||
| Kalkman, V.J., 2004b Inhaalslag habitatrichtlijnsoorten: Europese rivierkreeft Astacus astacus EIS2004-17. |
||||
| Kalkman, V.J., 2004c Inhaalslag habitatrichtlijnsoorten: Gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus EIS2004-16. |
||||
| Kalkman, V.J., 2004a Inhaalslag habitatrichtlijnsoorten: Vliegend hert Lucanus cervus EIS2004-15. |
||||
 |
Rond, J. de, 2004 |
|||
|
EIS-Nederland, de Vlinderstichting & de Nederlandse Vereniging voor Libellenstudie, 2004 Waarnemingenverslag ongewervelden 2004 |
||||
| Krekels, R.F.M. & P.H. van Hoof, 2004 De wrattenbijter in de Overasseltse en Hatertse vennen. Monitoring 2003 Natuurbalans-Limes Divergens BV & EIS Nederland. |
||||
| Stroo, A., 2004a Ongewervelden in terreinen van het Zuid-Hollands Landschap. Een overzicht van de gegevens in databanken van EIS en de Vlinderstichting EIS2004-012, De Vlinderstichting & EIS-Nederland. |
||||
| Stroo, A., 2004b Ongewervelden in terreinen van het Zeeuws Landschap. Een overzicht van de gegevens in databanken van EIS en de Vlinderstichting EIS2004-11, De Vlinderstichting & EIS-Nederland. |
||||
|
Stroo, A., 2004c |
||||
| Stroo, A., 2004d Ongewervelden in terreinen van Staatsbosbeheer. Een overzicht van de gegevens in databanken van EIS en de Vlinderstichting EIS2004-09, De Vlinderstichting & EIS-Nederland. |
||||
| Stroo, A., 2004e Ongewervelden in terreinen van het Overijssels Landschap. Een overzicht van de gegevens in databanken van EIS en de Vlinderstichting EIS2004-08, De Vlinderstichting & EIS-Nederland. |
||||
|
Stroo, A., 2004f |
||||
| Stroo, A., 2004g Ongewervelden in terreinen van Natuurmonumenten. Een overzicht van de gegevens in databanken van EIS en de Vlinderstichting EIS2004-06, De Vlinderstichting & EIS-Nederland. |
||||
| Stroo, A., 2004h Ongewervelden in terreinen van het Limburgs Landschap. Een overzicht van de gegevens in databanken van EIS en de Vlinderstichting EIS2004-05, De Vlinderstichting & EIS-Nederland. |
||||
|
Stroo, A., 2004i |
||||
|
Stroo, A., 2004j |
||||
| Stroo, A., 2004k Ongewervelden in terreinen van het Geldersch Landschap. Een overzicht van de gegevens in databanken van EIS en de Vlinderstichting EIS2004-02, De Vlinderstichting & EIS-Nederland. |
||||
| Stroo, A., 2004m Ongewervelden in terreinen van het Flevo-Landschap. Een overzicht van de gegevens in databanken van EIS en de Vlinderstichting EIS2004-01, De Vlinderstichting & EIS-Nederland. |
||||
 |
Smit, J.T., 2003 Verspreiding en fenologie van de boorvlieg Rhagoletis cingulata in Nederland (Diptera: Tephritidae) EIS2003-13, EIS-Nederland. In opdracht van de Plantenziektenkundige Dienst heeft EIS-Nederland van 10 juli tot en met 2 oktober 2003 een onderzoek uitgevoerd naar de verspreiding en de fenologie van de boorvlieg Rhagoletis cingulatain Nederland. Dit onderzoek concentreerde zich op Zeeland, omdat de soort daar als eerste gevonden was. Op twee locaties op Walcheren (De Zandput en het Oranjebos, bij Oranjezon) en één op Schouwen (Het Zeepe, bij Burgh) werden lijmvallen van het merk Pherocon AM (zonder lokstoffen) opgehangen. Verder werden diverse locaties met sleepnetten bemonsterd. Ook buiten de eilanden zijn verschillende locaties onderzocht. Dit onderzoek vormt een aanvulling op de landelijke inventarisatie die in 2003 is uitgevoerd door de Plantenziektenkundige Dienst, met behulp van lijmvallen. Rhagoletis cingulata is, behalve op de Zeeuwse eilanden, ook waargenomen in de Noord- en Zuid-Hollandse duinen en in Zuid Limburg. |
|||
 |
Reemer, M., 2003 Invasieve Arthropoda in Nederland: een eerste inventarisatie EIS2003-12, EIS-Nederland. Dit rapport presenteert een overzicht van invasieve Arthropoda (geleedpotige dieren) in Nederland. Hieronder worden soorten verstaan die zich sinds 1950 in Nederland gevestigd hebben en zich sterk hebben uitgebreid. Het overzicht kwam tot stand via een enquête onder circa 50 specialisten en beperkt zich tot de soorten waarvan het invasieve karakter duidelijk en gedocumenteerd is. De totale lijst bevat 104 invasieve soorten Arthropoda en geeft basale informatie over het voorkomen in Nederland, biologie, ecologie en relevante literatuur. Een selectie van 33 soorten wordt uitgebreid besproken. De eerste 13 hiervan zijn sinds 1992 voor het eerst in Nederland aangetroffen. De discussie gaat in op de volledigheid van het overzicht, de herkomst en de schadelijkheid van de invasieve Arthropoda. |
|||
 |
Kalkman, V. & S. Wijdeven, 2003
|
|||
 |
Reemer, M., 2003b Ongewervelde fauna van het Rijntakkengebied, met veldstudie in uiterwaarden rond Zaltbommel. Deelrapport zweefvliegen, bijen en wespen (Diptera, Syrphidae; Hymenoptera, Aculeata) EIS2003-10, EIS-Nederland. In opdracht van Rijkswaterstaat, Directie Oost heeft EIS-Nederland in 2001 en 2002 een inventarisatie uitgevoerd van terrestrische ongewervelde dieren in vijf uiterwaarden langs de Waal rond Zaltbommel (Gelderland). Het gaat om de Breemwaard, de Gamerensche waard, de Heesseltsche waard, de Hurwenensche waard en de Rijswaard. Dit rapport behandelt de resultaten van deze inventarisatie met betrekking tot zweefvliegen (Diptera, Syrphidae), bijen (Hymenoptera, Apidae s.l.) en angeldragende wespen (Hymenoptera, Aculeata: Chrysididae, Pompilidae, Tiphiidae, Vespidae, Crabronidae, Sphecidae). Het project had als eerste doel om een referentiekader te verkrijgen voor de diversiteit van uiterwaarden van de Rijntakken. Daarnaast worden de resultaten in verband gebracht met het overstromingsregime van de rivier en worden indicatorsoorten bepaald voor biotooptypen in de uiterwaarden. Elke uiterwaard is op zeven tot negen verschillende dagen bezocht. Per uiterwaard zijn vier tot 19 locaties bemonsterd. De insecten zijn gevangen met behulp van insectennetten. Om de resultaten in een breder kader te kunnen plaatsen, is met behulp van de landelijke databestanden van EIS-Nederland een overzicht samengesteld van de soorten die bekend zijn uit de uiterwaarden van de Nederlandse Rijntakken. Uit dit overzicht zijn de soorten bepaald met een voorkeur voor de Rijntakken. De biologische en ecologische eigenschappen van deze soorten worden vergeleken met de eigenschappen van alle Nederlandse soorten. |
|||
 |
Turin, H., Th. Heijerman, K. Alders & C. Dolleman, 2003 |
|||
 |
Kalkman, V.J., M. Reemer, R.H. Bruyne & H. Turin, 2003 Ongewervelde fauna van het Rijntakkengebied, met veldstudie in uiterwaarden rond Zaltbommel. Eindrapport EIS2003-08, EIS-Nederland. Voor de aquatische fauna en flora van uiterwaarden is het mogelijk om veel van de gevonden diversiteitspatronen te verklaren door verschillen in intensiteit en duur van het contact van de biotoop met de rivier. Het is duidelijk dat de terrestrische fauna eveneens voor een groot deel door het rivierregime bepaald wordt. Over de mate waarin dit het geval is en over hoe sterk dit per diergroep verschilt is weinig concrete informatie beschikbaar. Ook is het niet duidelijk voor welke groepen de overstromingen verrijkend werken en voor welke groepen de overstromingen juist beperkend zijn. In door RIZA geïnitieerd onderzoek werd voor het eerst in Nederland grootschalig gekeken naar de invloed van ontkleiïng op de ongewervelde fauna. Hieruit bleek dat verlaging van de uiterwaarden ten opzichte van de rivier positief uitpakt voor veel typische soorten van het rivierengebied. Om meer kennis te verwerven over de ongewerveldenfauna van het rivierengebied is in 2001 door Rijkswaterstaat directie Oost-Nederland een project opgestart met als doel meer inzicht te krijgen in de invloed van het rivierregime op de samenstelling van de uiterwaardenfauna. Het voorliggende rapport geeft een samenvatting van de resultaten van dit project. |
|||
 |
Kalkman, V.J., 2003 Ongewervelde fauna van het Rijntakkengebied, met veldstudie in uiterwaarden rond Zaltbommel. Deelrapport libellen (Odonata) EIS2003-07, EIS-Nederland. In opdracht van Rijkswaterstaat, Directie Oost heeft EIS-Nederland in 2001 en 2002 een inventarisatie uitgevoerd van terrestrische ongewervelde dieren in vijf uiterwaarden langs de Waal rond Zaltbommel (Gelderland). Het gaat om de Breemwaard, de Gamerensche waard, de Heesseltsche waard, de Hurwenensche waard en de Rijswaard. Dit rapport behandelt de resultaten van deze inventarisatie met betrekking tot libellen (Odonata). Het project had als eerste doel om een referentiekader te verkrijgen voor de diversiteit van uiterwaarden van de Rijntakken. Daarnaast worden de resultaten in verband gebracht met het overstromingsregime van de rivier en worden indicatorsoorten bepaald voor biotooptypen in de uiterwaarden. Elke uiterwaard is zowel in 2001 als in 2002 twee keer onderzocht op het voorkomen van libellen. Daarnaast is elk kribvak tijdens veldwerk aan de ecologie van de rivierrombout Gomphus flavipes specifiek onderzocht op het voorkomen van deze soort. Om de resultaten in een breder kader te kunnen plaatsen, is met behulp van het landelijk libellenbestand NVL/De Vlinderstichting/EIS-Nederland een overzicht samengesteld van de soorten die bekend zijn uit de uiterwaarden van de Nederlandse Rijntakken. Aan de hand van dit overzicht zijn de soorten bepaald met een voorkeur voor de Rijntakken. |
|||
 |
Helsdingen, P.J., 2003 Ongewervelde fauna van het Rijntakkengebied, met veldstudie in uiterwaarden rond Zaltbommel. Deelrapport spinnen (Arachnida, Aranae) EIS2003-06, EIS-Nederland. In opdracht van Rijkswaterstaat, Directie Oost-Nederland, heeft de European Invertebrate Survey - Nederland in 2001 en 2002 een inventarisatie van de fauna van ongewervelden verricht in zes uiterwaarden langs de Waal rond Zaltbommel. De onderzochte uiterwaarden zijn de Hurwenensche waard, Gamerensche waard, Breemwaard, Rijswaard, Heesseltsche waard en Stiftsche waard. Het doel van dit rapport is het verschaffen van een referentiekader voor de diversiteit in soorten en biotopen in de uiterwaarden van de Rijntakken en deze te relateren aan het overstromingsregime van de rivier. Er werden waar mogelijk indicatorsoorten bepaald voor de verschillende biotooptypen in de uiterwaarden. De inventarisatie werd uitgevoerd met behulp van vangpotten, welke in raaien van vijf potten werden ingegraven op de onderscheiden biotopen in alle genoemde uiterwaarden. In totaal werden op deze wijze 29 plaatsen bemonsterd. De hier gerapporteerde vangsten worden vergeleken met eerder gepubliceerde gegevens over het voorkomen van spinnen langs de Rijntakken. Hieruit resulteert een overzicht van spinnensoorten die in ons land een voorkeur hebben voor de Rijntakken dan wel altijd in uiterwaarden langs de Rijntakken worden aangetroffen. |
|||
 |
Bruyne, R., H. Wallbrink & A.W. Gmelig Meyling, 2003 Ongewervelde fauna van het Rijntakkengebied, met veldstudie in uiterwaarden rond Zaltbommel. Deelrapport Mollusken (Mollusca) EIS2003-05, EIS-Nederland. In 2001 en 2002 is in opdracht van Rijkswaterstaat, Directie Oost, door EIS-Nederland en stichting Anemoon een inventarisatie uitgevoerd naar het voorkomen van terrestrische mollusken (landslakken) in een vijftal uiterwaarden van de Waal nabij Zaltbommel. Het betreft locaties aan de oostkant (noord- en zuid-oever) en de westkant (zuid-oever) in de Breemwaard, Gamerensche waard, Heesseltsche waard, Hurwenensche waard en Rijswaard. Doel van het onderzoek was om meer inzicht te krijgen in de indicatorwaarde van ongewervelden in de uiterwaarden. Naast het onderzoek naar mollusken, zijn in dezelfde periode inventarisaties uitgevoerd gericht op loopkevers, sprinkhanen, libellen, bijen, wespen, zweefvliegen en spinnen. Er is voornamelijk gekeken naar landbewonende mollusken (Gastropoda, Pulmonata). Zoetwatermollusken (Gastropoda, Bivalvia) werden alleen bij de inventarisaties betrokken wanneer ze levend werden aangetroffen in dezelfde biotoop (met name in bodemmonsters). |
|||
 |
Peeters, T.M.J. & M. Reemer, 2003 Bijen en graafwespen in zes terreinen van Natuurmonumenten EIS2003-04, EIS-Nederland. In 2002 verrichtten medewerkers van EIS-Nederland veldonderzoek naar de bijen- en graafwespenfauna in zes terreinen van de Vereniging Natuurmonumenten: de Kampina, de Maasuiterwaarden bij Den Bosch, Planken Wambuis, de Plateaux, Voornes Duin en de Zeepeduinen. In dit rapport worden de resultaten van deze inventarisaties besproken. Ook is er aandacht voor gegevens van bijen en graafwespen uit eerdere jaren, voor zover deze aanwezig zijn in de databestanden van EIS-Nederland. Aan de hand hiervan worden beheeraanbevelingen gedaan ten behoeve van de bijen- en graafwespenfauna. In de inleiding worden enkele algemene richtlijnen gegeven voor bijen- en graafwespenvriendelijk beheer van natuurgebieden. |
|||
 |
Reemer, M., 2003c Zweefvliegen van veranderd bosbeheer in Nederland (Diptera, Syrphidae) EIS2003-01, EIS-Nederland. In de afgelopen 20 jaar is het Nederlandse natuurbeheer zich meer gaan richten op een natuurlijke ontwikkeling van bossen. Hierin staan het streven naar meer structuurvariatie en het bevorderen van natuurlijke processen centraal. Een belangrijk aspect hiervan is het laten liggen van dood hout. In dit rapport wordt onderzocht wat de invloed is van het veranderde bosbeheer op de Nederlandse zweefvliegenfauna. Speciale aandacht gaat hierbij uit naar de zweefvliegsoorten waarvan de larven geassocieerd zijn met oude bomen of dood hout, de zogenaamde ‘saproxylische’ soorten. In Nederland komen 58 zweefvliegsoorten voor met een dergelijke levenswijze. Het onderzoek is uitgevoerd met behulp van de Databank Nederlandse Zweefvliegen (EIS-Nederland, NJN, Sectie Diptera NEV). Dit databestand bevat circa 260.000 gegevens van zweefvliegen in Nederland. Voor elke zweefvliegensoort is een trend berekend aan de hand van het voorkomen voor 1988 en vanaf 1988. Uit de resultaten blijkt dat zweefvliegsoorten van bossen sterker toenemen dan soorten die niet in bossen voorkomen. Deze toename wordt met name veroorzaakt door de sterke toename van saproxylische soorten. Van de saproxylische soorten is 59% vooruitgegaan, terwijl dit bij de niet-saproxylische soorten 34% is. |
|||
 |
Huijbregts, H., 2003 Het vliegend hert in Utrecht. Resultaten 2003 EIS2003-01, EIS Nederland & Alterra, Wageningen UR Van oudsher zijn er meldingen van het vliegend hert uit de provincie Utrecht. Door Van Laar werden de aan hem in 1987 bekende waarnemingen samengevat. Om de huidige status het vliegend hert in de provincie Utrecht vast te stellen werd door EIS-Nederland, in opdracht van de provincie Utrecht, in de zomer van 2003 onderzoek naar het voorkomen in de regio Amersfoort uitgevoerd. Het onderzoek heeft geen bevestiging opgeleverd over de huidige aanwezigheid van het vliegend hert in de provincie Utrecht. Het lijkt dan ook het beste om de soort in het beleid voorlopig als 'mogelijk aanwezig' te beschouwen. Het is zaak om snel te reageren op eventuele nieuwe waarnemingen zodat de betrouwbaarheid gelijk gecontroleerd kan worden. Eventueel verder veldwerk zou zich moeten concentreren op enkele defensieterreinen. Gezien de waarschijnlijk lage dichtheid is het trachten aan te lokken van vliegende herten waarschijnlijk de beste methode om waarnemingen te verzamelen. Daarnaast is het van belang om bij defensiepersoneel aandacht te vragen voor de soort. De defensieorganisatie is geïnteresseerd in eventuele specifieke beheersmaatregelen en staat niet onwelwillend tegen verder onderzoek. |
|||
|
Krekels, R.F.M., 2003 |
||||
| EIS Nederland, de Vlinderstichting & de Nederlandse Vereniging voor Libellenstudie, 2003 Waarnemingenverslag dagvlinders, libellen en sprinkhanen 2003 |
||||
|
Boeren, J., H. van Buggenum, J. Hermans, W. Jansen, R. Kleukers & H. van Kuijk, 2003 |
||||
 |
Huijbregts, H., 2002 Het vliegend hert - een bureaustudie EIS2002-07, EIS-Nederland. In Noordoost Twente komt, als één van de weinige plekken in Nederland, het vliegend hert voor. Deze populatie moet, gezien de zeldzaamheid van de soort en het feit dat zij valt onder de habitatrichtlijn, beschermd en voor de toekomst behouden worden. In het betreffende gebied komt veel eikenhakhout voor dat lange tijd niet is afgezet. De kans bestaat dat het langdurig achterwege blijven van het hakhoutbeheer op de langere duur negatieve gevolgen heeft voor het vliegend hert. Daarnaast is het uit ecologisch en landschappelijk oogpunt gewenst om de houtopstanden weer actief te gaan beheren. Om dit op een verantwoorde manier te kunnen doen is gedetailleerde informatie over het vliegend hert noodzakelijk. Het voorliggend rapport bevat een compilatie van literatuurkennis en collectiegegevens van het vliegend hert in Nederland. |
|||
 |
Jansen, W. & R. Kleukers, 2002 Project rosse sprinkhaan: monitoringverslag 2001 EIS2002-05, EIS-Nederland. In 2001 werd voor het vierde achtereenvolgende jaar de populatiedichtheid van de rosse sprinkhaan bij Schin op Geul bepaald. Er werd het hoogste aantal rosse sprinkhanen tot nu toe geteld. Op 14 augustus werden 127 zingende mannetjes gehoord op traject A, de hoofdpopulatie. De populatiedichtheid voor 2001 wordt daarmee voor het eerst op meer dan 1000 individuen geschat. Er liggen diverse voorstellen voor het verder uitbreiden van het leefgebied van de rosse sprinkhaan. Hiervan is het geëxtensiveerd maaibeheer van de bermen van traject A en het uitrasteren van een strook van het grasland van Natuurmonumenten inmiddels doorgevoerd. Voor de overige voorstellen wordt nog financiering gezocht. De populatie lijkt momenteel niet bedreigd. We stellen daarom voor om ingaande per 2002 slechts een minimale telling te verrichten. Hierbij wordt op één dag (in de periode 5-25 augustus) een telling van traject A uitgevoerd, plus een snelle inventarisatie van de andere deelpopulaties. De rapportage is beknopt en bestaat uit de veldformulieren, met een samenvatting waarin een grove populatieomvang wordt bepaald, met een korte toelichting. Eens in de vijf jaar zal een uitgebreide telling worden verricht, conform de jaren 1999, 2000 en 2001. |
|||
 |
Reemer, M. & F. van der Meer, 2002 |
|||
 |
Kalkman, V.J., 2002 Sprinkhanen in de uiterwaarden rond Zaltbommel EIS2002-03, EIS-Nederland. In opdracht van Rijkswaterstaat, Directie Oost, werd door EIS-Nederland in 2001 een inventarisatie verricht in vijf uiterwaarden langs de Waal ten oosten (rechter- en linkeroever) en westen (linker-oever) van Zaltbommel. Deze inventarisatie dient mogelijk als basis voor verder onderzoek naar de indicatorwaarde van ongewervelden in de uiterwaarden. De inventarisatie richtte zich op sprinkhanen, libellen, bijen, wespen, zweefvliegen en spinnen. In dit rapport worden de resultaten met betrekking tot de sprinkhanen behandeld. Van de negen in het Nederlandse uiterwaardengebied algemene soorten werden er acht aangetroffen. Twee Nederlandse soorten, de bramensprinkhaan Pholidoptera griseoaptera en het kalkdoorntje Tetrix tenuicornis, hebben een belangrijk deel van hun areaal in het uiterwaardengebied. De bramesprinkhaan is algemeen in alle onderzochte uiterwaarden aangetroffen. Het kalkdoorntje is in 1994 bij de spoordijk bij Zaltbommel gevonden maar is bij de huidige inventarisaties niet aangetroffen. Op de gouden sprinkhaan Chrysochraon dispar na zijn alle aangetroffen soorten algemeen in Nederland. De gouden sprinkhaan is vrij zeldzaam en staat op de Rode lijst als kwetsbaar. De precieze biotoop van deze soort in de uiterwaarden is niet bekend. Wel lijkt het erop dat deze soort in de uiterwaarden veel drogere biotopen prefereert dan in de rest van Nederland. |
|||
 |
Kalkman, V.J., 2002b |
|||
 |
Helsdingen, P. van, 2002 Spinnen in de uiterwaarden rond Zaltbommel EIS2002-01, EIS-Nederland. In opdracht van Rijkswaterstaat, Directie Oost, werd door EIS-Nederland in 2001 een inventarisatie verricht in vijf uiterwaarden langs de Waal ten oosten (rechter- en linkeroever) en westen (linker-oever) van Zaltbommel. Deze inventarisatie dient als basis voor verder onderzoek naar de indicatorwaarde van ongewervelden in de uiterwaarden. De inventarisatie richtte zich op sprinkhanen, libellen, bijen, wespen, zweefvliegen en spinnen. In dit rapport worden de resultaten met betrekking tot de spinnen behandeld. De samenstelling van de spinnenfauna van de vijf uiterwaarden werd bestudeerd aan de hand van vangsten met vangpotjes. De veldperiode was beperkt tot de maanden augustus en september (2001). In totaal werden 3419 exemplaren gevangen en gedetermineerd en 45 soorten uit zeven families vastgesteld. Dit is aanzienlijk minder dan in vergelijkbare onderzoeken elders in Nederland en in het buitenland Er werden diverse soorten aangetroffen, die kenmerkend zijn voor riviersystemen. Zoals gebruikelijk maakten enkele soorten, die bekend staan als "verstoringsspinnen", meer dan de helft uit van het aantal gevangen exemplaren. Dit is een gevolg van het dynamische milieu in uiterwaarden. Verwacht wordt dat een in de tijd uitgebreider onderzoek met vangpotjes zowel als handvangsten een groter aantal soorten aan het licht zal brengen. |
|||
|
Krekels, R.F.M., R.M.J.C. Kleukers & P.J.M. Verbeek, 2002 |
||||
 |
Reemer, M. & F. van der Meer, 2001 Bijen en graafwespen langs kanaal Almelo-Nordhorn, met aandacht voor andere insecten EIS2001-04, EIS-Nederland. In 2001 hebben medewerkers van EIS-Nederland in opdracht van de Provincie Overijssel een inventarisatie uitgevoerd van de bijen- en graafwespenfauna van Kanaal Almelo-Nordhorn. Er zijn 56 soorten bijen en 26 soorten graafwespen gevonden. Hieronder zijn twee bijzondere bijen (Andrena gravida en Lasioglossum fratellum) en drie bijzondere graafwespen (Ectemnius lituratus, Mimesa bruxellensis en Mimumesa beaumonti). In dit rapport worden deze resultaten besproken en gaat tevens aandacht uit naar het voorkomen van enkele andere bijzondere insecten langs dit kanaal. Met name het voorkomen van enkele zeldzame sprinkhanen is vermeldenswaardig: het zoemertje Stenobothrus lineatus, het schavertje Stenobothrus stigmaticus, de zompsprinkhaan Chorthippus montanus en de weidesprinkhaan Chorthippus dorsatus. Verder wordt kort ingegaan op enkele soorten libellen, zweefvliegen en langsprietmotten. Naar aanleiding van de resultaten worden aanbevelingen gegeven voor het beheer van de kanaaltaluds. |
|||
 |
de Bruyne, R.H., 2001 De nauwe korfslak nauwkeuriger bekeken EIS2001-03, EIS-Nederland. In juni en juli 2001 werd een gerichte inventarisatie van de nauwe korfslak in de Zuid-Hollandse duingebieden uitgevoerd. Het onderzoek gebeurde in opdracht van de Provincie Zuid-Holland en het Expertisecentrum PMR. De nauwe korfslak is vroeger op relatief veel plaatsen in het Nederlandse duingebied gevonden en verspreid in het binnenland. Recent is de soort slechts op een zeer klein aantal plaatsen aangetroffen. Met het in dit rapport gepresenteerde onderzoek wordt een bijdrage geleverd aan de kennis over de verspreiding van de nauwe korfslak in de Zuid-Hollandse duingebieden. Een actuele aanleiding voor dit onderzoek vormde de keuze voor gebieden waar natuurcompensatie kan plaatsvinden in het kader van de aanleg van de 2e Maasvlakte. Tijdens het onderzoek werden zoveel mogelijk oude vindplaatsen in het Zuid-Hollandse duingebied bezocht, om te bezien of de soort er nog voorkomt. In totaal werden 56 locaties in 37 kilometerhokken bezocht, verspreid over zeven duingebieden: Goeree, Voorne, Maasvlakte e.o., Hoek van Holland e.o., Meijendel, Berkheide, Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD). Vertigo angustior werd in alle duingebieden, behalve bij Hoek van Holland, aangetroffen, in totaal op 12 locaties (10 kilometerhokken): Voorne (vier), omgeving van de Maasvlakte (twee populaties, waaronder de Brielse Gatdam), Meijendel (één), Berkheide (één) en Amsterdamse Waterleidingduinen (twee). Op de locatie Arendsduin/Banken werd V. angustior niet aangetroffen. Op Goeree werden geen levende dieren aangetroffen, wel oude en verse schelpen, ieder op een locatie. In dit rapport worden de resultaten uit dit onderzoek toegelicht. |
|||
 |
Peeters, Th.M.J. & M. Reemer, 2001 Bijenfauna en beheer van zeven terreinen van Natuurmonumenten EIS2001-02, EIS-Nederland. In 1999 en 2000 verrichtten medewerkers van EIS-Nederland veldonderzoek naar de wilde bijenfauna in zeven terreinen van Natuurmonumenten: het Dwingelderveld, Huis ter Heide, het Korenburgerveen, de Loonse en Drunense duinen, het Naardermeer, groeve Sweijer en Nationaal Park Zuid-Kennemerland. De resultaten van deze inventarisaties worden in dit rapport per terrein besproken en aan de hand hiervan worden beheersaanbevelingen gedaan ten behoeve van de bijenfauna. De inleiding besteedt aandacht aan algemene beheersmaatregelen ten behoeve van de bijenfauna. Het afsluitende hoofdstuk geeft een overzicht van de gevonden aantallen soorten in de terreinen, zowel voor de periode tot en met 1998 als de inventarisaties in 1999 en 2000. Hierbij gaat ook aandacht uit naar het aandeel bedreigde soorten in de gebieden. |
|||
 |
Jansen, W. & R. Kleukers, 2001 Fasering van het maaibeheer van het grasland van Natuurmonumenten. Dit perceel is waarschijnlijk het belangrijkste potentieel nieuwe leefgebied. Het grasland wordt sinds 2000 niet meer begraasd, maar gemaaid. Dat de rosse sprinkhaan hier nog niet gevonden is, komt waarschijnlijk door de manier van maaien; integraal en te vroeg. In figuur 4 wordt een maaischema voor het grasland voorgesteld.
|
|||
 |
Jansen, W. & R. Kleukers, 2000 Project rosse sprinkhaan: monitoringverslag 1999 EIS2000-03, In 1999 werd middels een gestandaardiseerde telling de populatiedichtheid van de rosse sprinkhaan bij Schin-op-Geul bepaald. De populatiedichtheid wordt geschat op 600-800 dieren. Dit is veel hoger dan de hoogste schatting tot nu toe, 200-300 dieren. Het lijkt er op dat de rosse sprinkhaan goed reageert op de speciale maatregelen die genomen worden om het leefgebied te verbeteren. In 1997 werd een 15 meter brede strook van een weiland van Natuurmonumenten uitgerasterd. Hier is de vegetatie duidelijk verruigd en in 1999 is de rosse sprinkhaan hier voor de eerste maal aangetroffen. |
|||
 |
Reemer, M., Th. Peeters, Th. Zeegers & W. Ellis, 1999 |
|||
|
R. Krekels, P. Verbeek & R.M.J.C. Kleukers, 1999 |
||||
| Jansen, W., R. Kleukers & B. Odé, 1999 De rosse sprinkhaan bij Schin-op-Geul EIS1999-01. |
||||
| Reemer, M. & V.J. Kalkman, 1998 Sprinkhanen en krekels van de Rode lijst in Gelderland |
||||
| Kalkman, V.J., R. Ketelaar & M. Reemer 1998 Libellen van de Rode lijst in Gelderland |
||||
| Stroo, A., 1997 Verspreidingsanalyse doelsoorten libellen |
||||
|
Kleukers, R. & A. Stroo 1997 |
||||
| De Vlinderstichting 1992 De dagvlinders van het Drongelens kanaal, inventarisatie 1991 en analyse historische gegevens. Deelrapport bij: De fauna van het Drongelens kanaal |
||||
|
Peeters, Th.M.J., 1992 |
||||
| Musters, J.C.M., 1992 De sprinkhanen en krekels van het Drongelens kanaal. Deelrapport bij: De fauna van het Drongelens kanaal |
||||
| Moller Pillot, H. 1992 De fauna van het Drongelens kanaal. Bestaande gegevens, natuurwaarde en betekenis hiervan voor de inrichting Oekologisch Adviesbureau Moller Pillot, EIS Nederland & De Vlinderstichting. |
https://www.dewandeldate.nl/tips/wffr-online-thuis-natuurfilms-kijken-wildlife-filmfestival
https://www.onzenatuur.be/artikel/10-fascinerende-natuurdocumentaires-voor-donkere-winteravonden
https://www.vinden.nl/mb/gratis+natuurfilms/
https://www.natuurfotografie.nl/nederlandse-natuurfilms-te-zien-op-youtube/
Natuurfilms voor thuis
Insect Guardian (6 minuten). Deze korte film van Tim Visser en Sander van Iersel gaat over de 82 jarige Willem van Hemmen. Hij kocht in 1980 een afgelegen aardappelveld, en heeft het omtoverd tot een waar vlinderparadijs. Een paradijs en één van de belangrijkste leefgebieden voor vlinders in zijn regio. Helaas merkt ook Willem de gevolgen van stikstofvervuiling in de lucht. Bloemen en struiken maken plaats voor grassen (monocultuur). De vlinderpopulatie neemt af en sommigen zijn zelfs volledig verdwenen.
https://www.rootsmagazine.nl/natuurfilm/natuurfilms-voor-thuis/
Wij en de Wolven (15 min)
Een film van Iris Grob (24) over de terugkeer van de wolf in de Nederlandse natuur. Iris wil met haar documentaires mensen bewust maken van onze relatie met de natuur. In Wij en de Wolven vertellen mensen met een passie voor en kennis van de natuur hoe we op een goede manier om kunnen gaan met de komst van de wolf.
Het NoorderPlantsoen (32 min)
Filmmaker Hilco Jansma brengt het Noorderplantsoen in het groene hart van Groningen in beeld. Dit unieke park, dat is aangelegd als een Engelse tuin, wordt bewoond door vele dieren. Midden in de stad gaat de natuur haar gang en spelen zich kleine en grote dierendrama’s af.
uister naar Notenkrakers
Wil je graag meer weten over vogels en de geluiden die ze maken, dan is dit een goed moment om eens rustig te luisteren naar de Roots-podcast Notenkrakers. Maandelijks ontrafelen we in de podcast het geluid van één vogel die je op dat moment buiten kunt horen. Van bosuil tot blauwborst en van kraanvogel tot kramsvogel, de mooiste vogelgeluiden komen voorbij. In mei luisteren we naar de koekoek. Je vindt de podcast op rootsmagazine.nl/podcast, maar je kunt ook luisteren via Spotify en iTune
Het WAD
Unieke natuurserie gemaakt door filmmaker Ruben Smit over de Waddenzee, één van de ruigste plekken op aarde. UNESCO werelderfgoed, en met recht een unieke plek in de wereld.
https://www.npostart.nl/het-wad/BV_101396193
Wild: Bonte families op de Veluwe
IMDb 6.9
Edelherten, wilde zwijnen en vossen spelen de hoofdrol in een prachtig gemaakte film in een gedeelte van de Veluwe dat verboden is voor toeristen. André van Duin doet de voice-over en weet op geheel eigen wijze menselijke eigenschappen aan de dierlijke hoofdrolspelers toe te dichten.
https://www.npostart.nl/wild-op-de-veluwe/01-01-2019/AT_2109499
Gratis te bekijken via NPOStart
Op de zondagmiddag 31 oktober draaien achterelkaar 3 grote Nederlandse natuurfilms van dit jaar:
De Otter
Marker Wadden
De Wilde Waard
In deze laatste film De Wilde Waard, brengt regisseur en cameraman van Vroege Vogels TV Stijn Philips de Alblasserwaard in beeld. Spectaculaire beelden van de 4 seizoenen wisselen af met shots van grutto’s, purperreigers, heikikkers en bruine kiekendieven in de uitgestrekte weilanden. De Alblasserwaard is een oud-Hollands veenweidegebied gelegen ten zuidoosten van Rotterdam. In deze streek spelen boeren een belangrijke rol in het herstellen van de balans tussen natuur, boerenland en cultuurhistorie. Samen met tal van partners stimuleert Natuurmonumenten de afzet in Rotterdam van natuurinclusieve producten uit de Alblasserwaard en andere landschappen rondom de stad. Dat doen we met steun van de Nationale Postcode Loterij, in het project ‘Rotterdam de boer op!’.
Nieuw dit jaar is WFFR Talks, een programma waarbij na afloop van een aantal films in gesprek wordt gegaan met de makers over de totstandkoming en achtergrond van hun film. Een van die talks is met filmmaker Pieter-Rim de Kroon, direct na zijn film ‘Silence of the Tides’ op vrijdagavond 29 oktober. Op 28 oktober zal filmmaker Cees van Kempen samen met projectleider van Natuurmonumenten Roel Posthoorn komen vertellen over zijn film ‘Marker Wadden’ en op zondag 31 oktober gaat filmmaker Heiko de Groot in gesprek over ‘Birds of the Countryside’: een film over het verdwijnen van vogels op het platteland.
Vanaf deze uitzending zal RPL TV een serie van twaalf films uitzenden over de Making of 'Holland, natuur in de Delta'. De natuurfilm gaat over Nederland dat eeuwenlang een delta van rivieren was. Nu weten we op steeds meer plaatsen met succes ruimte te scheppen voor een vruchtbare samenwerking met die natuur. Voor de film zijn diverse opnamen gemaakt in het Groene Hart. De producent van de film, Ton Okkerse, is woonachtig in Woerden. Hij heeft de films ter beschikking gesteld
https://www.youtube.com/watch?v=XSNSGPCB-jA&list=PLHZXkImD5Pop2Zk5ApaZGzbIyOs4-49U7&index=2
Natuurfilm ‘Rondje Nieuwe Meer‘.
Dit is een film van Jasper Schiphof over de dieren in het gebied rond het Nieuwe Meer bij Amsterdam.https://www.youtube.com/watch?v=annsehnceLM Dit is een film over de dieren in het gebied rond het Nieuwe Meer bij Amsterdam.Een observatiefilm waar ik een jaar lang aan heb gewerkt.
Gewone,alledaagse dieren maar, ook dieren die schuw en zeldzaam zijn,voorkomen op de rode lijst.De Sony HVR-V1u en de Sony HX-400 zijn de camera's die ik heb gebruikt.Met de laatste kun je 50x zoomen,dat is handig om dieren die ver weg zijn te filmen.
Natuurdocumentaire Oostvaardersplassen: Nieuw Land, Nieuwe Toekomst
Dronebeelden: Dennis Boerhout
Toevoeging Nick de Snoo (Staatsbosbeheer):
"In de docu komen Jozef Linthorst en Nico Dijkshoorn uitgebreid aan het woord vanuit hun perceptie over dierenwelzijn. Wat mij daar wel in opvalt, en dat is eigenlijk onwenselijk omdat het zo onjuist is, zijn de uitspraken over het lijden sterven van de dieren door honger ed. Dat is feitelijk onjuist, want conform de opdracht van ICMO wordt (meer dan) 90% van de dieren die dood gaat, vroegtijdig geschoten. Daar zijn strenge protocollen voor opgesteld in overleg met tal van deskundigen. Ik geef je nadrukkelijk in overweging om vanuit de voice ver rol hier een objectief geluid tegenover te zetten. Prima als deze heren deze perceptie hebben, maar hij strookt niet met de feitelijkheid (zie ook evaluatie van de Beheer Advies Commissie oostvaarderplassen, geaccordeerd in de Tweede kamer (september / oktober 2015). Ik denk dat vanuit je rol als documentairemaker dat het goed is om dit niet onweersproken te laten want daarvoor is het te controleerbaar onjuist en wordt er wel erg veel podium gegeven aan persoonlijke opvattingen."
Artikel:
Een kaalgevreten landschap.. Massale dierensterfte in de winter.. Bezoekers worden er nauwelijks toegelaten.. “Een teleurstellende ervaring voor zowel de Nederlandse bezoeker als de buitenlandse toerist”, zegt Nico Dijkshoorn, oud-beheerder Oostvaardersplassen.
Maar er is een grote verandering op komst voor de ‘nieuwe wildernis’ in Flevoland. Het gebied wordt namelijk onderdeel van een nationaal natuurpark met de naam Nieuw Land. De komst van zo’n park betekent dat er meer ruimte moet komen voor bezoekers. Lodges, tenten en recreatie zullen hun intrede doen in het natuurlandschap. Maar om het er voor de bezoeker aantrekkelijker te maken, moet volgens Sjaak Simonse van de SGP in Flevoland “veel veranderen aan het landschap”. Volgens hem is de enige manier om dat te bereiken het afschieten van een grote hoeveelheid grote grazers. Dit zou er namelijk voor zorgen dat het gebied weer wordt teruggewonnen door inheemse natuurgewassen.
Het beleid van de grote grazers is inmiddels in handen van de provinciale politiek. Dat gaat er waarschijnlijk toe leiden dat de plannen van de SGP verwezenlijkt worden in de nabije toekomst.
De komst van een nationaal park betekent volgens Frits Huis van de Gemeente Almere overigens niet dat de natuur achteruit zal gaan. “Die gaan we versterken en verrijken.”
“Dit is gewoon dierenmishandeling”
De Oostvaardersplassen is een natuurgebied dat in 1968 ontstond bij de drooglegging van Zuid-Flevoland. Het gebied is ongeveer 5600 ha groot. Daarvan bestaat 2000 ha uit een ‘droog’ gedeelte en de resterende 3600 ha is drassig moerasland.
De lap grond tussen Almere en Lelystad, was oorspronkelijk bedoeld als industriegebied. Door de economische crisis in de jaren 80 bleef die ontwikkeling echter uit. Daarom werd er ongeveer 25 jaar geleden besloten om heckrunderen, edelherten en konikpaarden uit te zetten in het gebied. De grote grazers zijn, samen met verschillende vogelsoorten en wat vossen, meester en overheerser in de Oostvaardersplassen. De mens is er slechts te gast.
Vandaag de dag is het gebied het strijdtoneel van verhitte discussies over dierenleed. Het is namelijk zo dat de natuur er zijn ‘gang moet kunnen gaan’ volgens Staatsbosbeheer en de landelijke politiek. Ieder jaar sterven zo’n 1000 van de 4200 dieren een hongerdood tijdens de winterperiode. “Dit is gewoon dierenmishandeling”, vertelt Dijkshoorn. Het aantal grote grazers is namelijk zo explosief gestegen dat de draagkracht qua voedsel niet meer volstaat. Hierdoor is ook de biodiversiteit in het natuurgebied fors afgenomen. Het aantal vogelsoorten neemt af. En waar er voorheen veel begroeiing stond, is nu een kale vlakte ontstaan.
Ben jij benieuwd naar wat de toekomst met zich mee gaat brengen voor de Oostvaardersplassen? Kijk dan de documentaire Nieuw land, nieuwe toekomst.
https://www.youtube.com/watch?v=Qc4inV9O8Co
Moeten de Oostvaardersplassen een recreatief natuurpark worden?
Een toeristisch aantrekkelijk gebied en een etalage voor Nederland, met veel wandel- en fietsroutes. Dat is - als het aan de SGP en de VVD in Flevoland ligt - de toekomst van de Oostvaardersplassen, al decennia het meest besproken natuurgebied van Nederland.
En daarmee zou weleens een einde kunnen komen aan de huidige aard van het natuurgebied: een groot moeras met rietvlaktes, graslanden en waterplassen, en veel vogels, herten en konikpaarden.
https://www.youtube.com/watch?v=UU9r1qga94Q
Moeten de Oostvaardersplassen een recreatief natuurpark worden?
Natuurfilm Noord Nederland over vogels, vlinders, dieren en schoonheid van de natuur. De film is gemaakt in Drenthe, Friesland en Groningen. Naast de delen 1 en 2 is er ook nog een deel 3. In dit deel
Natuurfilm Noord Nederland over vogels, vlinders, dieren en schoonheid van de natuu
WILDLIFE HOLLAND 1 - Ooijpolder & Bemmelse Waard 2014 - 2015 - JEROWORLD
Wildlife Holland 1: Ooijpolder & Bemmelse Waard 2014-2015
Natuurfilm van Jeroworld waarin de natuur zelf haar verhaal vertelt.
WILDLIFE HOLLAND 1 - Ooijpolder & Bemmelse Waard 2014 - 2015 - JEROWORLD
Schitterende natuurfilm !!! WILDLIFE HOLLAND 1. Ooijpolder & Bemmelse Waard 2014 - 2015. Natuurfilm Nijmegen.
Na 486 dagen filmen en editen is de natuurfilm 'WILDLIFE HOLLAND -
Nijmegen 2014 2015 Jeroworld' gratis te zien op Youtube. In de
schitterende natuurfilm van ruim 70 minuten verteld de natuur zelf het
verhaal. In de vroege ochtenden, avonden maar ook in de nachten heeft
Jero, met veel respect voor de natuur, een gebied van 1000 hectare
gefilmd, ook in de afgesloten gebieden ( uiteraard met toestemming van
Staatsbosbeheer) . In de Ooijpolder en de Bemmelsewaard zijn prachtige
beelden gemaakt maar ook heftige.
Schokkend is het verhaal van de Ooijevaar die zijn eigen jongen opeet.
Zo ook een dassen vrouwtje, die doodgereden is door een auto. Dit
dassenvrouwtje bleek melk te geven. Er volgde een lange zoektocht naar
de dassenburcht........
Jero "De reden om deze NIET commercieele film te maken is dat we ons
zorgen moeten maken !!
De Ooijpolder en de Bemmelsewaard worden steeds meer commercieel
uitgebaat. Als we dit zo doorzetten wordt het een park!! De rotzooi die
overal op de waalstrandjes ligt, kom je nu ook in de natuurreservaten
als de Groenlanden tegen. Er komen veel te veel mensen in De Groenlanden,
daarbij wordt er ook overal te veel gestruind wat zorgt voor onrust onder
het wild wat daar leeft . De Groenlanden is een natuurreservaat het is
onder andere de kraamkamer van de Das. Helaas zie ik deze problemen ook
in de Bemmelsewaard"
"Natuurgebied De Hoge Veluwe bij Apeldoorn heeft onlangs besloten om het
struinen per 2016 te verbieden, en hopen daarmee de rust te herstellen"
,aldus hoofdbedrijfsvoering Jakob Leidekker.
Met deze natuurfilm 'WILDLIFE HOLLAND - Nijmegen 2014 2015 Jeroworld'
laat Jero toch een stukje van hun leven zien, zodat we deze gebieden
beter zullen begrijpen, maar zeker dat we dit moeten koesteren.
In deze film: Wylermeer, Het Meertje, Hollandsch Duitsch Gemaal, De
Vistrap, Ooijse Scheperdom, Tiengeboden, Vlietberg, De Groenlanden, De
Grienden, Bisonbaai, De Bemmelsewaard & De Strang.
Schitterende natuurfilm WILDLIFE HOLLAND 2 -MILLINGERWAARD 2017. Lees dit eerst ! Na 484 dagen in 2014 en 2015 was Jero’s eerste film 'Wildlife Holland 1 - Ooijpolder &
Bemmelsewaard' gereed en sinds kort is zijn film ‘Wildlife Holland 2’ op zijn YouTube kanaal (Jeroworld) te zien met als hoofdonderwerp ‘De Millingerwaard’.Wildlife Holland 2’ is een film zonder muziek of ingesproken commentaar. De schitterende beelden en het geluid van de natuur spreken voor zich, alhoewel Jero soms zijn kritische noot in teksten en landkaarten voorbij laat komen. In zijn nieuwste natuurfilm laat hij niet alleen de pracht en praal van de Millingerwaard zien, maar geeft ook een boodschap van 4 minuten mee om ook in de toekomst te kunnen blijven genieten van dit gebied.
https://www.youtube.com/watch?v=qaqpry20dlM
‘GROOTSCHALIG IN BEELD GEBRACHT’
”NIJMEGEN“ Nadat hij in 2008 een korte film maakte over de
Ooijpolder 'De Ooijpolder 2008' Youtube, bezocht hij in 2012 weer de plekken waar hij gefilmd had en begon in te zien dat de natuur hier erg snel aan het veranderen was. Vogelsoorten als de ijsvogel kwam je er nog wel eens tegen, maar ze lieten zich steeds minder zien. Zo zag hij ook de Brede wespenorchis verdwijnen (familie van de orchideeën). Het gebied was kapot gestruind. Nijmegenaar en betrokken natuurliefhebber Jero van de Ven besloot toen de 5
grote natuurgebieden bij Nijmegen grootschalig in beeld te brengen.
‘Wildlife Holland 2’ De Millingerwaard: In dit gebied is er de afgelopen jaren erg veel veranderd. De oude steenfabriek ‘de Beyer’ is verdwenen en opnieuw ingericht. Ook de kleiafgraving (250.000 kuub) en de zandwinning (5.000.000 ton) hebben na meer dan 24 jaar een grote impact op het gebied gehad.
‘Struinverbod’
"Niet te onderschatten verstoringen worden echter veroorzaakt door de mensen zelf, die van de natuur willen genieten: de struiners. In mijn film laat ik zien dat men nu overal mag struinen. In het hoog seizoen komen 3000 tot 4000 bezoekers per dag! Door het struinen wordt de broed verstoord en zeldzame planten
worden vertrapt. Door die drukte bestaat de kans dat het gebied langdurig wordt verstoord en dat jaagt de dieren alleen maar weg” Vanaf 2016 is het struinen op de Hoge Veluwe verboden. De Hoge Veluwe heeft sinds 2016 een ' struin verbod' ingesteld, omdat de dieren te veel van slag raakten van plotseling opduikende mensen. In de bossen Beek Ubbergen werden zeldzame planten vertrapt en ook hier mag niet meer gestruind worden. “GEK GENOEG MAG DIT ALLEMAAL WEL IN DE MILLINGERWAARD". Tegen betaling van 25 euro kan men zelfs met de boswachter gaan kanovaren en of snorkelen! En dat midden in een natuurgebied! Het gevolg hiervan is dat ze dit nu zonder boswachter doen......”De Millingerwaard is ‘Het voorbeeld’ voor de andere 31 grote natuurgebieden langs de grote rivieren in Nederland. Het struin beleid zal aangepast moeten worden ! In natuur gebieden horen ook rustgebieden te zijn voor het wild en de bijzondere planten.
Dat zijn plekken waar de mens niet moet komen !
https://www.youtube.com/watch?v=qaqpry20dlM
MILLINGERWAARD ‘Het voorbeeld’
Daarom geeft Jero ook een welgemeend advies aan liefhebbers en bezoekers van de Millingerwaard. “Er zijn drie gebieden die ik aanduid als rustgebieden. Struin daar niet doorheen, want op afstand of met een verrekijker kun je ook van deze stukken natuur genieten. De wandelpaden die ik als vriendelijk voor de natuur beschouw, beslaan vijftien kilometer op goed begaanbare paden, en dat moet toch genoeg zijn om er lekker op uit te kunnen gaan?”
‘DEZE FILM LAAT ZIEN DAT DE NATUUR OOK EEN PLEKJE VERDIENT ’
‘Wildlife Holland 2’ is opgenomen in de Kekerdomse Ward, de Erlercomse Waard en de Millingerwaard met een totale oppervlakte van 1000 hectare. In de 4 jaargetijden van 2017 zijn er meer dan 2600 filmfragmenten geschoten. Inmiddels staan zijn volgende twee films gepland. Voor ‘Wildlife Holland’ deel drie heeft hij ook al een aantal fragmenten geschoten. Dit deel gaat over ‘De Waal met de uiterwaarden van Nijmegen tot
Kekerdom’... “Het is veel werk en niet iedereen kan mijn kritiek waarderen. Met deze films wil ik laten zien dat dat de natuur ook een plekje verdient ” ....
https://www.youtube.com/watch?v=IlJRMZg9FCo
Bekijk de video over de ontwikkeling van de Oostvaardersplassen. Gedeputeerde Michiel Rijsberman vertelt samen met gebiedsmanager Susan Bonekamp meer over het ontstaan en de plannen voor dit vogelparadijs. Laat u inspireren en kom meer te weten over dit stukje nieuwe natuur in Nederland.
https://www.youtube.com/watch?v=IlJRMZg9FCo
Provincie Flevoland - ontwikkeling Oostvaardersplassen
Natuur in de stad - Leiden
https://www.youtube.com/watch?v=Mm2Wci-Knsg
Leiden is één van de eerste steden in Nederland met een natuurmeetnet, d.w.z. dat bijna elke plant en elk dier in de stad geteld is. Iedereen heeft meegedaan, van experts tot schoolkinderen. Neem bijvoorbeeld Jasper Groos. Hij is een fan van de kauw, een vogel, die zich prima thuisvoelt in deze stad. Of Hans Adema, die alles, maar dan ook alles van paddestoelen weet. Hij maakt een ronde door de Hortus Botanicus en de oude binnenstad van Leiden om te laten zien, dat er meer paddo's en zwammen zijn dan gedacht.
Natuur in de stad - Leiden
https://www.youtube.com/watch?v=Mm2Wci-Knsg
Nationale landschappen - Middag-Humsterland
https://www.youtube.com/watch?v=_4jZLVoWSlM
Ten noordwesten van de stad Groningen liggen de voormalige, middeleeuwse eilanden Middag en Humsterland. Bewoning was hier vroeger mogelijk op wierden. Deze zijn archeologisch interessant en in goede staat. Tussen de eilanden liggen dichtgeslibde wadgeulen die nog steeds terug te vinden zijn in de gebogen vormen van de sloten en percelen.
Middag is een verbastering van "Midage" of "mid oog", met de betekenis "middelste eiland" - vergelijk "oog" in Schiermonnikoog. Humsterland is afgeleid van Hugmerchi of kerspel, dat is een gemeente met een eigen rechtspraak.
Nationale landschappen - Middag-Humsterland
https://www.youtube.com/watch?v=_4jZLVoWSlM
3.903 weergaven 15 mei 2020
Filmmaker: Ralph Stutchbury (Zimbabwe, 2017)
De Afrikaanse baobab boom is een van de grootste levende organismen ter wereld, een icoon van het Afrikaanse landschap. The Upside Down Tree vertelt het fascinerende verhaal van deze opmerkelijke boom.
https://www.dewandeldate.nl/tips/wffr-online-thuis-natuurfilms-kijken-wildlife-filmfestival
Een film van Hans den Hartog.
Deze film was tot 28 mei 2020 gratis te bekijken via dit kanaal. Tot 31 dec 2021 is deze film nog met 50% korting (1,50 euro) te bekijken via https://vimeo.com/r/2zb1/RDJvYzhHTT. Gebruik hiervoor de actiecode: WFFR-online-2020
Het werk van vogelwachters in Europees natuurreservaat De Boschplaat op Terschelling bestaat niet enkel uit het bewaken van het terrein. Gastheerschap, het geven van voorlichting en inventarisatie en monitoring van het dieren- en plantenleven zijn minstens zo belangrijk. De laatste professionele vogelwachter van Staatsbosbeheer, Oene de Jong, neemt ons mee in deze bijzondere wereld in een wonderschoon dynamisch landschap. Oud vogelwachters vertellen hun verhalen aangevuld met uniek historisch beeldmateriaal, filosofische anekdotes en prachtige Time Lapse beelden. Hieruit blijkt dat de vogelwachtgeschiedenis van grote waarde is voor het cultureel historisch erfgoed van dit Waddeneiland. Naast De Boschplaat brengt de filmmaker ook een bezoek aan Engelsmanplaat en Rottumerplaat, twee unieke plekken in het Waddengebied waar Vogelwachters in het broedseizoen permanent aanwezig zijn.
494 weergaven 31 jan. 2021
Filmmaker: Michael Cunliffe (UK)
In dit spectaculaire avontuur zie je de grootste samenkomst van haaien in Britse wateren. Deze film was onderdeel van WFFR 2017.
Graag willen we ook uw aandacht vragen voor twee online lezingen in
oktober en wel:
Maandag 10 oktober, Het hoe en wat van paddenstoelensporen (Else
Vellinga).
Zoom-link, https://us06web.zoom.us/j/87415413281
en
Maandag 24 oktober, Effecten van stikstofdepositie op paddenstoelen en
de betekenis voor het functioneren van het bosecosysteem (Thom Kuyper).
Zoom-link, https://us06web.zoom.us/j/84428536920
In het maandjournaal van oktober vindt u meer informatie over de op
stapel staande lezingen. Voorbije lezingen kunt u hier terugzien:
https://www.mycologen.nl/onderzoek/educatie/online-lezingen/
Onder verantwoordelijkheid van Waterschap Noorderzijlvest is uit sloten in de wijk De Held in Groningen vorig jaar bijna alle krabbenscheer verwijderd. Deze plant is onontbeerlijk voor de voortplanting van de libellensoort Groene glazenmaker, een zeldzame en kwetsbare libellensoort en dus beschermd. Een overtreding van de Wet natuurbescherming, maar de provincie reageerde lauwtjes, en laat ook geen werk maken van het correct opnieuw aanplanten. De fractie heeft vragen gesteld aan het College over deze betreurenswaardige gang van zaken.
https://pointer.kro-ncrv.nl/grutto-verhuizen-geoorde-fuut-verhuizen-nieuwbouw
https://www.rtvnoord.nl/nieuws/764524/noorderzijlvest-transplanteert-krabbenscheer-in-stadswijk-de-held
https://groningen.partijvoordedieren.nl/nieuws/krabbenscheer-verwijderd-uit-sloten-de-held
https://www.inaturalist.org/posts/43089-16-krabbenscheer-en-groene-glazenmaker-verdwenen-bij-nathalie-barneykade-de-held
https://www.nporadio1.nl/fragmenten/null/54c9204f-10a3-4c84-959e-6a948681fa23/2019-01-06-vroege-vogels-special-over-wolven
Vroege vogels
BNNVARA
06 januari 2019 07:00 - 10:00
Vanaf januari 2019 is het officieel. Voor het eerst in 200 jaar heeft er een wolf zich gevestigd in Nederland. Op de Veluwe. Twee exemplaren lopen hier nu al meer dan 6 maanden rond en daarmee is de vestiging officieel. Voor veel zoogdierliefhebbers reden om een feestje te vieren. Maar niet iedereen is blij met de komst van het forse roofdier. Sterker nog, sommigen zijn de wolf liever kwijt dan rijk. Vinden ons land helemaal niet geschikt voor de Canis Lupus. Of vinden dat mensen en vee beter beschermd moeten worden.
In Vroege Vogels hebben we het een uur lang over de komst van de wolf naar ons land. We praten met wolvenexperts, maar ook met een schapenhouder, met een natuurfilosoof en met historicus Dik van der Meulen, die met zijn boek over de wolf (De kinderen van de nacht) in 2017 de Jan Wolkers prijs won
Thank you for your interest in the webinar Riparian management led by the landscape held on Friday October 21st. The video (with dutch subtitles) and the sheets are now available on our website.
https://platformwow.nl/terugblikken/2022/10/terugblik-climate-adaptation-solutions-from-other-corners-of-the-world-episode-5
Summary
Boy Possen talked about the interaction between water resources, flood safety, water quality and 'how to slow the flow'. Stefan Ploum talked about how the capillaries of streams can provide significant ecohydrological improvements to the system in Swed
https://platformwow.nl/terugblikken/2022/10/terugblik-climate-adaptation-solutions-from-other-corners-of-the-world-episode-5
In this webinar on climate adaptation Boy Possen and Stefan Ploum discussed the design of banks along streams and rivers in the Netherlands and Sweden. How do we deal with landscape design around these waters and how do we control the interaction between these components? Do we try to adapt the landscape to the desired function or do we work with the landscape?
Boy Possen is an ecohydrologist at Brabant Water and previously worked at Stichting Bargerveen and Royal HaskoningDHV. He talked about the interaction between water resources, flood safety, water quality and 'how to slow the flow'.
https://www.dewandeldate.nl/tips/wffr-online-thuis-natuurfilms-kijken-wildlife-filmfestival
Stefan Ploum is soil and water consultant at Aequator and recently obtained his PhD on the interaction between groundwater and surface water. He talked about how the capillaries of streams can provide significant ecohydrological improvements to the system in Sweden.
Below you will find the video and the sheets.
3.903 weergaven 15 mei 2020
Filmmaker: Ralph Stutchbury (Zimbabwe, 2017)
De Afrikaanse baobab boom is een van de grootste levende organismen ter wereld, een icoon van het Afrikaanse landschap. The Upside Down Tree vertelt het fascinerende verhaal van deze opmerkelijke boom.
https://www.dewandeldate.nl/tips/wffr-online-thuis-natuurfilms-kijken-wildlife-filmfestival
Wildlife Film Festival Rotterdam is hét jaarlijks filmfestival met de mooiste natuurfilms uit binnen- en buitenland. Dit jaar van 4 – 9 oktober in filmtheater Cinerama en online van 5 – 30 oktober. Ga mee op ontdekking en ervaar het zelf tijdens Wildlife Film Festival Rotterdam ’22
Passe-Partout
https://www.dewandeldate.nl/tips/wffr-online-thuis-natuurfilms-kijken-wildlife-filmfestival
Indien je meerdere films van WFFR online wilt bekijken raden wij een passe-partout aan
Holland, natuur in de delta gaat over de bever. Wie zien beelden uit de Biesbosch. Achter de schermen zien we welke moeilijkheden overwonnen moeten worden om dit nachtdier te kunnen benaderen. Met infrarood en blubber in de laars is het gelukt Holland, natuur in de delta gaat over de bever.
https://www.youtube.com/watch?v=ZGkK9UaxHME&list=PLHZXkImD5Pop2Zk5ApaZGzbIyOs4-49U7&index=4
Documentaire Afsluitdijk
Een film van Henry Spruyt. Bij het 75 jarig bestaan van het IJsselmeer is een jaar lang gefilmd in de buitendijkse natuurgebieden.
De mens heeft in 1932 met het wegnemen van eb en vloed, door de aanleg van de afsluitdijk, een duidelijke stempel gedrukt op de natuur tussen Workum en Makkum.
In 2007 bij het 75 jarig bestaan van het IJsselmeer is er een jaar lang gefilmd in de buitendijkse natuurgebieden en laat het een tal van ontwikkelingen zien.
Zie ook mijn website voor meer schitterende foto's van alles wat de natuur te bieden heeft op www.henryspruyt.nl
A Wild Year (vrt.nu - Canvas)
Deze driedelige natuurdocumentaire toont de invloed van de seizoenen op de typische Britse landschappen. Elke aflevering gaat over één gebied: The Pembrokeshire Coast, The North York Moors en The Fenlands. Hoewel we geografisch gezien niet zo ver van elkaar af liggen, komen er over het water heel wat voor ons ‘exotisch’ aandoende soorten voor, zoals de kraanvogel en de papegaaiduiker die er tot broeden komen
Au royaume de la forêt (YouTube) Een film over het wonderbaarlijke leven in de bossen van Europa, van prille lente tot barre winter. Je krijgt er ongeziene beelden voorgeschoteld van de kleinste bloemen tot de grootste bomen, van de zachtaardigste planteneters tot de meest meedogenloze rovers.
https://www.anwb.nl/eropuit/thuisblijftips/de-mooiste-nederlandse-natuurfilms
Au royaume de la forêt (YouTube)
Les animaux sauvages de nos forêts - Un voyage des Vosges du Nord à l'Ile-de-France
Les animaux sauvages de nos forêts - Un voyage des Vosges du Nord à l'Ile-de-France
Dans les forêts d'Europe, quand vient la fin de l'hiver, les arbres commencent à bourgeonner et les fleurs à éclore, dévoilant leurs pétales et leurs couleurs. Les femelles mettent bas. Les jeunes animaux, nouveaux venus parmi les habitants des sous-bois, doivent prendre des forces et rester auprès de leur mère. L'été venu, ils peuvent enfin sortir et explorer les environs. Arrive l'automne avec ses champignons et ses feuilles aux teintes orangées. Une année entière vient de s'écouler. De l'arrivée du printemps au retour de l'hiver, gros plan sur le spectacle qu'offre la nature, qui s'éveille et se transforme au fil des saisons.
https://www.anwb.nl/eropuit/thuisblijftips/de-mooiste-nederlandse-natuurfilms
https://www.youtube.com/results?search_query=au+foret+royaume
https://www.anwb.nl/eropuit/thuisblijftips/de-mooiste-nederlandse-natuurfilms
https://www.youtube.com/results?search_query=au+foret+royaume
Natuurfilm de Makkumer Waard deel 1/2 - Henry Spruyt
Deze film staat in het kader van mijn 40-ste inventarisatie jaar op de Makkumerwaard.
In het zelfde jaar ( 2009/2010) heb ik tijdens de inventarisatie de natuur van de waard zoveel mogelijk op film vast gelegd. Soorten vogels komen en gaan waardoor de film goed vergeleken kan worden met de soortenrijkdom van mijn films uit de zeventiger jaren.
Dit materiaal leverde twee uur natuurbelevenis op en is verdeeld over twee films.
Deel 1 geef ons gedurende één uur het eerste half jaar weer van de winter tot de zomer.
DEEL 2: http://youtu.be/Egb4-MSNhA0
Zie ook mijn website voor meer schitterende foto's van alles wat de natuur te bieden heeft op
Natuurfilm de Makkumer Waard deel 1/2 - Henry Spruyt
https://www.anwb.nl/eropuit/thuisblijftips/de-mooiste-nederlandse-natuurfilms
https://www.youtube.com/watch?v=_JhkJLSzQuA
VLEN DAG 2022
https://www.youtube.com/watch?v=4lld4cs0NlM&feature=youtu.be
VLEN DAG 2022
In tien jaar tijd helft van het aantal egels verdwenen: “Samen kunnen we daar iets aan doen”
Het gaat slecht met de egels in Nederland. In tien jaar tijd is de helft van het aantal egels verdwenen. De gemeente Groningen probeert het tij te keren. Want samen kan het verschil gemaakt worden, zo is de gedachte.
Egels zijn op dit moment volop aanwezig. Ze proberen, zodra het begint te schemeren, hun buikje rond te eten voor ze straks in winterslaap gaan. Dat het slecht gaat met de egels komt voor een deel door de mens zelf. De tuinen verstenen en er worden slakkenkorrels gestrooid. "Vroeger had je rommelige tuinen. Vol struiken, bladeren en met een composthoop", vertelt Kitty Polman, medewerker Educatie van het centrum voor Natuur- en Duurzaamheid Educatie (NDE) van de gemeente Groningen. "Tegenwoordig kiezen veel mensen voor een opgeruimde tuin. Veel stenen, met een keurige schutting eromheen. Lekker onderhoudsvriendelijk. Maar voor egels is zo’n tuin helemaal niet aantrekkelijk. Hoopjes bladeren vind je er niet. Terwijl die voor hen juist zo belangrijk zijn.”
"Laat gevallen bladeren liggen"
Als je egels wilt helpen doe je er verstandig aan om gevallen bladeren te laten liggen. "Of veeg ze bij elkaar en maak er hoopjes van, onder een struik of de heg. Zo maak je een beschutte plek. Daar kunnen ze overdag een dutje doen en binnenkort hun winterslaap houden." En het is slim om tuinen bereikbaar te maken. “Als je de egels in jouw buurt wilt helpen, maak dan een doorgang in de schutting, of graaf een tunneltje, zodat ze van tuin naar tuin kunnen."
"Een egel kan wel veertig slakken per nacht op"
Ook de hete zomers zijn een probleem. Door de warmte verzwakken de egels. Daar komt bij dat het aantal bodemdieren afneemt. Insecten verdwijnen waardoor er minder voedsel is. “Ook gebruiken veel mensen tegenwoordig slakkenkorrels. Begrijpelijk, want wie wil er nou een aangevreten tuin? Maar door het gebruik van slakkenkorrels, verklein je het voedselaanbod van de egel. Een egel kan wel veertig slakken per nacht op. Beter zet je dus de egel in als natuurlijke opruimer in je tuin.”
"Een tuin vol bladeren, wormen en insecten"
Volgens Polman kunnen egels bijgevoerd worden door middel van water in een vogeldrinkbakje of door middel van kattenvoer. Egels mogen absoluut geen melk hebben. “Maar het beste blijft een aantrekkelijke tuin, vol bladeren, wormen en insecten.” Meer informatie over egels is te vinden in natuurpaviljoen 't Groene Hart, naast de kinderboerderij in het Stadspark.
In tien jaar tijd helft van het aantal egels verdwenen: “Samen kunnen we daar iets aan doen”
Natuur en Duurzaamheids Educatie Groningen
https://www.npostart.nl/tijd-voor-max/10-03-2022/POW_05267959
https://www.npostart.nl/tijd-voor-max/10-03-2022/POW_05267959
VLEN DAG 2022
https://t.co/PJNlYvx4RD
https://www.dewandeldate.nl/tips/wffr-online-thuis-natuurfilms-kijken-wildlife-filmfestival
https://www.youtube.com/results?search_query=au+foret+royaume
https://www.onzenatuur.be/artikel/10-fascinerende-natuurdocumentaires-voor-donkere-winteravonden
https://www.vinden.nl/mb/gratis+natuurfilms/
https://www.youtube.com/watch?v=_JhkJLSzQuA
346-Nederlandse Natuurfilms op Youtube
A profitable collaboration between ISPRA (former Administrative headquarters of INFS, Italian National Ringing Center) and the Ministry for the Environment, Land and Sea (Nature Protection Directorate) allowed to realize the Italian bird migration atlas. The work is the result of the collection of data in the period 1906-2003, with the analysis of more than 165,000 reports of ringed birds, referred to 316 species / taxa.
https://migration-demography-tools.jrc.ec.europa.eu/atlas-migration/country-list
Knowledge Centre on Migration and Demography (KCMD) Data Portal
As a natural bridge across the Mediterranean, Italy is a key passage and wintering area for migrants travelling between the Palaearctic and Africa. The Italian Migration Atlas, now available online, offers the most complete and updated set of information on migratory routes involving Italy.
The atlas features English versions of the introduction and materials/methods sections, as well as of captions to all graphics, figures and summaries of species accounts. The two volumes show results of analyses of ring recoveries between 1906-2003. Over 165,000 data refer to 213 species/taxa, many of which are of direct interest and concern also from a CMS perspective.
The overall picture provided by the atlas
confirms the crucial role played by Italy as a crossroad
for migrants. Hence the conservation value of the country
and the importance of a detailed knowledge of the movements
of birds originating from huge geographical areas. Also
the flyways and wintering areas of bird populations breeding
in Italy are described in detail.
Being the first migration atlas from a southern European country, the book offers insight into species- but also population-specific flyways across the ecological barrier represented by the Mediterranean. From a perspective of issues like those tackled by the CMS Flyway Working Group, the Italian Migration Atlas offers scientific evidence to be used when planning conservation strategies for the many bird species involved in the Palaearctic-African bird migration system.
The Atlas can be downloaded from the website of the Institute for Environmental Protection and Research.
A summary, introduction and instructions on how to access the contents of the 2 volumes are available in English
The understanding of species migrations would help identify certain drivers of population declines and mitigate them with conservation actions. Knowing species‘ critical sites and migration routes would also assist in avoiding future conflicts with large-scale land use changes and developments, such as extractions, energy infrastructures and deployment of renewable energy technologies.
The donor agreement was signed today in Rome, Italy, at the premises of the Italian Ministry of the Environment, Land and Sea. This generous contribution will be officially celebrated during the Champion Night in the margins of the Twelfth Conference of the Parties to CMS, on 22 October in Manila, the Philippines, where the Government of Italy will be recognized as Champion Plus and will be presented with a certificate.
https://knowledge4policy.ec.europa.eu/sites/default/files/AoM_EU_Learn_training_2021.09.15.pdf
https://migration-demography-tools.jrc.ec.europa.eu/atlas-migration/
Data from official sources has been harmonised in a single database, which can be explored through country-specific dashboards. This interactive tool accompanies the printed Atlas of Migration, and provides continuously updated data.
Explore the Atlas via the following pag
https://migration-demography-tools.jrc.ec.europa.eu/atlas-migration/country-list
Knowledge Centre on Migration and Demography (KCMD) Data Portal
335-Download Italian bird migration atlas
